Chapter 17. Bad News

130 8 0
                                    

MATINA
"Matina!" someone called me. I looked back and saw Lianne walking towards my direction.

"Matina can we talk? " Lianne asked her.

"We're already talking," I replied sarcastically.

" Well okay, I go straight to the point...Layuan mo si Andrew."

"At bakit ko naman gagawin 'yon?"

"Ako ang nararapat sa kanya Matina at 'di ikaw."

"Well I'm sorry to tell you, dahil hindi ko siya lalayuan," I said and turn my back on her. Never in my wildest dream na lalayuan ko si Andrew. Lalo na ngayon na maayos na ang samahan namin

ANDREW
I saw Matina talking to Lianne. Ano kayang pinag-uusapan nila?

"Tol ang haba ng hair mo. Mukhang pinag-aawayan ka n'ong dalawang babae," Michael teased me.

"Sssh... 'Wag ka maingay, gusto kong marinig 'yong pinag-usapan nila. " Saway ko sa kanya. Nagtago kami sa poste at pinakingan ang pinag-uusapan ng dalawang babae.

"Well I'm sorry to tell you, dahil hindi ko siya lalayuan," iyon na lamang ang narinig ko at tumalikod na si Matina kay Lianne.

Hindi raw niya ako lalayuan. I smiled with that thought.

"Oy kinikilig!" panunukso ni Michael.

"Hindi Ah!" I said in my defense. Pero sa totoo lang ay natutuwa ako...tuwang-tuwa ako.

MATINA
"Hi Beautiful Lady!" Andrew greeted me happily. I was walking at the hallway when Andrew appeared out of nowhere.

"Mukhang masaya ka ah?" I greeted him back.

"Wala lang masaya lang, Bakit masama ba?"

Hindi ako sumagot at ngumiti na lang sa kanya.

"So paano uwi na tayo?" he said and smiled again.

"Sure,"

Masayang umuwi kaming dalawa. Ngunit 'di namin alam na may masamang balitang sasalubong sa amin pag uwi sa bahay.

•••
Papasok pa lang kami sa pinto ng tawangin kami ni Mommy.

"Matina Andrew, nand'yan na pala kayo. I have a good news to you," masiglang salubong ng Mommy.

"Ano po 'yon Mom?" tanong ko naman.

"Makakalipat na tayo ng bahay!" My mother replied.

Nagkatinginan na lang kami ni dalawa ni Andrew nang marinig iyon.

ANDREW
We wen to the garden after dinner to have some quite time together. Nalulungkot ako dahil aalis na si Matina. Kung kailan namang nagkaayos na kami.

"Kailan daw ang alis n'yo?" malungkot na tanong ko.

"Sa makalawa na raw," she answered without looking at me. She look blankly at nothing. Tila malalim din ang iniisip.

"Kung kailan namang nagkaayos na tayo, tsaka ka aalis?"

"Ano ka ba naman, d'yan lang naman kami lilipat sa kabilang barangay. And besides magkikita pa rin naman tayo sa school." She said as she's trying to comfort me. She move closer to me.

" 'Wag ka na malungkot." She put her finger under my chin and lift up my head.

"Smile ka na?" she continued.

I smiled bitterly.

"Ang fake naman ng smile na 'yan!"

I hold her hand and looked straight to her eyes. "Basta promise mo sa'kin...ako lang besfriend mo ha?"

She laughed a bit. "Para kang bata. Pero sige, promise ikaw lang ang bestfriend ko."

And they sealed it with a pinky promise.

💞💞💞

My Prim and Proper Prince (Under Editing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon