Strange Wolves

^22^

"Wat doet Hij hier?" vraagt ze schuw. "Hij is degene die je nog veel vaker gaat zien. Ik moet namelijk Sen helpen met een speciale opdracht van haar. Dus jij en Mica moeten elkaar in de gaten houden en ervoor zorgen dat niemand iets stoms doet." lieg ik. Ze zucht en knikt. "Geen zorgen. Alles komt goed." zeg ik en geeft haar en lik over haar neus. Ik knik met mijn hoofd naar Mica. Moon snapt het en ze loop mokkend op hem af.
En nu maar hopen dat het gaat werken...

POV Jason

Moon en Mica zijn al een tijdje weg als Sen naar me toe komt lopen.
'Jason. Ik heb misschien een idee waardoor de kans groter is dat we Anna terug kunnen halen.' ze heeft gelijk mijn aandacht.
'Mica mag dit koste wat het kost niet teweten komen.' zegt ze serieus. Ik knik. 'Het is ook beter dat Moon het niet weet. Maar luister,' begint ze.
'Mijn plan is:' 'Hey Jace!' hoor ik ineens Moon vrolijk roepen. Ze loopt op me af en knuffelt me. 'Hey Moon. Wat doe jij hier?' vraag ik verbaast.
'Ik verveelde me bij Mica. Dus ik ben maar naar jou gegaan.' zegt ze lief en laat me los. 'Moon.' zucht ik. 'Wij zijn met iets belangrijks bezig.' zeg ik tegen haar. Moon wilt net iets zeggen. Maar Sen is haar voor. 'Moon, zou jij anders alvast wat besjes kunnen plukken voor de jam?' vraagt ze. 'Tuurlijk! Tot zo.' zegt Moon. Ze loopt naar de kisten, pakt een mandje en loopt de bosjes in. Sen zucht. 'Oke, wat ik wou zeggen was, dat als we Anna terug willen, dan moet ze,' 'Hey, sorry dat ik nog even stoor. Maar welke besjes wil je?' 'De rode.'  'Oke! Doeg!' en ze loopt weer weg. '3e keer.' zucht Sen. 'Mica gaat dit niet leuk vinden maar ze moet,' 'Daar zijn jullie!' roept Mica die aan komt vliegen. Sen zucht geïrriteerd. 'O, sorry. Stoor ik?' vraagt Mica. 'Nee, laat maar. Je zocht ons?' 'Oja! Hebben jullie Moon gezien?' 'Die is net besjes plukken, ze is die richting op.' zegt Sen en ze wijst naar de bosjes rechts. 'Ik ga er zo wel heen.' zegt Mica en ploft neer op de grond.
'Ik laat jullie wel even.' zegt Sen. Ik ga naast Mica zitten. 'Is ze lastig?' vraag ik grinnikent. 'Je wilt niet weten! "Mica ik verveel me, Mica dit. Mica dat." uch.' zucht hij. Ik lach. 'Hoe kan ik haar bezig houden?' 'Ga oefenen met haar vuur krachten?' stel ik voor.
Hij knikt. 'Slim.' zegt hij.
'Ik ga haar maar is zoeken.' zegt hij en staat op. Ik blijf nog eveb zitten. 'Succes!' roep ik hem nog na. Arme jongen. Denk ik grijnzend.

POV Mica

Ik loop tussen de bosjes door. Ik zie Moon nergens. 'Moon?' roep ik. Geen reactie. Ik gebruik mijn wolven reukvermogen en zoek naar een spoor van Moon.
Ik vind haar spoor. Ik vlieg op en volg het. Gelukkig vind ik haar al snel. Alleen ze is niet alleen. Er staat nu een jongen bij. Ze gromt naar hem. Ik vlieg snel op ze af en land naast haar.
'Wie ben jij en wat doe jij op Mijn eiland?' vraag ik aan hem. Hij grijnst.
'Ik kom alleen maar even mijn wraak nemen en Mijn Mate menemen.' zegt hij grijnzend. Ik grom naar hem.
'Dacht het niet. Ze is al van Mij.' grom ik. 'Wouw. Dat dacht ik niet vriend.' zegt hij grommend. Moon gromt ook naar hem. Ik probeer de oude link tussen mij en Jason weer te openen.
"Jason!" niks... "Jason?!" nogsteeds niks. Ik hou de gast goed in de gaten
"Jason antwoord nu godsamme!" grom ik via de link. "Wat?" gromt hij geïrriteerd terug. "Eindelijk. Het is Moon. Er is een gast die beweerd dat zij zijn Mate is. Moon mag hem duidelijk niet." waarschuw ik hem. "Ik kom eraan!" zegt hij en sluit de link.
De gast is niet verschoven. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan. En zonder dat ik het weet. Kom ik in zijn gedachten.

