Strange Wolves

^19^

Omdat vandaag mijn ena laatste dag schoolkamp is en ik even wifi heb. Een nieuw stukje!!!!!♥♡♥

'Maar dus kort samengevat.
Mijn Demoon kant heeft Mica als een soort Mate gekozen. En de maangodin heeft mijn weerwolf kant met Jason gekoppelt.' zeg ik. Sen knikt. 'De keuze is aan jou.' zegt ze. Ze staat op en loopt weg. Waarom ik?!

POV Anna

De afgelopen paar dagen waren verwarrend. We zijn nogsteeds op Never Land. Ik word langzaam aan gek van mijn tegenstrijdige kanten. De tintelingen van Jason laten me geweldig voelen. Maar de aantrekkingskracht die Mica uitstraalt trekt me ook aan. Sen zegt dat ze me niet kan helpen. Het is mijn eigen keuze. Blijft ze maar herhalen.
Ik heb me de laatste tijd steeds meer afgezonderd van de anderen. Ik zit nu zoals gewoonlijk boven in een grote boom. Het is de hoogste boom van dit deel van het eiland. Ik klim erin met mijn klauwen of vlieg naar boven. En ik zit daar meestal de hele dag.
'Anna?!' hoor ik onder aan de boom. Jason. Ik voel mijn ogen zilver kleuren. Waag het niet.
Snauw ik naar mijn wolf. Mijn ogen kleuren weer gewoon. Ik spring de boom uit. 'Ja?' vraag ik zacht zonder in zijn ogen te kijken. Want als ik dat doe, dan breekt mijn wolf uit.
'Wat is er met je?' vraagt hij bezorgt. Hij wilt zijn hand op mijn schouder leggen. Maar ik doe snel een stap naar achter. 'Anna? Wat is er nou?' vraagt hij licht beledigt. Ik zeg niks. Ik sta al bijna tegen de boom. Hij duwt zachtjes mijn kin omhoog zodat ik hem aankijk. De tintelingen schieten door me heen. Zijn ogen haken in de mijne. Ik voel de mijne zilver kleuren. Mijn wolf neemt het over. Ik drukt mijn lippen op die van Jason. Ik laat mijn handen door zijn haar gaan. Hij zoent me hongerig terug. Zijn handen liggen op mijn heupen. Zijn handen zoeken de onderkant van mijn shirt. Als hij het gevonden heeft, gaan zijn handen steeds verder onder mijn shirt. We horen geritsel. Ik ruik een bekende geur. Moon is afgeleid, ik neem snel de leiding weer. Ik duw zacht Jason van me af. Hij gromt afkeurend. Moon probeert weer de macht te krijgen. Ik kijk naar Mica die teleurgesteld naar me kijkt. Mijn ogen flikkeren tussen zwart en zilver. Ze eindigen zwart. Ik laat mijn vleugels uit mijn rug schieten. Ik vlieg snel op en naar de andere van het eiland.
Ik hoor Mica achter me aan komen.
Ga gewoon weg! Denk ik bij mezelf.
Ik land bij het strandje. Mijn landing is alleen wat minder. Mijn voeten raken het zand, maar ik zak door mijn enkels. Mijn vleugels verwijnen weer. Ik probeer op te staan. Mica land naast me en helpt me bezorgt overeind. Hij krijgt me tot een zit houding. Hij gaat naast me zitten. Ik leun tegen hem aan. De stemmen in mijn hoofd beginnen te praten. Ze praten door elkaar. De 1 is voor Jason. De ander voor Mica. Hoofdpijn begint op te komen. Tranen beginnen stil over mijn wangen te rollen. 'Wat is er little devil.' zegt hij lief terwijl me meer tegen hem aan trekt. Ik heb teveel aan mijn hoofd om wat over die bijnaam te zeggen. 'Te veel, stemmen. Pijn. Laat ze stoppen.' mompel ik zacht. 'Zo. Moe.' zeg ik nog zacht. 'Zal ik helpen een beetje rust te krijgen in je hoofd? Zodat je kan slapen?' vraagt hij zacht aan me. Ik knik voorzichtig. Hij gaat met zijn hand zachtjes naar mijn voorhoofd. Ik voel zijn hand tintelen op mijn huid. Al snel worden de stemmen doffe geluifen op de achtergrond. Ik sluit mijn ogen en laat mijn hoofd tegen zijn schouder aan leunen. Een zucht van verlichting verlaat mijn mond. En dan val ik eindelijk een keer in slaap.

