Omdat het nog maar (bij mij) 1 week is tot de kerst vakantie!!!
Hoeveel nog bij jullie?Ik loop naar de kassa waar een megal lange rij staan. Ik grijns. Ik gebaar naar Hellius. Hij begrijpt het en blaft een keer. In de blaf is macht te horen. De wezens kijken verschrikt om. Als ze mij en Hellius zien gaan ze gelijk aan de kant. Grijnzend loop ik naar de kassa. Ik reken af en stop alles in een grote tas. Met een beweging van mijn hand begint de tas te zweven. Ik laat het het achter me aan zweven.
Op naar huis!POV Anna
Al snel kom ik thuis aan. 'Ben der weer!' roep ik. 'Oke!' hoor ik al snel terug van Gio. Ik laat de boodschappen naar de keuken zweven en loop erachteraan.
Ik pak uit de tas de ingrediënten die ik nodig heb voor spaghetti. Ik zet een pan water op en wacht tot het kookt.
Hellius ligt rustig in de deuropening.
-
Als jullie trouwens willen weten hoe Hellius eruit ziet. De media is een tekening van hem! Kijk dan wat een schatje!
-
Het water begint te koken en ik doe de spaghetti erin. Ik pak het gehakt en maak kleine ballentjes. Daarna bak ik ze in de pan en maak de saus klaar.
Als snel is alles klaar en ik pak borden en bestek. Ik schep voor mezelf en Gio op. Ik pak 2 stukken rauw vlees uit de koelkast en gooi ze in een hoek van de woonkamer. Hellius rend en kwispelend op af. Ik pak de borden en loop naar de woonkamer. Ik zet het bord voor Gio op de salon tafel en plof op de bank. 'Eten!' roep ik hard. Ik hoor wat gestommel uit de gang en al snel komt hij de woonkamer binnen. Hij loopt naar de keuken en wast zijn handen. Daarna ploft hij naast me neer op de bank. Gelukkig wel 2 meter tussen ons. 'Eetsmakelijk.' zegt hij.
'Eetsmakelijk.' zeg ik terug. Onder het eten is het stil. Op het blije gegrom van Hellius na. Die zijn stukken vlees in stukken scheurt. Ik staar ernaar.
Toch verrassend hoe zijn 2 koppen perfect samen werken om hun doel te bereiken. Denk ik bij mezelf. 'Anna?' hoor ik naast me. 'Hhm?' ik kijk zijn kant op. 'Hellius zijn kamer is klaar en het verse vlees heb ik in de koeling gelegd.' zegt hij. Ik knik. 'Kan ik nog iets doen of niet?' 'De vaat. Daarna zal ik je naar je kamer leiden.' zeg ik en eet verder. Hij knikt en eet verder.
Al snel zijn we klaar en begint hij aan de vaat. Ik loop met Hellius op m'n hielen naar m'n kamer. Ik open mijn deur en plof neer op mijn bed. Hellius legt zijn koppen naar me neer op de bedrand. 'Ik heb je echt gemist jongen.' zeg ik tegen hem en aai met beide handen zijn koppen. Hij kwispeld vrolijk. 'Jij bent veel te lief voor een hellehond.' grinnik ik. Hij blaft. Ik klop op het voeteneind van mijn hemelbed, eigenlijk hellebed maar het concept is hetzelfde, en Hellius springt erop. Ik ga tegen hem aan liggen. Ik vertel hem alles. Over school, waarbij hij begon te grommen, over Jason, kraavy, de jongens. Maar ook over ons ongeluk op scouting kamp. Toen ik dat vertelde moest ik hem zelfs kalmeren. Gekke hond.
Maar ik vertelde ook over Giovanni...
'Maar de pijn stopte niet. De pijn van mijn wonden waren nog geen eens het ergste. Maar de pijn dat ik ver van Jason was. Het waren steken door mijn hart. Maar toch was dat niet de aller ergste pijn die ik voelde. De ergste was alsof mijn hart verscheurt en versnippert werd. Het kwam omdat mijn 2e Mate. Giovanni. Mijn bloedeigen Mate. Mij mishandelde, zo erg. Dat ik uiteindelijk een soort van stierf.' vertel ik. Daarna vertelde ik over Never Land. En Mica en Sen. Ik miste ze...POV Giovanni
Ik ben net klaar met de vaat wegruimen. Ik loop naar boven, naar Anna. Ik stop voor haar deur die op een kier staan. 'Maar de pijn stopte niet. De pijn van mijn wonden waren nog geen eens het ergste. Maar de pijn dat ik ver van Jason was. Het waren steken door mijn hart. Maar toch was dat niet de aller ergste pijn die ik voelde. De ergste was alsof mijn hart verscheurt en versnippert werd. Het kwam omdat mijn 2e Mate. Giovanni. Mijn bloedeigen Mate. Mij mishandelde, zo erg. Dat ik uiteindelijk een soort van stierf.' hoor ik haar vertellen tegen haar hond. Verder luister ik niet. Ik loop naar beneden en laat me op de bank vallen.
Haar woorden dringen tot me door.
Wat voor een enorme klootzak ben ik...
Mijn wens was vroeger altijd om Alpha te worden, maar dan wel met mijn Mate, mijn Luna aan mijn zeide.
Alles, alles komt door die Hades. Als ik geen deal met hem gesloten had, dan was dit nooit gebeurd... Dan was ik geen Demoon geweest em had ik een gelukkig leven kunnen hebben met Anna. Als Beta. Ik zou een goede leider worden... Maar nu, ik heb alles verpest...
Ik word uit mijn gedachten gehaald door Anna. 'Gio?' vraagt ze. Ik kijk haar aan. Jou schuld. Schiet er door mijn hoofd. 'Ik laat je je kamer zien.' zegt ze en loopt naar de trap. Ik volg haar. We komen aan bij de zolder.
'Hier.' zegt ze kort en opend de deur die naar een middel grote kamer leid. Ik gok dat hij 3 meter breed is, 2,5 meter lang en 3 meter hoog. Er staat een bed in. Een bureau, een kast en een paar boeken planken. Er zijn geen ramen. Maar dat vind ik niet erg.
Ik draai me naar haar. 'Dankje.' zeg ik zacht. Ze lijkt te schrikken van mijn woorden en knikt snel. 'Door die deur is een kleine badkamer. Weltrusten.' zegt ze. 'Weltrusten.' zeg ik terug en ze loopt weg. Ik sluit de deur en laat me op het bed vallen. Al snel val ik in slaap...Hey peopleeee.
Weer een hoofdstuk!
Wat vinden jullie ervan??
Giovanni heeft het eindelijk een keer door. Maar voor hoelang?
Like? Commend? Follow?
Love you all<3
_XRobijntjeX_
JE LEEST
Strange Wolves
WerewolfEen normale jeugd, je Mate vinden en gelukkig samen leven. De droom van elke weerwolf. Maar helaas is dat voor Anna niet bekent. Ze is anders dan andere door haar ogen. Ze zijn zo donker bruin, dat het eigenlijk zwart is. Echt vrienden heeft ze niet...