Dream Passage (Completed)

Mimic

Matapos ang iskandalong iyon ay lumabas ako at pumunta sa firefly's tree. Umupo ako sa ilalim ng puno.

Kagaya ng dati madilim parin dito at tanging puno lang ang may liwanag.

Naisip ko tuloy.

Parang ako ang punong ito.

Na nasa gitna ng madilim na paligid na ito na kung walang mga fireflies o yung mga taong mahalaga sa buhay ko ay mababaon na rin ang existence ko kasama ng dilim na ito.

"Nag iisa ka lang at wala kang kasama." Bigla akong naging alerto sa narinig kong boses sa hangin. At alam kong boses iyon ng isang protector dahil malamig na malamig ang boses nito. Ngunit sa bawat linyang bitawan nito ay nanginginig ako. Halos kumabog ang puso ko nang malakas sa kaba.

"Sino ka!" Wika ko gamit ang matapang kong boses.

"Tankia." Sabi nito.

"Nasaan si mama!?"

Alam kong protector siya ni mama pero bakit parang may nahihimigan akong panganib. Pakiramdam ko ay diako ligtas sa kanya.

"Gusto mo siyang makita?" Sabi nito na may panunudyo.

"Nasaan siya!"

"Tignan mo ang mama mo."

May bigla akong nakita sa di kalayuan. Sa dilim ay may biglang nagliwanag.

I saw mom calling me.

"Emerald help me!" Hawak hawak siya ng lalaki.

"Mom!" Tumayo ako at tumakbo papunta sa kanya.

"Mama!"

Nahinto ako at humawak sa dibdib ko nang tumitig sa akin yung lalaking may hawak sa kanya.

He give me an evil smirk.

Nakita ko ang mga pangil niya.

"No! Mom!" Sigaw ko.

Kinagat niya si mama.

No this isn't real.

This is not true.

This is a fraud.

All fraud.

Napaluhod ako at humawak sa tinga ko. Ayokong marinig sa hangin ang isang tumatawa na si Tankia.

"Leave me alone! You're not Tankia!"

Tumawa parin ito nang tumawa.

"Kohana help me please." I said.

Napatingin ako sa aking bulsa, umilaw ang card ko at lumabas mula dito si Kohana.

"Stop!" Nangnagsalita si Kohana ay parang natigil ang lahat.

Napadungaw ako sa kanya.

"Everything is okay master."

"Thank you."

Then everything went black.
I fell down to unconciousness.

Pero parang gising parin ang pandinig ko dahil mayroon parin akong naririnig.

"There she is!" Boses ni AKahana.

"Akari!" Si Chise.

Naging mapanatag ang pakiramdam ko.
Pagkatapos nun ay wala na.
Wala na akong marinig.

***
Three days na ang nakalipas mula nun at nandito na kami ngayon sa Okugi building.

Nagkaklase kami ngayon ng history, si Mrs. Rawuka ang aming guro.