Strange Wolves

^26^

'Dankje.' zeg ik zacht. Ze lijkt te schrikken van mijn woorden en knikt snel. 'Door die deur is een kleine badkamer. Weltrusten.' zegt ze. 'Weltrusten.' zeg ik terug en ze loopt weg. Ik sluit de deur en laat me op het bed vallen. Al snel val ik in slaap...

POV Anna

Ik loop de trap af naar mijn kamer.
Mijn hoofd draait overuren.
Waarom doet hij ineens zo aardig en behulpzaam?...
Ik kleed me om en laat me vermoeid op m'n bed vallen. Hellius spring op het bed en gaat bij het voeteneind liggen aan de andere kant. Toch wel handig zo een 2 persoons bed.
Denk ik grinnekent
Ik knip met mijn  vingers en het licht gaat uit. Ik zucht en sluit mijn ogen.
'Weltrusten jongen.' zeg ik nog tegen Hellius voordat ik mee getrokken word in een diepe slaap.

POV Giovanni

Ik open mijn ogen. Ik kijk op mijn wekker. 1 hellevuur.
Ook wel ochtend. Ik heb gelezen dat hier niet echt tijd bestaat. Er is alleen.
S'ochtends: 1 Hellevuur.
S'middags: 6 hellevuur.
En
S'nachts: 12 hellevuur.
Meer is er niet.
Maar het is dus ochtend. Ik ga overeind zitten en rek me uit. Ik stap uit bed. Mijn voeten raken de grond.
Vloerverwarming. Zelfs op zolder.
Geen sokken dus! Ik pak een joggingbroek en een vest. Ik kleed me om en loop naar beneden. Ik loop zacht naar Anna's kamer. Ik open de deur op een kier en kijk naar binnen.
Ze slaapt nog. Hellius wordt wakker en kijkt me nieuwschierig aan. 'Morgen Hellius.' fluister ik zacht. Hij knikt kleintjes en legt zijn koppen weer neer. Ik sluit de deur weer en loop verder naar beneden.
Ineens schiet er een idee te binnen. Ik loop snel naar de keuken en kijk wat ik kan vinden.
Uiteindelijk sta ik een eitje te bakken en heb ik een glas verse sinaasappelsap geperst. Ik pak een broodje en doe het ei erop. Ik schrijf nog een briefje en leg het erbij op het dienblad. Ik loop zachtjes naar boven en doe de deur weer op een kier. Ze slaapt nogsteeds. Ik loop naar haar nachtkastje en zet het dienblad erop. Hellius kijkt er hongerig naar.
'Kom maar. Ik maak wel wat voor je klaar.' fluister ik naar hem. Hij stapt zacht van het bed af en volgt me. Ik sluit de deur weer achter ons en loop naar beneden. Ik haal voor Hellius 2 grote stukken vlees uit de koeling. Hij kijkt er kwispelend naar. Ik loop door naar de keuken. Hij kijkt me vragent aan. Ik bak de stukken vlees en leg ze op een groot bord als ze klaar zijn. Ik loop naar de hoek van de woonkamer er zet het neer. Hellius snuffelt er nieuwschierig aan. Hij likt voorzichtig. Al snel begint hij er grote stukken vanaf te scheuren en op te eten. Ik grinnik. 'Toch wel lekker.' grinnik ik en loop weer naar de keuken. Ik maar voor mezelf een simpel broodje worst en een broodje pasta klaar en loop naar de bank.
Daar begin ik het rustig op te eten.

POV Anna

Gapend open ik mijn ogen. Ik kijk op de klok. Bijna 6 Hellevuur. Oeps.
Ik kijk naar het eind van mijn bed maar zie Hellius niet. Ik kijk naast me en zie een dienblad op het nachtkastje. Er zit een briefje bij.

Goedemorgen.

Goed geslapen?
Hellius heeft al eten gehad.
Ik heb een ontbijtje voor je gemaakt.
Ik weet niet precies waar je van houd, maar op het dienblad ligt een broodje gebakken ei en een glas verse sinaasappelsap.

