Dream Passage (Completed)

The Key

"Hindi ako hangal Ruwa! Pinili ko lang ang alam kong tama!"

"Tama? Haha! Hangal ka nga! Alin dun ang tama Sindu? Mas pinili mo pang i-betray ang tribe natin? Hangal ka talaga!"

Matapos kong marinig iyon napaatras ako.

Bakit niya nagawa sa akin ito?

Bakit?

"Oh. It seems someone's backing off right behind you Sindu." Ruwa said in playing tone then she laughed.

Lumingon sa akin si Yukio na para bang sinasabi niyang huwag akong maniwala?

"How could you do this? How could you?" umiiyak na sabi ko when Ruwa immediately use the chance to attack Yukio.

"Ahhhhh!!!!!" sigaw ni Ruwa at humarap si Yukio para madepensahan ang sarili niya.

"Akari tumakbo kana!"

Nanginginig na ang mga tuhod ko habang nakatingin kay Yukio at di parin naaabsorb ng utak ko ang lahat ng nangyayaring ito.

Bakit nagkaganito ang lahat?

"Akari bilis na! Hahanapin mo pa ang mama mo!" sigaw uli ni Yukio at nang banggitin niya ang tungkol kay mama biglang nagflashback lahat ng nangyari sa utak ko at natauhan ako.

Tumakbo ako nang tumakbo at habang papalayo na ako ay parang binubulong ng utak ko na huwag kong iwan ang mga kasama ko. Ang pamilya ko.

Nahinto ako sa pagtakbo nang may napansin akong nakaitim na tumatalon-talon mula sa ibang branch ng puno patungo sa ibang branch.

"Wala kanang kawala!"

Tumakbo ako nang tumakbo nang bigla akong madapa.

Fumito's POV

"Fumito bumalik kana sa loob! Gamutin mo ang iba nating mga kasama!" sigaw ni Chise sa akin habang nakikipaglaban kami sa mga kyuuketsuki.

"Paano ka?" I replied.

"Di bale na!" at walang pagdadalawa niyang isip na binuksan ang kanyang portal at itinulak ako papasok kasabay nun ay biglang nawala yung portal at napansin ko nalang na nandito na ako sa loob ng basement kung saan dinadala yung mga sugatang dreamers, nandito rin sa loob ang iba pang mga dreamers na nabibilang sa lineage ng healers. Ginagamot nila yung mga may sugat gamit ang iba't ibang ilaw na lumalabas mula sa kanilang mga kamay.

At dun pumasok sa utak ko...

The war really begins...
Everybody has to fight to live...
Everyone has to sacrifice just to save one another...

And that no one is an exception in this battle between two societies..

Biglang dumaan sa harap ko ang healers habang dala-dala sa isang kumot ang sugatan na sa tingin ko ay nabibilang sa light lineage.

Tumakbo ako papunta sa sugatan at ngayon ko lang napagtanto na babae pala ang sugatan, hawak-hawak niya ang sugatan niyang paa at may hawak siyang bagay.

May hawak siyang stick...

Lumuhod ako sa harap niya at itinaas ko ang mga palad ko, kasabay sa pagtaas ko nito ay lumabas mula sa mga palad ko ang indigo-color rays.

I was about to put my palm on her wounded leg when she stopped me.

Mula sa kanyang pocket ay may kinuha siya.

Isang susi...

"Ibigay mo kay Emerald." nanghihina niyamg sabi sa akin.

"Pero kailangan kitang gamutin." I insisted but she refused me from healing her.

"Ano ba! Ang tigas ng ulo mo!" ani ko at inilapat ko ang palm ko sa leg niya nang bigla siyamg sumigaw at iyon ang ipinagtaka ko.

"Masakit!!!!!!" sigaw niya. Bigla akong napabitiw at napaatras.

Di nasasaktan ang mga dreamers kapag ginagamot sila ng mga dreamers na nabibilang sa healing lineage.

Pero bakit nasaktan siya?

Tumingin ako sa mga mata niya.

Nagtaka ako bigla...

Bakit walang kulay ang mga mata niya at lumulutang lang ang mga iniisip niya na para bang di niya alam na bukas ang isip niya at nababasa ko ito?

And I hate her thought saying

'I hate this guy in front of me!'

Sarap niyang sapukin! Kung di lang babae eh!

"Ang arte mo ha!" sigaw niya sa akin at ang tagal magsink in sa akin kung anong society talaga siya nanggaling.

"Sino ka? Bakit kilala mo si Emerald? At bakit walang kulay yang mata mo?!"

"Sarap mong sapukin eh noh?! Gamutin mo nalang kaya ako o di kaya ibigay mo na yan kay Emerald!"

"Sino ka-----" I was cut-off when our comrades shouted and the whole room was just like shaking.

Biglang tumayo yung babae.

"Saan ka pupunta?" pagpigil ko sa kanya.

"Sinusugod na tayo ng mga kyuuketsuki!" sigae niya at bigla siyang pumikit sabay sambit ng mga words.

At ang ikinamangha ko pa ay sa bawat words na banggitin niya ay lumulutang sa hangin kasabay ng pagwave niya sa stick na hawak niya.

'People inside this room will be protected and the part of this society against the Black Monarchy. Let every heart who hope for peace will fight for the peace that everyone wishes. Let this spell be effective!" nang sambitin niya ang mga iyon ay nahinto ang pagshake ng buong room at dahil dun alam ko na kung ano siya.

Isa siyang Eronian.

Eronians are the only tribe who uses magic spells.

I was about to stand para gumawa ng paraan para maibigay kay Emerald ang susi na ipinapabigay nung eronian nang bigla itong tumilapon dahil muling nagshake ang buong room at sa kasamaang palad ay pumasok ito sa isang portal kung saan pumasok ang isang dreamer palabas nitong room at bigla ulit nagsara yung portal. And I don't even know who was that dreamer.

Akari's POV

"Wala kanang kawala!" napapikit na lamang ako nang biglang tumalon ang kyuuketsuki palapit sa akin.

If this will be my end I will be crying for I don't even have the chance to fight to save my tribe. I'm so weak.

"Stand up and please don't say you're weak!" nang marinig ko iyon bigla kong idinilat ang mga mata ko at sa harap ko ay ang taong matagal ko nang di nakikita at ang kyuuketsuki na ngayon ay patay na.

"For some time can you fight for yourself? Or else you'll die. Where did you put your strength that you exert during trainings? Stupid!" tulala lang ako habang nakadungaw sa kanya at kasabay sa pagsabi niya nun ay mayroon siyang ipinakita sa kamay niya.

Isang pamilyar na bagay..

May hugis puso ito sa dulo at may nakalagay na emerald stone,

yung susi sa libro ko nung nasa Eronia ako.