My Prim and Proper Prince (Under Editing)

Chapter 49. MissingHer

ANDREW
Hindi ako aalis dito hanggat 'di ako pinapatawad ni Tita. Papatunayan ko sa kanya na nagsisisi ako sa nagawa ko at handang gawin lahat gawin lahat para sa anak niya. I know it sounds creepy pero hindi talaga ako aalis kahit umulan pa, dito lang ako.

"Andrew...." Sumilip sa bintana si Matina at tinawag ako.

"Umalis ka na!"

"Hindi ako aalis dito," hindi ako aalis kahit pa itaboy ako ng Mommy niya. Patutunayan ko na handa akong ang gawin lahat.

"Gabi na, baka umulan baka magkasakit ka!"

"I don't care, basta hindi ako aalis dito. Ipapakita ko sa Mommy mo na sincere ako."

"Hindi ba sinabi ko sa'yo na palipasin muna natin yung galit niya?"

"Hindi ko na kayang hintayin ywon Matina. I don't want to stay here and watch. I have to do something."

Nagsimula ng bumuhos ang ulan. Pero hindi pa rin ako umaalis. Pinpilit ni Matina na umalis ako pero hindi ko siya sinunod. I do whatever it takes. Bahala ko kung magkasakit ako ipakita ko lang na sincere ako sa ginagawa ko.

"Andrew please umalis ka na," pakiusap niya pero hindi ko siya pinakinggan.

"Matina ano bang ingay 'yan?" narinig ko ang boses ni Tita Melinda at mayamaya ay sumilip din siya sa bintana. Naalala ko po n'ong hinarana ko sila. Parang ganito din 'yong ayos namin. Nakasilip sila sa bintana at ako naman ay tinitingala sila. Kaibahan lang umuulan ngayon at galit sa akin si Tita.

"Andrew bakit andito ka pa?" galit na bungad niya. Alam kong galit siya sa akin pero hindi ako titigil hanggat 'di nawawala yong galit niya.

"Tita please I'm sorry," I begged, I know hindi siya ganoon kadaling nakikinig sa akin. Pero hindi ako titigil.

"Andrew kahit magpaulan ka d'yan 'di magbabago ang desisyon ko. Umalis ka na!" matigas na tugon niya. Hindi pa rin nababwasan ang galit niya.

"Tita hindi po ako dito aalis," pagpupumilit ko. Hindi ako aalis kahit maulanan o magkasakit pa ako. Wala na akong pakialam. Kaya kong tiisin 'yong lamig o kahit magkasakit ako. Mas hindi ko kakayanin 'yong sakit kung mawawala si Matina. Isipin pa nga lang na mawala siya hindi ko na kaya.

"Baka gusto mong tawangan ko pa Mommy mo."

"Tita please I'm sorry," ulit ko pero sarado pa rin ang isip niya sa akin.

" 'Wag mo akong idaan sa drama mo umalis ka na. Matina tayo na, matulog kana. Aalis din yan pag napagod siya. Halika ka na!"
Hinila niya si Matina palayo sa bintana. Nakita ko kung paano nagpumiglas si Matina pero hinila pa rin siya ng Mommy niya. Mayamaya pa sumara na 'yong binata. Ayaw pa rin makinig ni Tita. Naiintindihan ko siya she just wants what's the best for her to daughter. And for her I'm not include to it but I'm willing to do everything to prove that I'm worth it. All I have to do is to persevere. And I hope that you she will she my sacrifices.

MATINA
Hinila ako ni Mommy palayo sa bintana at isinarado iyon. Naiinis ako kay Mommy. Inaamin naman namin na mali kami. Humingi na nga ng tawad 'yong tao ano pa bang gusto niya?

"Ayoko na makita at sumilip ka pa sa kanya. Don't worry about him, aalis din 'yan!" sabi niya n ay tumalikod na si Mommy sa akin.

"Momm ganyan ba talaga katigas 'yong puso n'yo? Hindi ba kayo naaawa kay Andrew?" Hindi ko alam kung makikinig siya pero susubukan ko pa rin. Kung handa si Andrew na gawin ang lahat gan'on din ako.

"Hindi porke nagpaulan siya ay dapat na siyang kaawaan Matina."

Naaiinis na talaga ako. Para walang puso si Mommy ayaw man lang niya makinig. Palagi siyang may pangontra sa mga sinasabi ko. Hindi ko na rin siya naiintindihan.