POV Mica

Ik hoor haar ademhaling rustig worden. Ik sla mijn arm om haar heen en hou haar bescherment tegen me aan. Ik zie nog een paar verdwaalde tranen over haar wang rollen. Ik draai me een beetje naar haar toe. Met zachte kusjes haal ik ze weg. Ze zucht genietend in haar slaap. Ik grinnik zacht. Ik laat een kussen verschijnen en leg Anna's hoofd er voorzichtig op als ik haar in het zand laat liggen.
Zelf blijf ik zitten en kijk naar de zee.
Als het zo door gaat zal ze snel de mijne zijn. Ik zal eindelijk iemand voor mij en mij alleen hebben. Mijn eenzaamheid zal eindelijk verdwijnen. Ik zal iemand hebben die van me zou houden. Denk ik bij mezelf. Opeens word ik omver geduwt. We rollen ovet de grond. Ik eindig onder. Jason gromt naar me. 'Laat. Haar. Met. Rust.' gromt hij. Ik grom terug. 'Dacht. Het. Niet.'  'Ze is Mijn Mate.'  'En Mijn voorspelde liefde.' grom ik terug. Jasons ogen beginnen bruin/goud te kleuren. En daar is de grote boze wolf.
Hij haalt uit. Ik ontwijk hem en duw hem van me af. Hij laat zijn klauwen verschijnen. Ik laat mijn handen gloeien. Ik ga klaarstaan voor de aanval. We rennen op elkaar af.
Nog voordat we elkaar aanraken begint Anna hard te gillen. Jason en ik staken de aanval en rennen bezorgt op Anna af. Haar ogen staan wijd open en ze trilt helemaal. Jason en ik schieten in paniek. 'Shit.' mompelt Jason. Ik negeer hem.
'Sen! Sugu ni kite! An'na ni nanika ga arimasu!' roep ik naar Sen. Ze komt al snel aan rennen. 'Wat is er gebeurt?' vraagt ze in het Japans. 'Geen idee. Ik bracht alleen maar wat rust in haar hoofd zodat ze kon gaan slapen. Jason viel me aan en toen begon ze ineens te gillen.' zeg ik terug in het Japans. Jason negeert ons. Hij is te druk met bezorgt zijn om Anna en haar stil krijgen. Sen kijkend denkent voor haar uit. 'Ik weet denk wel iets. Het zijn denk ik haar 2 kanten die strijden. Jullie moeten haar beide in jullie armen nemen. Jason sust haar weerwolf kant en jij haar Demoon kant.' zeg Sen. Dit keer praatte ze niet Japans. Dat doet ze niet vaak. Maar zo kon Jason haar ook verstaan. Ik loop op Anna af. Jason gaat voor haar staan en gromt naar me. 'Hoorde je Sen net niet!? We moeten dit Samen doen. Ik vind het ook niet leuk. Maar ik doe het voor Anna.' grom ik terug. Jason mokt een beetje maar laat me er wel langs. Ik ga aan de linker kant van Anna zitten en hij aan de rechter. We slaan beide onze armen om haar middel. Jason legt zijn hoofd in haar nek terwijl ik geruststellende woordjes in het Japans in haar oor fluister. Ze stopt met gillen en kalmeert. Ik laat haar weer rustig los. Jason blijft haar nog vasthouden. 'Je weet dat je haar nu los kan laten?' snauw ik naar hem. Hij gromt naar me. Maar doet verder niks. 'Sen? Wat was dat?' vraag ik aan haar. Ze zucht.
'Luister. Ik had het net al over haar wolf en Demoon kant. Haar wolf kant is gekoppelt door de Maangodin aan Jason. Haar Demoon kant heeft Mica uitgekozen. En omdat zij een combi tussen hun is. Is zij tot jullie alle bij aangetrokken. Maar haar kanten groeien en worden sterker. Waardoor zij zelf minder macht krijgt over haar lichaam. Daarom zonderde zich af van jullie. Omdat ze bang was dat ze een verkeerde stap zou zetten... Haar wolf neemt het steeds makkelijker over. En haar Demoon begint haar andere kant te verdrijven. Zei ze nog iets?' vraagt ze aan mij. 'Ze had het over stemmen. Ze zei dat ik ze moest laten stoppen.' zeg ik zacht. Sen knikt. 'Met de stemmen bedoelt ze dat haar wolf en Demoon ruzie maken in haar hoofd. Dat zorgt voor hoofdpijn. Je heb het goed gedaan door de stemmen te dempen. Ze heeft haar rust nodig. Jullie moeten beide bij haar blijven. Maar jullie mogen haar alleen vasthouden als ze begint te gillen. Anders wordt de kant die bij jou hoort sterker en krijgt de overmacht. En dan is het geen eerlijke strijd meer. En dat moet wel. Want het is Haar strijd en keuze. Dus alleen als ze gilt. Anders niet.' zegt ze streng. Jason en ik knikken. 'Jason. Laat haar los.' zegt Sen streng tegen hem. Hij gromt maar laat haar wel los.
Het begint al donker te worden.
'Ik hou de 1e wacht wel.' zeg ik. Jason knikt. Dit wordt nog een lange nacht...

Heeey people!!!!
Wat vonden jullie van dit hoofdstuk?
En gaan de jongens er beide aan houden?

Like? Commend? Follow?
Love you all<3
_XRobijntjeX_