Strange Wolves

!Oud & Nieuw!

Dit hoofdstuk staat los van de verhaal lijn😜❤.

POV Anna

Ik concertreer me nog een keer en richt mijn handen op mijn doelwit.
Een kleine vlam komt uit mijn handen.
Het lontje staat aan. Ik zet snel een paar stappen achteruit. De pijl schiet omhoog. Hoog in de lucht knalt hij.
Prachtige kleuren vliegen door de lucht. 'Dus dit is vuurwerk?' vraagt Mica. Ik knik. 'Is het niet mooi?' hij grinnikt en knikt. Jason komt naast me staan. 'Het is prachtig, lief.' zegt hij en slaat een arm om me heen. Ik glimlach. 'Is er meer?' vraag ik. Sen knikt. Ze wijst naar een paar kisten. 'Die zitten er vol mee.'
Mijn ogen beginnen te twinkelen en ren, als een klein kind naar een snoep winkel, op de kisten af. Ik pak een paar pijlen. Ik steek ze in de grond.
'Maak je nog niet alles op? Het is nog geen eens goed donker.' lacht Jason. Ik haal mn schouders op. Ik steek er weer een paar aan. Ze schieten de lucht in en knallen weer.
'Zullen we anders zo eten?' vraagt Mica. We knikken. Ik steek nog snel de laatste pijl van de rij aan. Deze was zilver.

We zitten met z'n alle op de verhoging te eten. Het is erg gezellig. We kletsen met zijn alle.
'Waar is Gio?' vraag ik. Jason is duidelijk niet blij met mijn vraag.
'Geen idee. Ik heb hem al even niet meer gezien.' zegt Sen. 'Maakt het uit. Je bent hier. Dus het is goed.' zegt Jason mokkend. Ik kijk hem boos aan.
'Met oud en nieuw moet iedereen er zijn. Dus ook Giovanni.' snauw ik naar hem. Ik neem weer een hap van mijn eten. Ineens zie ik wat bewegen in het bos. Jason en Mica Zitten tegenover me dus zien het niet. Alleen Sen ziet het ook. Maar zegt niks. Gio komt stil uit het bos gelopen. Hij gebaart dat ik stil moet zijn en moet komen.
Hij loopt het bos weer in.
'Ik, eh, ik ben zo terug.' zeg ik en sta op. Iedereen behalve Sen kijkt me vragent aan. Ik negeer ze en verander in Moon. Haar zilveren vacht glinsterd in het maanlicht. Het blijft fijn weer jouw vacht te hebben Moon.
Zeg ik tegen haar. Ze grinnikt. Ik ren de bossen in en volg de geur van Giovanni. Hoe sterker de geur. Hoe meer Demoon trekjes ik krijg. Mijn zwart/rode vleugels schieten uit mijn rug. Mijn vacht word langzaam weer zwart. Mijn snelheid verhoogt. Vlammen komen om mijn poten en ik ben al sneller dan het geluid.
Ik kom aan bij een kleine open plek. Ik ben totaal in mijn Demoon wolf vorm. Gio staat grinnikent tegen een boom aan. '3,7 seconden. Sneller dan de vorige keer.' lacht hij. Ik laat vuur om me heen komen en verander terug. Ik draag een rood topje met een donker rood rokje eronder. 'Je weet niet wat je met me doet.' grinnik ik. Hij lacht en loopt op me af. 'Ik laat gewoon de Demoon in je los.' fluistert hij verleidelijk. Hij legt zijn handen op mijn heupen. Ik leg mijn armen om zijn nek. 'Dat doe je inderdaad. Daar maak je Moon niet zo blij mee.' grinnik ik zacht. Ik leun met mijn voorhoofd tegen zijn borst. 'Maar jij wel.' fluistert hij weer. 'Misschien.' plaag ik. Hij laat zijn vleugels komen. Ik ook. Hij pakt mijn hand. Ik snap hem we vliegen op.
We vliegen boven Never Land. Het is prachtig. Overal zie je kleine lichtjes van de vuurvliegjes. 'Kom.' zegt hij. We stoppen boven op een berg.
'Ik heb een verrassing.' zegt hij en gaat met zijn hand langs mijn wang. Zijn andere hand richt hij op de grond. Er komen kleine vonkjes. Ineens schiet er een soort vuurwerk uit de grond. Het is prachtig. Zilver, rood, goud.
Ik voel me net weer een klein kind, zo vrolijk word ik ineens. Een idee schiet me te binnen. Ik ren richting de rand van de berg. Gio kijkt me vragent aan. Ik spring eraf en duik naar beneden.
'Anna!' roept Gio geschrokken. Als ik bijna bij de bomen ben sla ik mijn vleugels uit. Ik schiet over de bomtoppen heen. Ik vlieg weer ophoog. Ik draai een vuur komt om me heen. Ik bundel het met mijn wind krachten en een soort vuurkolk draait om me heen. Als ik vind dat ik hoog genoeg ben sla ik een keer hard met mijn vleugels. Het vuur spat opzij. Kleine glinsters blijven achter op mijn vleugels of dwarrelen naar beneden.
Ik lach van plezier. Gio komt naar me toe vliegen. 'Je liet me schrikken, babe.' lacht hij. Ik grinnik en vlieg nog een salto. Ik vlieg weer omhoog. Ineens hoor ik een wolf huilen. Jason. Ik sein naar Gio. Ik laat me achteruit vallen en maak weer een duik naar beneden. Ik sla mijn vleugels uit en met een grote vaart ga ik richting Sen, Mica en Jason. Ik maak een noodstop boven ze en land rustig. Als ik de grond raak verdwijnen mijn vleugels. Ik voel meteen 2 sterke armen om mijn middel. Jason knuffelt me vanaf achter. 'Het is bijna 12 uur.' zegt hij zacht. Hij geeft me een kus op m'n wang. Ik knik en loop met hem mee.
Mica is met Sen aan het praten.