--- Flashback Giovanni ---

Ik open mijn ogen. Ik lig in het bos van de roedel waar ik een tijd geleden nog was. Ik hoor een hoop wolven grommen en een wolf janken. Ik wil vliegen maar kom niet van de grond. Ik zuch. Ik loop op het geluid af. Ik stop en ga achter een boom staan. Voor me zie ik een groep weerwolven staan. In mensen vorm. In het midden licht een klein jochie. Ik gok een jaar of 11. Hij jankt zacht. De andere om hem heen lachen gemeen en maken domme grappen over hem. Ik loop nog wat dichterbij als ik merk dat ik onzichtbaar ben. Ik hoor ze praten.
'Stop.' zegt het jongentje. 'Aaahww, heeft ons kleine broertje pijn? Wat zielig. Wordt een man Gio. Kom op.' lacht de oudste. Ik grom. 1 van de jongens schopt Giovanni tegen zijn armen. 'Stop.' smeekt Gio weer. De jongens lachen weer. Giovanni staat kwaad met betraande ogen op. 'Stop.' zegt hij boos. De jongens beginnen harder te lachen en beginnen hem rond te duwen. Hij valt in het midden op de grond. Hij staat gelijk weer op. De oudste wilt hem weer duwen. Ineens beginnen Giovanni's ogen donkerblauw te worden. Zijn wolven tanden beginnen te groeien en hij krijgt een staart. Zijn oren komen net als zijn klauwen ook tevoorschijn. De jongens stoppen met lachen en kijken hem grommend aan. Giovanni gromd laag en moordent terug. De oudste begint te lachen. Giovanni draait zich naar hem. Blauwe strepen komen door door zijn zwarte haren. Hij verandert in een zwarte wolf met een donkerblauwe staart en oren. Zijn ogen zijn helemaal blauw.
Zijn staart lijkt wel water. Hij gromt naar de oudste. Die kijkt hem kwaad aan. 'Hoe durf je naar je toekomstige Beta te grommen!?' gromt hij naar Giovanni. Kleine Giovanni begint nog harder te grommen. De andere jongens zetten angstig een stap naar achter.
'Kom op gast. Laat hem. Dit is niet normaal weetje.' zegt 1 van de jongens tegen de oudste. 'Boeit me niet. Hij moet maar weten wie er straks hoger staat dan hem.' gromt de oudste naar de jongens. Giovanni staat klaar voor de aanval. "Jij. Bent. Niet. Mijn. Baas!" gromt hij laat naar zijn oudste broer.
Zijn broer veranderd in zijn oranje bruin kleurige wolf. Ze cirkelen om elkaar heen. Zijn broer neemt de eerste zet en valt aan. Giovanni ontwijkt hem met gemak. Hij laat zijn ogen gloeien en water schiet uit de grond. Een paar planten om hem heen gaan dood.
Hij heeft hun water gestolen.
Hij laat het water op zijn broer afschieten. Zijn broer ontwijkt de 1e paar stralen. Maar wordt dan toch hard geraakt. Hij jankt hard. Hij wilt zijn broertje weer aanvallen, maar Giovanni is hem voor. Hij springt hoog in de lucht. In zijn sprong neemt hij het water uit de omringende bomen mee.
Hij land boven op zijn broer en laat de stralen als messen langs zijn vel snijden. Het bloed stroomt uit zijn wonden. Hij jankt hard. "Jij gaat boeten. Boeten voor als die verschrikkelijke jaren die JIJ mij heb bezorgt!" gromt Giovanni hard. Hij laat nog meer water komen. En laat het weer langs zijn vel snijden. Ik kijk met open mond toe.
De laatste stralen zakken weer de grond in. De broer is bijna niet meer zo te herkennen. Hij ademt nog heel zwak.
Giovanni opent zijn bek en gaat naar zijn nek. "Nog laatste woorden? Broer?"  gromt hij. "Jij. Verotte, Demoon." gromt zijn broer met zijn laatste adem. Giovanni bijt hard in zijn nek en ik zie het licht in zijn ogen doven. Zijn andere broers kijken hem bang aan als hij kalm van het dode lijk afstapt. "IK WORD BETA! BEGREPEN!?" gromt hij naar ze. Ze knikken en buigen hun hoofd. En Giovanni. Hij kijkt alleen maar grijnzend toe.

--- Einde Flashback Giovanni ---

Heey people!
Ik heb weer inspiratie!!!!
Weer een lekker lang hoofdstuk!
Dit is Giovanni's wolf!

Nu weten jullie een deel van de geschiedenis van Giovanni.
Zouden jullie meer van zulke dingen? Laat dat dan maar weten in de reacties.

Like? Commend? Follow?
Love you all<3
_XRobijntjeX_