Dream Passage (Completed)

Talking to the wind

Naupo na lang ako sa ilalim ng puno habang tinatanaw ang buwan at dinarama ang malamig na hangin.
Ngayon ko lang nadama ang pagod kaya napapikit ako.

Bigla kong naalala yung sinabi ni Aki. Na kinausap ko raw sila gamit ang hangin. How come?

Di ako makapaniwala kasi di ko naman alam kung paano ko ginawa iyon.

Nalilito ako, sabi ni Chise kakayahan daw ni Yuina ang makipag usap sa hangin, well that's clear ... pero ang di ko mawari ay kung bakit nakausap ko sila sa pamamagitan ng hangin...

Isa pa, nabanggit din ni Chise nun sa akin na makikita ko raw ang 'wind' ko kapag nag excell ako... ang wind bang tinutukoy niya ay may buhay talaga gayong sinasabi niyang makikita ko ito balang araw? Di kaya isang halimbawa ng wind na sinasabi niya ay ang elementong parang tao na nakita ko noon sa sasakyan ni Sir Izo? Sa pagkakatanda ko ay Hokaido ang pangalan nun, ..

Nag excell na ako, yun ang sabi ni Aki, pwede ko na bang makita ang 'wind' ko?

Nung una ay may binanggit akong pangalan na minsang sinabi ni mama at bigla akong nakaramdam ng malamig na hangin. Ang pangalan kayang iyon ang pangalan ng 'wind' ko?  Nung binanggit ni mama ang pangalang 'kohana' ay nakaramdam ako ng hangin.

"Kohana?" Tawag ko sa kawalan. Alam ko para ako tanga sa ginagawa ko.

"Kohana?" Ulit ko.

Napailing na lang ako nang namalayang wala namang kakaibang nangyari.

"Yes? Master?" Halos mapatalon ako sa pagkakahiga nang marinig ang malamig na boses na iyon.. parang hangin, tumaas lahat ng balahibo ko sa batok.. yun na ba ang 'wind' na sinasabi ni Chise?

"Who are you?"

"I'm your wind, your protector, you called me by my name master."  Tama ang hinala ko. Kohana ang pangalan ng protector ko.

"Can you reveal yourself?" Nagagalak ako sa scenariong ito..

"Yes Master." Wika ulit ni Kohana na may malamig na malamig at babaeng boses.

May biglang nagliwanag sa aking harapan. Natanaw ko si Kohana.. kagaya ni Hokaido, ang protector ni Sir Izo ay hangin ang kanyang anyo... I can see her but not that clear...

Mahaba ang kanyang buhok, kulay green amg kanyang sinag at ang damit ,mayroon siyang kulay yellow green na mata.

"I'm Kohana" wari niya.

"Your mother chose me to be your protector, and it is my pleasure to be with the daughter of the legendary human dreamer."

I wonder, does she know something about my father?

"How about my father do you know him?"

Nakita ko sa view ko na parang nabigla siya sa tanong ko.

"Your father is a great warrior dreamer. He's full of strength. One of the greatest classmate of mister Okugi the son of the founder of Okugi High." 

Nabigla ako sa sinabi niya.. ilang weeks pa akong nandito sa Okugi High at ngayon ko pa lang din nalaman na ipinangalan pala ang school na ito sa anak ng founder na nagngangalang Okugi.

"Mister Okugi?"

"Okugi is the son of the founder of Okugi High.. Your father and mother are his two closest classmates and friends they are both peculiars."

Naging kaklase niya sila mama at papa. Di pa ganoon katanda si mama so it means may possibility pa na buhay si Mr. OKUGI?

"Is he still alive?"

"No. He died during the war."

Nabigla ako sa sinabi niya.

"Your parents survived during that tragedy, but we've never saw your father after that event."

May biglang pumatak na luha sa aking mata. Kailan ko pa kaya makikita si papa at si mama?

Namimiss ko na sila.

Naalala ko pa, nung huling araw na nakasama ko si mama. Punong puno ng pag aalala ang mga mata niya habang pinapatakas niya ako mula sa mga kyuuketsukis and that was the time I saw her gave her full strength to save me. He called Kohana that time to protect me. That was the time of leaving my life as an ordinary human, leaving home, friends, and my best friend.

"Kohana? Do you know who is Akinawa?"

Si Akinawa, yun yung pangalan ng kyuuketsuki na tumangay kay mama.

"Akinawa has a royal blood of The Black Monarchy, he is the son of Kuguri the King of the Black Monarchy and Sakura his wife.. He loves your mother and a rival of your father."

Parang bigla akong kinilabutan sa sinabi niya but still I'm curious to know more about my parents..

"Kung gusto ni Akinawa si mama, paano sila nagkakilala? Paano niya nakilala si mama?"

Natahimik si Kohana sa aking itinanong.

"I don't know master, no one knows except mr. OKUGI"

Bigla siyang naglaho sa harapan ko. Tumayo ako medyo gabi na rin at tanging ang mga water works lang ng fountain at ng mga pathways ang nagsisilbing ilaw. Kahanga-hanga ang lumikha ng mga bagay na ito, umiilaw ang tubig at ang pathways sa school na ito ay puro gawa sa tubig pero di ka nababasa pag inapakan mo instead nagfoform lang siya ng ripples..

Napangiti ako. Ang ganda ng paligid. Parang may umiilaw na glitters sa tubig ng fountain at sa mga puno naman ay may mga paro-paro at ang mga bulaklak sa paligid ay umiilaw ng iba't ibang kulay.

"Huwag!!" Naging alerto ako nang makarinig ng isang sigaw sa utak ko. Nakita ko sa utak ko ang kalagayan ni mama.. di ko alam. Naguguluhan ako, ano bang nangyayari? Di ko maintindihan.

Naibaling ko sa labas ng campus ang paningin ko.

Nangatog ang tuhod ko nang makakita ng isang taong nasadilim at pula ang mata.

"Kyuuketsuki." Bigla akong nakabulong sa hangin.

"Run!" Dinig ko ang boses ni AKi.

Pero imbis na sundin ko ang utos niya ay naiwan akong nakatayo sa pwesto ko nakatitig sa taong pula ang mata.

Ang taong nakita ko sa labas ng bahay namin dati, yung taong nakita ko nung nawalan ako ng malay ning kakapasok ko pa lang dito at ang taong ito ay iisa..

"Sino ka?" Bulong ko sa hangin habang nakatitig parin sa mysterious man na iyon.

"Ari ano ba! Takbo na!" Dinig ko sa boses ni Yuina at alam kong papunta silang lahat dito para iligtas ako.

"I'am your man, your prince and you're mine."  Napahakbang ako palayo nang makitang ngumiti siya , isang nakakakilabot na ngiti.. kita ko ang pangil niya , isang nakakatakot na bampira.

"Nasaan ka ba! Di kita mahanap!" Dinig ko ang boses ni Ren.

"Lumayo ka diyan!" Sigaw ni Chise.

Nang marinig ko ang boses ni Chise ay bigla akong natauhan at tumakbo palayo sa kinaroroonan ko.

Nang makapasok ako sa pinto ng dorm ay bumungad sa akin silang lahat at saka ako nawalan ng malay..

Muli at muli nakikita ko sa akin utak si mama at ang misteryosong lalaking iyon..

"I'll be back" the mysterious man said in a dark voice..