Ik loop naar mijn kamer. Ik poets mijn tanden in de badkamer en doe een joggingbroek aan. Ik trek m'n shirt uit en ga in bed liggen.
Ik sluit mijn ogen.
Ik hoop dat ze de verrassing leuk vind..POV Anna
Gapend open ik mijn ogen.
Ik lig nog steeds op de bank.
Hellius ligt naast me. Ik kijk op de klok, het is een klok die ik een keer als souvenir mee genomen had uit de boven wereld.
Het is half 6 in de ochtend.
Mijn hoofdpijn is al een stuk minder.
Ik sta langzaam op en loop naar mijn kamer. Hellius loopt mee.
Ik open mijn deur. Mijn ogen worden groot. Over de grond en op het bed liggen bloemblaadjes. Op mijn bureau en kast staan kaarsen.
Wat gebeurt hier? Ik loop verder mijn kamer in. Moon word helemaal gek in mijn hoofd. Ik word gek van haar. De hoofdpijn begint weer te komen.
"O mijn wolf! Dit is zo lief van hem! We moeten hem vergeven!" roept Moon. Ze roept nog veel meer. Ik probeer haar te blokkeren. Het lukt niet.
Ik grijp naar mijn hoofd. Ik sluit mijn ogen. Ik begin duizelig te worden. Ik wil naar mijn bed lopen. Ik knal tegen de kast aan. Ik ren er snel van weg. De kast valt om. Het komt met een harde klap op de grond. Ik val op mijn knieën. 'Moon. Hou je kop.' vraag ik haar. Ze luistert niet. Ik gil een keer hard. Alle kaarsen worden uitgeblazen door een windvlaag.
Ik hoor mijn deur open gaan. Ik ruik een bekende geur.
Giovanni doet zijn armen om me heen. Het kalmeert Moon duidelijk. Ze word stil en gromt tevreden.
Ik duw mezelf dichter tegen hem aan. De hoofdpijn word minder.
Ineens tilt hij me op. Ik doe niks.
Hij loopt naar zijn kamer. Hij legt me op zijn bed. 'Ik. Ik slaap wel op de bank.' zegt hij zacht. Hij loopt weg. De hoofdpijn komt weer.
'Blijf. Alsjeblieft.' smeek ik. Hij kijkt verbaast en loopt terug.
Ik schuif dichter naar de muur.
'Wil, wil je erbij komen liggen?' vraag ik zacht. Hij knikt verbaast.
Hij gaat liggen. Hij ligt met zijn rug naar me toe. Een kleine vlaag van somberheid gaat door me heen.
Ik draai ook mijn rug naar hem toe.
'Weltrusten.' zeg ik zacht. 'Slaap lekker.' zegt hij terug. Ik val bijna inslaap. Ik hoor hem omdraaien.
Ik voel een arm om mijn middel en ik word tegen hem aangetrokken. Ik kijk omhoog. Hij slaapt al. Deed hij dit in zijn slaap? Zonder dat ik het door heb, val ik toch ook inslaap.POV Giovanni
Ik open rustig mijn ogen. Dit was mijn beste nacht slapen ooit.
Ik kijk voor me. Anna ligt in mijn armen. Ik kijk er verbaast naar.
Ik laat haar zachtjes los en leg haar iets meer naar de muur.
Ze mompelt een beetje en komt weer tegen me aan liggen. Ik grinnik zacht. Ik leg mijn arm weer om haar middel en mijn hoofd tegen die van haar.
Ze wordt langzaam wakker.
Ze opent haar ogen. Ik zie dat ze begint te blozen als ze door heeft hoe we liggen. 'Goedemorgen.' zeg ik zacht. 'Goedemorgen.' zegt ze zacht terug. 'Goed geslapen?' vraag ik.
Ze knikt. Ineens komt ze nog wat meer tegen me aan liggen. 'Jij?' vraagt ze. Ik geef haar een zachte kus op haar wang. 'Ik heb heerlijk geslapen.'
Fluister ik tegen haar. Ze draait zich om zodat ze mij aan kan kijken.
