'Anna?' hoor ik achter me. Mijn ogen worden groot. Hij is er!
POV Anna
Ik draai me om. Ik kijk Hem recht aan. Ik sta op en ren op hem af.
Ik ren in zijn armen. 'Jason.' zeg ik zacht. 'Hey sweety.' zegt hij en knuffelt me terug. Ik laat hem los. Ik draai me weer om en kijk naar Mica. Hij heeft een pijnlijke blik in zijn ogen. Ik loop op hem af en geef hem ook een knuffel. 'Het spijt me echt. Grote broer.' zeg ik zo zacht dat alleen hij me kan verstaan. 'Het geeft niet kleine zus.' zegt hij terug en knuffelt me. Ik hoor Jason kwaad grommen. Ik laat Mica los. Jason komt kwaad op hem af lopen. Ik ga grommend voor Mica staan. 'Waag. Het. Niet. Hem. Aan. Te. Raken.' grom ik naar Jason.
'Wat is dit?!'. Gromt hij terug. 'Ik bescherm alleen mijn broer.' grom ik terug. Zijn kwade blik wordt vervangen door een verwarde.
'Heb jij een broer?' vraag hij. Ik schud mijn hoofd. 'Nee. Maar daarom is Mica nu mijn broer.' zeg ik tegen hem.
Jason kijkt Mica wantrouwend aan. Ik zucht. Ik loop op hem af en sla mijn armen om zijn middel. 'Rustig maar Jasie. Zo makkelijk ben je niet van me af.' grinnik ik. Hij grinnikt ook.POV Jason
Ik sla mijn armen om haar heen.
Eindelijk is ze er weer.
Ze laat me los. 'Kom. Ik moet je aan nog iemand voorstellen.' zegt ze en pakt mij hand. Ze loopt naar die Mica en pakt zijn hand. 'Kom! Roept ze. Vleugels schieten uit haar rug. Ze vliegt op. Ik hou haar hand goed vast.
Mica vliegt ook. Alleen zonder vleugels?!
Ze ziet dat ik niet zo stevig hang.
'Maika? Anata wa kare no ta no te o hoji suru koto ga dekimasu ka?' zegt ze in een vreemde taal. Ze laat Mica's hand los. Hij vliegt achter ons langs en pakt mijn andere hand. Ik hang nu toch iets veiliger.
We landen op een open veld. Er staan veel spullen. Op een schommelstoel zit een klein meisje.
'Sen! Arimasu dare ga mite!' roept Anna naar haar. Het meisje komt aanlopen. 'Moshimoshi!' zegt het meisje. Ik kijk haar niet begrijpend aan. Anna grinnikt. 'Jason. Dit is Sen. Ze is Japans. Dat is de taal die ik steeds spreek. Ze zei hallo.' glimlacht ze.
'Sen wa, koreha jeisondesu. Maimeito.' zegt Anna glimlachent tegem Sen. Sens ogen beginmem te glinsteren. 'Hontōni?' vraagt Sen.
'Hai.' zegt Anna met een grote glimlach. 'Ik stelde je voor.' zegt ze tegen mij. 'Ik ga hout halen voor het vuur. Kletsen jullie maar wat.' zegt ze en loopt de jungel in. Sen kijkt me met pretlichtjes in haar ogen aan.
Ik hurk voor haar neer en kijk haar vragent aan. Ze wijst naar mij.
'Urufu?' vraagt ze. 'Sorry?' vraag ik.
'W-wolf.' zegt ze met een Japans accent. 'Oow. Dat klopt. Ik ben een Urufu.' glimlach ik. 'Urufu!' roept ze blij en kijkt me afwachtend aan. "Ze wilt dat je in mij verandert slimmert." zegt Woods. Owww.
Ik zet een stap naar achter en verander. Sen spring blij en klapt in haar handen. Ik ga rustig zitten. Ze loopt op me af en aait mijn vacht.
En zo spelen we nog een beetje.POV Anna
Ik loop ver de jungel in.
Ik zucht en ga na een tijdje op een boomstronk zitten. Ik sluit mijn ogen en neem even een pauze. Ik hoor geritsel en ben gelijk gefocust. Uit de bosjes komt Mica lopen. Ik zucht.
Hij komt naast me zitten. 'Gaat het wel?' vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee. Ik heb nu gewoon even te veel aan mijn hoofd.' zucht ik. Hij slaat een arm om me heen. 'Je kan me alles vertellen.' zegt hij. Ik schud mijn hoofd. 'Dit niet. Althans, niet alles.' zeg ik zacht.