POV Schrijfster.

Gio land in het midden van het veld. Hij loopt naar ons toe. We pakken de vuurpijlen en zetten ze allemaal in het veld. Gio en Anna gaan in het midden staan met hun ruggen naar elkaar. Ze steken hun handen naar de pijlen. We tellen af.
'10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1!'
Vlammen komen uit Anna's handen.
Vonken uit die van Gio. De pijlen schieten uit de grond de lucht in.
'HAPPY NEW YEAR!' roepen we allemaal. De vuurpijlen knallen in de lucht en de meest mooie combinaties zijn te zien. Iedereen geeft elkaar een knuffel. Anna bij Gio en Jason natuurlijk iets langer. Mica staat leunent tegen een boom toe te kijken.
Anna gaat naar hem toe. Ze wilt hem een knuffel geven. Na een paar keer zeuren lukt het haar toch. Ik grinnik.
'Wees een beetje gezellig Mica! Alles komt goed!' roep ik met een knipoog naar hem. Hij knikt een beetje met een kleine glimlach. Anna loopt naar me toe. 'Mag ik wat zeggen tegen de lezers? Van ons allemaal?' vraagt ze.
'Tuurlijk! Ga je gang!' zeg ik tegen haar. Ze draait zich naar jullie.
'Lieve lieve lezers.
Ik wil jullie allemaal bedanken voor het geweldige jaar. Echt waar. Het boek is zo vaak gelezen! Echt gewoon wow! Dank jullie allemaal! Wij wensen jullie een fijne jaarwisseling en een super mega leuk en gelukkig 2017!!! Liefs van ons!'
Ze rent weer naar de rest.
Ik draai me om, naar jullie.
'Ik had het niet beter kunnen zeggen dan Anna. Dus ook dat namens mij.
Ik hoop dat jullie van dit extra hoofdstukje genoten hebben.
En hadden jullie de kleine spoilers door?' zeg ik met een knipoog.
'Fijn oud en nieuw. En op naar 2017!'