Karanlığın İçimde

24.Bölüm

"Bu arada ben Musab " ismini duyduğum anda ağzımdaki suyun hepsini onun üstüne püskürttüm. Bu iğrençti.!
Yok artık!
İsminin Musab olmasından daha kötü bir durum var şu an.
Resmen ağzımdaki suyu çocuğun üstüne püskürtmüştüm.
Hepsi şok olmuştu.
Musab hemen ayağa fırladı Gülsümde onunla beraber kalktı.

"alt tarafı ismimi söyledim evlenme teklifi falan da etmedim bu ne heyecan?" al işte rezil oldun Hatice.
" Ya ben çok özür dilerim açıklarsam bana hak verirsiniz "

" Açıkla " demisti öyle demesini beklemiyordum afallamıştım.

" Açıklamasam daha iyi " yeni bir başlangıç yapmıştım onların olmasına gerek yoktu.

Musab gittikten sonra Gülsüm gülmeye başladı.
Ah keşke bende gülebilsem gerim gerim geriliyordum resmen.!

Hareketli bir gündü. Rabbim yine güzel insanlar çıkarmıştı karşıma...
Gülsüm yarın yine gel dedi vedalaşıp ayrıldık.
Babaannem çok güzel yemekler yapmıştı onları yedik beraber. Balkonda oturup sakinliğin huzurun tadını çıkardım.
Ve kitaplarım...
Ve şiir defterim...
Ve günlüğüm...
Aslında başta çok farklı nedenlerle tuttuğum günlük çok farklı bir hal almıştı...
Baştan beri belki ilerde kitap yapabilirim düşüncesi vardı ...
Hidayete ulaştığım anları yazdığım günlük başka hidayetlere vesile olabilirdi...

Ahfa...
Can dostum.
Bu kadar bu günlük.
Yarın daha güzel anlarla seninleyim biiznillah... "

Fazlasıyla ilginç bir durum.
Günlük cidden farklı bir hal alıyordu...
Yaşadıklarını güzel bir şekilde anlatmıştı aslında yaşadığı anı duygularıyla doğrudan aktarmıştı...

"
Ben geldim Ahfa.
Güzellikler getirdiğime eminim.
Bugün neler oldu neler.
Ya inanması zor şeylerle karşı karşıyayım.
Dostlarımın eksikliği bende tamamlanıyordu.
Acaba benim boşluğumu onlarda dolduran oldu mu?
Dinle Ahfa çok şaşıracaksın...

Sabah çok sıkıldım evde yine ordalardır ye gölün oraya gittim.
Gülsüm yanında bir kaç kişiyle muhabbet ediyordu.
Rahatsız etmemek için köşede ki masaya oturdum.
Gülsüm beni gördü,
"Hatice yanımıza gel "

" bak seni kimlerle tanıştıracağım, bu Ravza, bu da Gülten "kızlar karşımda öylece duruyordu. Çünkü şaşkınlıkla onlara bakakaldım. Bu kadarda olmazdı. Şoku atlatmam uzun sürmedi. Gülten bana sıkıca sarıldı. Tıpkı ilk... Allah'ım...

Kendime gelince kızların konuşmasına kulak verdim.
" Hatice'miz gitti Rabbim bize yeni bir Hatice gönderdi... " dedi Ravza.

" Nasıl yani? " dedim. Bu defa Gülten konuşmaya başladı.

" Hatice diye bir kardeşimiz vardı ve bizi terk etti.
"
Gülsüm'ün gözleri dolu dolu oldu... Acaba bizim kızlarda böyle mi?

Bu kızlarda en az bizim kızlar kadar hoştu.
Musab yoktu başka bir çalışan vardı bugün
Kızlar beni benimsemişlerdi, arkadaşlarının yerine koydular belli ki...

Vedalaşıp kızlardan ayrıldım .Yine hüzün sardı her yanımı, çok özlüyordum ...Neden şimdi bu yürek yangını ..?. Benim seçimim değil miydi bu? Ağlayarak evin yolunu tuttum...

Sanki ayrılığı yeni idrak etmişti yüreğim...

Önüme biri çıkınca duraksadım.