'Wat dan wel?' vraagt hij. 'Er is iemand. Giovanni. Hij had me dus vermoord. Maar hij komt hierheen. Hij komt om me echt af te maken.' zeg ik zacht. Een zachte traan rolt over mijn wangen. Mica draait zich naar mij. Met zijn hand tilt hij mijn kin zo dat ik hem aan moet kijken. Hij kijkt me recht in mijn ogen aan. Hij komt dichterbij en kust mijn traan weg. Mijn lichaam doet niks. Ik ben als versteend. Als snel raken zijn lippen de mijne. Hij trekt me tegen hem aan. Ik bestuur mijn lichaam niet meer.
'Ik' zoen hem terug. 'Ik' sla mijn armen om hem heen. De kus wordt steeds vuriger. Letterlijk en figuurlijk. Mijn haar veranderd langzaam aan in echt vuur. Maar het lijkt wel alsof Mica er geen last van heeft. Hij legt 1 van zijn handen achter mijn hoofd. De ander legt hij op mijn onder rug. Mijn handen spelen met zijn haar. Hij vraagt toestemming, mijn lichaam geeft het. De kus wordt dieper. Onze tongen spelen een vurig spel. Mica wint het en neemt de controle.
Hij gaat langzaam met zijn lippen van de mijne. We halen snel adem.
'Ik wist het.' zegt hij. Ik kijk hem vragent aan terwijl hij zijn voorhoofd tegen de mijne laat leunen.
'Ik wist wel dat jij diegene was. Zelfs al ben je Ignis niet meer. Je houd wel van me. En ik van jou. En ik zal voor je blijven vechten. En ik zal je voor me winnen.' zegt hij zacht. Alsof ik de controle weer krijg, laat ik hem geschrokken los. 'Wat heb ik gedaan?' vraag ik mezelf verward. 'En waarom deed je dit?' vraag ik hem. 'Je volgde je hart. En ik deed dit omdat ik wist dat je dit nodig had.' zegt hij kalm.
Hoe kan hij zo kalm blijven?
Denk ik in paniek. Ik schud mijn hoofd. 'Jason.' zeg ik zacht. 'Onthou wat ik gezegt heb Anna. Ik blijf voor je vechten tot ik je heb. En ik geef nooit op.' zegt hij en hij is weg.
Ik loop verward terug naar het kamp.
Als ik eraan kom zie ik Jason als wolf met Sen spelen. 'Sen? Kom is? Kunnen we praten?' vraag ik in het Japans. Ze knikt en loopt achter me aan naar de hangmatten. We gaan beide in 1 zitten.
'Wat is er?' vraagt ze bezorgt in het Japans. 'Mica.' zeg ik terug.
We hebben besloten in het Japans verder te gaan zodat Jason in ieder geval niets ervan zou berijpen.
'Mica zoende me net.' zeg ik snel tegen haar. Ze kijkt me met grote ogen aan.
'Maar jij heb Jason toch?' vraagt ze. Ik knik. 'Ik weet niet zeker wat het was. Maar ik had geen controle meer over mijn lichaam.' zucht ik. 'Je zei toch dat je ook een Demoon was?' vraagt ze ineens. Ik knik. 'Ik heb dit wel is gelezen. Bij een Demoon kruising, zoals jij, komt dit vaker voor. Het was inderdaad niet echt jij die het deed. Maar je Demoon kant. Bij elke kruising van een Demoon kiest de Demoon kant zelf iemand uit die er het beste bij past. En zij koos Mica.' zegt ze. 'Maar omdat je ook een weerwolf bent, heb je ook een Mate. Die kant hoort bij je wolf. Jij zit er nu dus midden in.' zegt ze. 'Hoe weet jij dit allemaal?' vraag ik haar. Ze grinnikt. 'Mijn lichaam is 13. Mijn geest zelf al meer dan duizend jaar.' zegt ze. 'Wow.' zeg ik. 'Ik ben een Reiziger. Mijn geest reist van lichaam naar lichaam. Dit is al weer mijn zoveelste lichaam. Maar het lijkt veel op mijn eigen. Waar ik in begon. Toen was ik ook een Hybride.' grinnikt ze. 'Cool.' zeg ik.
'Maar dus kort samengevat.
Mijn Demoon kant heeft Mica als een soort Mate gekozen. En de maangodin heeft mijn weerwolf kant met Jason gekoppelt.' zeg ik. Sen knikt. 'De keuze is aan jou.' zegt ze. Ze staat op en loopt weg. Waarom ik?!Ghellooooo mensen.
Weer een nieuwe!
Wat vinden jullie van :Mica?
Sen?
Jason?
Voor wie moet Anna gaan?
#teamMica / #teamNeverLand
Of
#teamJason / #teamWeerwolf
??????????
Like? Commend? Follow?
Love you all<3
_XRobijntjeX_
JE LEEST
Strange Wolves
WerewolfEen normale jeugd, je Mate vinden en gelukkig samen leven. De droom van elke weerwolf. Maar helaas is dat voor Anna niet bekent. Ze is anders dan andere door haar ogen. Ze zijn zo donker bruin, dat het eigenlijk zwart is. Echt vrienden heeft ze niet...