Strange Wolves

^7^

Ik wil beginnen met tandenpoetsen.
Totdat ik opeen hard wordt geduwt in mijn rug.

POV Anna

Achter me hoor ik gelach.
Ik draai me kwaad om. Mijn tandenborstel ligt ergens in de modder. 'Ach wat jammer nou.' lacht Olivia. Ik zeg niks en kijk haar kwaad aan. Ze doen een stap naar voren en slaat me hard in mijn gezicht.
Ik voel mijn neus bloeden. Ik grom zacht. De tranen prikken achter mijn ogen. Maar ik ga dat niet laten merken. Ik wil terug slaan. Maar haar slaafjes houden me vast. Ze schopt hard in mijn buik. Ik geef over. Waaronder bloed.
Ik grom hard en trek me los. Ik duw haar slaafjes hard aan de kant.
Ik pak Olivia's pols vast. Ik voel mijn hand opwarmen. Ze begint te kreunen van de pijn. Maar ik stop niet.
'Bitch.' zegt ze. Ik laat mijn hand nog warmer worden. De tranen rollen over haar wangen en ze begint te roepen dat ik moet stoppen.
Met haar andere hand slaat ze nog een keer hard tegen mijn neus. Ik hoor een krak. Gebroken. Ik laat mijn hand nog warmer worden en ik begin luid te grommen. Opeens word ik los getrokken van haar. Ik grom naar degene achter me. 'Ontspan je.' zegt de bezorgde stem van Jason. Moon trekt zich terug en ik krijg weer de controle. Alles van mijn verwondingen en bloedverlies komt als een golf over me heen. Zwarte vlekken vormen in mijn blikveld. Alle stemmen vervagen naar de achtergrond. Uiteindelijk wordt alles zwart...

Ik open langzaam mijn ogen. Ik lig in het ziekenhuis. Dat is me gelijk wel duidelijk. Ik til moeizaam mijn hand op en kijk ernaar. Er staat een vlam in geschroeid. Ik zucht.
Moon? Vraag ik. Geen antwoord.
Moon?! Vraag ik weer.
Ja? Hoor ik haar zwak zeggen.
Wat is er met je gebeurt? Vraag ik bezorgt. Ik was net bij Hem. Zucht ze. Mijn ogen worden groot.
W-wat zei hij?
We moeten oppassen. Hij heeft van onze actie gehoord en is blij met wat we gedaan hebben...
O nee. Moon, we geven ons niet zo makkelijk gewonnen.
Spreek ik haar moed in. Ik voel haar knikken en ze sluit de link.
Ik zou me Nooit aan hem overgeven...

Dan gaat de deur open.
'Hoe voel je je?' vraagt Jason meteen.
'Gaat wel.' zeg ik zacht.
Hij moest is weten...
Hij loopt naar me toe en komt op het randje van het bed zitten.
'De dokter komt zo.' zegt hij. Ik schuif een beetje op. Hij gaat ook liggen en slaat zijn armen om me heen.
Ik begraaf mijn hoofd in zijn shirt.
'Wil je erover praten?' vraagt hij. Ik schud mijn hoofd.
Dan zou hij me zowiezo afwijzen... Als hij Het zou weten...
Er wordt geklopt op de deur.
Jason laat me los en gaat op de stoel naast me zitten.
'Binnen.' zegt hij. De dokter komt binnen. Ze gaat aan het voeteneind van mijn bed staan.
'De uitslagen zijn positief. Rust nog even uit. Dan mag u vanavond naar huis.' zegt ze met een lieve glimlach.
'Danku.' zeg ik beleefd terug en ze loopt de kamer weer uit. Ik gooi mijn benen over de rand en wil opstaan.
Jason houd me tegen.
'Jij moet rusten. Dat zei de dokter. Dus blijven liggen.' zegt hij bezorgt maar bevelend. Ik zucht en ga weer liggen.
'Probeer wat te slapen.' zegt hij en geeft me een kus op m'n voorhoofd.
Ik knik en sluit mijn ogen. Nog net voordat ik mee getrokken word, voel ik Jason mijn hand pakken...

Voor de 2e keer open ik mijn ogen. Ik lig in mijn tent. Ik wil me omdraaien, maar dat lukt niet omdat er een achtbaanstang om mijn middel zit. Ik kijk omhoog en zie Jason slapen. Het is dus geen achtbaanstang, maar zijn gespierde armen.
Ik zucht genietend en nestel me nog wat tegen hem aan. Ik voel hem bewegen gevolgt door een kus in mijn nek.
'Goejemorgen Maantje.' zegt hij lief en nestelt zijn hoofd in mijn nek.
'Goejemorgen Sweety.' zeg ik terug.
'Hoe voel je je?' vraagt hij.
'Het gaat wel.' zeg ik. Hij geeft een paar kusjes in mijn nek. Hij eindigt bij mijn markingsspot. Een bom van vlinders explodeert in mijn buik.
Ik voel zijn tanden over mijn nek gaan. 'Mag ik?' vraagt hij. Ik merk dat hij zich moeilijk kan beheersen. 'Ja, heel graag.' zeg ik en buig mijn nek zo dat hij er nog beter bij kan. Hij geeft er nog een kusje op en laat zijn tanden in mijn nek zakken. Een zachte kreun van genot rolt over mijn lippen.
Hij haalt zijn tanden weer uit mijn nek. Hij geeft er nog een paar kusjes op. Ik draai me naar hem toe. Hij drukt zijn lippen op de mijne. Ik sla mijn armen om zijn nek. Hij de zijne om mijn middel.
Ik haal mijn lippen van de zijne en knuffel hem.

'Zullen we naar de jongens gaan.' stel ik voor. Hij gromt afkeurendt.
'Ik lig wel lekker.' zegt hij. Ik grinnik.
'Ik ook. Maar we kunnen deze week niet de hele dag zo blijven liggen. We zijn op kamp.' zucht ik. Hij mompelt iets van 'dat was ik vergeten' en laat me los. Hij rolt van het luchtbed af. Ik schiet in de lach. Hij grinnikt en trekt me ook er van af. Ik beland met mijn rug op zijn, gespierde, borst.
Ik lach. Ik wring me los en kruip snel de tent uit. Ik hoor Jason zuchten. Ik lach weer. Hij komt ook te tent uit.
Hij slaat een arm om me heen en we lopen naar de boom waar een onverwachte verrassing wacht...

Alloooooo!
Ik ben zo gemeen. Weer een cliffhanger!
*lacht duivels*
Wat vonden jullie van dit hoofdstukje?
En wat is dat gedoe met Anna?
De media is het teken in Anna's hand. Dan wel zwart, grijs en wit.
Like? Commend? Follow?
Love you aaaaallllll<3
_XRobijntjeX_