My Prim and Proper Prince (Under Editing)

Chapter 26. Closure

ANDREW
Lianne texted me, she said that she have something important to tell me. Ayoko sanang makipag-usap sa kanya, but I guess I have to settle this once in for all. Hindi ko na lang ipinaalam kay Matina dahil alam 'kong mag-aalala siya. Natatakot siya kay Lianne at sa mga pwedeng gawin nito. Pero wala naman sigurong masamang gagawin si Lianne.

"Andrew!" she called me, I noticed na parang pumayat siya at tila malungkot ang mata. I pity her alam ko naman na kaya siya nagkakaganyan ay dahil nagseselos siya kay Matina, pero wala akong magagawa dahil si Matina na ang mahal ko at hindi na siya.

"Lianne please go straight to the point ano bang sasabihin mo?'

"Hindi ka pa rin nagbabago Andrew napakamainipin mo pa rin."

"Please Lianne, I have no time for this."

She cleared her throat, bago muli nagsalita. Naghintay lang naman ako sa kung anong sasabihin niya.

"Andrew gusto ko lang namang sabihin na mahal pa rin kita," seryosong usal niya at bahagyang lumapit sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko pero tinabig ko iyon.

"Pero Lianne... alam mong si Matina na ang gusto ko," paliwanag ko. Sana naman maiintindihan niya iyon at respetuhin niya iyon.

"Andrew please, give me another chance." She hugged me. I just stunned hindi ako gumanti ng yakap sa kanya. I used to be on her embrace but I didn't feel the same way I felt before. Siguro kasi hindi ko na talaga siya mahal.

"Andrew, I'm sorry if I make you feel neglected, but please forgive me and let's start again," she begged. Nagsimula na rin siyang umiyak at hinigpitan ang pagkakayakap sa akin.

"Lianne we're over. Matagal na tayong tapos." She hugged me tighter halos hindi na nga ako makahinga.

"Please Andrew, nagmamakaawa ako please...." she plead pero wala na talaga akong naramdaman sa kanya siguro kung hindi ko pa nakilala si Matina, there would be a chance na maging kami ulit dalawa, but now, it's different... Matina is already here and I love her more than I love Lianne before.

"Lianne listen to me," I lift up her chin and looked straight into her eyes. "Maganda ka marami pang magmamahal sa'yo."

"Pero Andrew, ikaw lang ang gusto ko!"

"But I can't love you the same way I did before, pero kung gusto mo pwede tayong maging magkaibigan," naghihinayang rin naman ako sa samahan namin dalawa at ayaw ko naman na tuluyan kaming magkagalit. Kaya kung ayos sa kanya, pwede pa naman kaming maging magkaibigan.

"Andrew, I still love you," the tears started to fall from her eyes. Naawa man ako, hindi ko siya pwedeng aluin. Baka bigyan niya pa ng ibang kahulungan iyon.

"I'm sorry Lianne, I'm sorry," I said and left her. Wala akong magagawa kung hindi niya matatanggap iyon.

Sana lang makahanap na rin siya ng lalaking magmahal sa kanya.

💞💞💞