'Gio?' vraagt je. 'Hm?' 'Waarom deed je laatst zo emotieloos. En maar daarvoor nog lief enzo.' vraagt ze. Ik zucht zacht. 'Volgens mijn wolf, was het onmogelijk voor mij om ervoor te zorgen dat je mij zal vergeven. Want ik wil dit zeggen. Anna, het spijt mij voor wat ik je aangedaan heb. Ik was stom. Een ongelofelijke klootzak. En het spijt me echt heel erg. Ik snap het als je mij afwijst.' zeg ik zacht maar oprecht. Ik kijk haar voorzichtig aan. De is duidelijk in tweestrijd. 'Ik laat je anders wel met rust.' zeg ik en wil uit bed stappen. 'Nee.' zegt ze. Ze legt haar hand op mijn arm. Ik draai mij terug. 'Ik vergeef je.' zegt ze. Ik ga weer liggen. Ineens knuffelt ze mij.
Ik sla voorzichtig mijn armen om haar heen. 'Het spijt me zo erg Anna...' mompel ik zacht. 'Het is al goed.' zegt ze zacht. 'Is het niet. Ik heb je pijn gedaan. Ik ben een slechte Mate.' zeg ik zacht. Ze schud haar hoofd.
Ik wil nog iets zeggen, maar ineens drukt ze zacht haar lippen op de mijne. Ik zoen haar terug.
Ik trek haar dichter tegen me aan.
Ze wikkelt haar benen om de mijne heen. Haar handen gaan door mijn haar. River rent als een vrolijke puppy door mijn hoofd. Ik vraag toestemming om de kus dieper te maken. Als snel krijg ik het. Ik neem de leiding.
Ik haal langzaam mijn lippen van die van haar. Ik ga naar haar mondhoek, langs haar kaak richting haar hals.
Ik kom bij haar Markingsspot. Ik geef er zachte kusjes op. Ik voel haar rillen.
Ineens schiet me iets te binnen. Ik stop met kusjes geven. Ze maakt een vragent geluid.
'Je heb al een mark. Van Jason.' zeg ik zacht. Ze zucht. 'We komen hier toch niet meer weg.' zegt ze simpel. 'Wat wil je zeggen?' vraag ik. 'Mark me.' zegt ze en geeft me een kus. Ik maak me los. 'Weet je het zeker?' ze knikt.
Ik druk snel weer mijn lippen op die van haar en ga weer naar haar hals.
Ik kom weer bij haar Markingsspot.
Ik geef er weer kusjes op. Ik voel haar hele lichaam ontspannen. Ik laat mijn tanden groeien en mark haar. Een kreun van genot komt uit haar mond.
Haar spieren spannen zich aan.
Ik haal mijn tanden uit haar hals en geef er weer zachte kusjes op. Haar spieren ontspannen weer.
Ze legt haar hoofd tegen mijn borst.
'Dankje.' zegt ze zacht. Ik zeg niks.
En zo blijven we nog even liggen.POV Jason
Dagen zijn voorbij. Dagen op dit verdomde eiland zonder Anna.
Ineens schieten er pijnlijke steken door mijn hart. Tranen rollen over mijn wangen en mijn woede tegen Giovanni groeit.
Sen komt bezorgt aan rennen.
'Wat is er gebeurt?!' vraagt ze met haar Japanse accent.
'Hij. Hij heeft Mijn Mate gemarkt.' grom ik. 'Hij gaat eraan. HIJ GAAT ERAAN!' grom ik kwaad.
Anna. Ik kom je halen.Heeeey peopleeeee
Alweer hoofdstuk 29.
Wat vonden jullie ervan?Gio heeft Anna gemarkt. Slim of niet?
Like? Commend? Follow?
Love you all<3
_XRobijntjeX_

JE LEEST
Strange Wolves
WerewolfEen normale jeugd, je Mate vinden en gelukkig samen leven. De droom van elke weerwolf. Maar helaas is dat voor Anna niet bekent. Ze is anders dan andere door haar ogen. Ze zijn zo donker bruin, dat het eigenlijk zwart is. Echt vrienden heeft ze niet...