-Gio

Ik kijk verbaast van briefje, naar het dienblad en terug.
'Wat gebeurt hier?' zeg ik zacht tegen mezelf. Ik leg het briefje weg en pak het dienblad. Lichtelijk wantrouwend pak ik het broodje.  Ik laat mijn linker hand opgloeien en sluit mijn ogen.
Ik trek mijn hand terug en open mijn ogen weer. Er zit niks vreemds in.
Ik neem een kleine hap. Eigenlijk best lekker. Ik eet het broodje verder op en de heerlijke smaak vult mijn mond.
Ik drink mijn glas leeg en zoek een setje kleding. Uiteindelijk heb ik een zwart lange mouwen, schouder shirt.
Snap je? Zo een shirt waarvan de randjes van de hoofdopening op je schouders blijft hangen. Daaronder een zwarte legging met een los bordeau rokje. Ik doe bordeau kleurige ballarina's aan. Mijn haar laat ik los hangen. Qua make-up doe ik zwarte eyeliner in een wing en zwarte mascara, en bordeau rode lippenstift. Ik kijk in de spiegel.
'Done.' zeg ik en loop naar beneden.
Ik loop de woonkamer binnen. 'Morgen.' zeg ik. Hellius komt kwispelend op me af lopen. Gio zit op de bank en kijkt op. Ik zie zijn ogen licht vergroten. 'Wow.' vormt rond zijn lippen. Ik voel mezelf een klein beetje blozen. Rot Mateband...
Hij kijkt snel weg als hij mijn wangen ziet. 'Ik zal zo de vaat wel doen.' zegt hij zonder emotie. Ik knik en loop naar de hoek waar Hellius zijn bord staat. Ik pak het op en breng het naar de keuken. Ik was het gelijk af. Ik droog het en zet het weer in de kast. Ik loop weer naar de woonkamer. Ik ga op een stoel zitten en aai Hellius.
Soms kijk ik vanuit mijn ooghoeken naar Gio. Hij staart met een emotieloze blik naar de grond, terwijl hij zijn handen warmt aan de kop thee in zijn handen. Zijn koude blik laat me droevig voelen. Dat komt vooral door de Mateband. Maar toch. Het is nooit leuk als je huisgenoot met een koude blik voor zich uitstaard.
Ik kijk weer een keer naar hem.
Ik zie hem ook kijken. Ik voel een rilling door me heen gaan en kijk snel weg. Ik hoor hem grijnzen. Ik voel mijn wangen gloeien.
Damn it Mateband!
Hellius kijkt me vragent aan. Ik schud mijn hoofd naar hem. Hij legt 1 van zinn koppen op mijn schoot. 'Is goed.' zeg ik tegen hem. Ik kijk sta op.
'Ik ga Hellius uitlaten.' zeg ik. Hij knikt. 'Is er nog iets wat ik moet doen?' vraagt hij. Ik denk na.
Laat ik is lief zijn.
'Alleen dat kleine beetje vaat. Verder kijk je maar wat je doet.' zeg ik tegen hem. Hij knikt weer. Ik loop naar de voordeur. 'Tot zo.' roep ik. Ik hoor niks en loop het huis uit.

We wandelen door het park. De verdoorde bomen zien er droevig uit.
Ik zal even snel vertellen hoe het er hier ongeveer uitziet. Bijna hetzelfde als de bovenwereld. Alleen dan is de lucht standaard rood. En de wezens zijn grotendeels een stuk minder aardig. Er zijn gelukkig nog wel aardige. De bomen en struiken zijn verdoord. Er zijn geen levende planten. Er zijn wel dieren. Maar alleen hellehonden, duivels katten, vampier vleermuizen, zombie paarden, ratten ter grote van een gemiddelde hond, reuze spinnen, haaien ter grote van een walvishaai, raven, kraaien en nog een paar dieren die voor slecht en kwaad staan.
Ik ga op een bankje zitten.
Ik kijk naar het park voor me. Mijn gedachten dwalen af.
Waarom doet het me zo een verdriet hem zo te zien?
"Omdat hij nogsteeds je Mate is."
Moon! Je bent er nog!
"Ja! Het duurde even. Maar ik ben weer op krachten gekomen." zegt ze vrolijk.
Weet jij hoe het boven is?
"Nee, helaas niet."
Ow.
"Waarom doet Giovanni oneens zo..."
Piept ze. Ik zucht.
Ik heb echt geen idee. Maar het is niet fijn... Maar we hebben Jason nog!
"Anna, wees realistisch. Hoe groot is de kans dat we hier nog vandaan komen?"
Je heb gelijk... We zullen Mica en Jason nooit meer zien...
Ze piept, maar weet dat ik gelijk heb.
Ik zal ze nooit meer zien...

Langer hoofdstuk!!!
Wat vonden jullie ervan? En wat is er ineens met Giovanni?

Like? Commend? Follow?
Love you all<3
_XRobijntjeX_