My Prim and Proper Prince (Under Editing)

Chapter 28. Choosing Her

Dedicated to: @Nikolalala

ANDREW
I love her seeing that way, even if she try to deny it alam kong nagseselos siya. Instead of being bother, I'm happy that she felt that cause it only mean one thing. But there's nothing to worry about cause I already choose her at kahit paulit-ulit akong papiliin sa kanila ni Lianne, ay siya ang pipiliin ko. All I have to do is to let her know that I love her.

" 'Wag ka na kasing magselos kay Lianne." We're already at cafeteria at kumakain ng lunch.

"Hindi nga ako nagseselos!" again she denied it. But she's not good in lying, she's so transparent. And I love seeing her that way.

"Matina." I hold her hand and looked straight into her eyes "You don't have to feel that way..." I never had a chance to finish what I'm saying cause she cut me off.

"Hin--di nga a-ko nagse-selos!" But obviously she's stuttering.

"Okay if you say so, but what I'm trying to sat is... " this time ako naman ang pumutol sa sasabihin ko. I can't find exact words to explain it to her. Hindi kasi siya 'yong tipo ng babaeng madaling paliwanangan. But I love everything about her, kahit nahihirapan ako sa kanya.

" 'Wag kang magselos sa kanya. There's nothing to be jealous."

"Then don't give me a reason to be jealous!" So, inamin niya rin na nagseselos siya. I smiled with that thought at napansin naman niya agad.

"Anong nakakatawa?" mataray na tanong niya.

"Wala,"

"Kumain na lang tayo," pang-iiba niya ng usapan at sumunod naman ako sa kanya.

MATINA
Kumakain na kami ni Andrew pero kinukulit niya pa rin ako. Nagseselos raw ako kay Lianne. Hindi ako nag...

Oo...sige aaminin ko nagseselos ako.
Syempre umasa na ako sa kanya. Hinarana niya ako, sinurprise para manood ng concert ng paborito kong banda. He even introduce me to his Dad, tapos ngayon makikita ko siya na kasama ang ex girlfriend niya? Wala naman silang ginagawang masama, but knowing his ex, siguradong hindi titigil 'yon hanggang hindi nababawi si Andrew. She's desperate at hindi ko alam kung ano pa ang kaya niyang gawin kaya hindi ko mapigilang magselos.

" 'Wag ka na kasing magselos,"

"Hindi nga ako nagseselos!"

"Matina." He hold my eyes and looked straight into my eyes. That's my weakness hindi ko natatago ang feelings ko pag tumititig siya sa akin.

"You don't have to feel that way."

"Hin-di nga ako nagse-selos." I cut what he's saying ayokong aminin na nagseselos ako, so again I tried to deny it but I'd like to punch myself when my voice turn out cracked.

"Okay if you say so," this time siya naman ang natigilan kung kailan naman gusto ko ng marinig ang sasabihin niya.

"Wag kang magselos sa kanya. There's nothing to be jealous."

"Then don't give me a reason to be jealous." Ugh! I realized what I say but it's too late nasabi ko na. Parang inamin ko na rin na nagselos ako. I saw him laughing secretly. I compose myself and acted normal.

"Anong nakakatawa?" I asked him one eyebrow raised.

"Wala." He's trying to prevent the laughter spilling out from his mouth. Pero alam ko pinagtatawanan ako nito.

"Kumain na lang tayo," buti naman at sumunod siya at hindi na nangulit. Kasi kanina pa ako nag-prepretend. Baka pag nangulit pa siya ay 'di ko na kayanin at aminin ko pa na nagseselos talaga ako.

MATINA
Naging maayos naman kami ni Andrew ng mga sumunod na araw. Bumalik sa normal ang laha, 'di na rin namin napag-uusapan si Lianne o ano mang bagay na mag kinalaman sa kanya. Ngayon, nagkukulitan na ulit kami ni Andrew sa mga bagay-bagay. Hinihiling ko lang na 'wag naman sanang mangulo si Lianne.

"Ang daya mo talaga!" reklamo ko Naglalaro kami ng snake and ladder habang naghihintay ng susunod na subject.

Hindi lang kami basta nagpapalipas ng oras. Dahil may bet kaming dalawa. Ang mananalo ay uutusan ang natalo, ng kung ano mang gusto niyang ipagawa dito.

Nagrereklamo ako dahil nangugulo si Andrew sa tuwing maghahagis ako ng dice. Hindi tuloy ako makapag-concentrate kaya laging palpak ang mga tira ko.

"Better to blow on the dice for luck Matina," he commented leaning against the back of the chair with his hands behind his head.

"I don't need a luck. 'wag ka lang mandaya!"

"I'm not doing anything." He chuckled.

Suddenly Michael came and approaches us.
"Michael sali ka?" pag-aya ni Andrew sa kaibigan.

Umiling naman ito "Ayokong maglaro ng ahasan!" natatawang sagot ni Michael.

"Ahasan?" nagtatakang tanong ko. I know he's pertaining something.

"Wala," sagot naman niya at pagkatapos ay tumingin sa kung saan. Sinenyasan niya si Andrew Umiling naman ito. Hindi ko na lang pinansin si Michael at nagpatuloy sa paglalaro.

With an eyes closed, I rolled the dice carelessly. Wala na akong pakialam kung matalo ako, hindi naman siguro ako papahirapan ni Andrew

I heard Andrew laugh, so, I knew it wasn't a good news. Slightly I opened my one eye to see that I landed one from the end which we all know is the longest snake on the board.

"So, paano ba 'yan talo ka na?"

"Wala ka pa naman sa taas, kaya hindi pa naman ako talo."

"Pero may usapan tayo na pag nakalima ka ng baba pag nakagat ka ng ahas taya ka na!"

"Okay fine... so, anong iuutos mo? "

"Hmmm... " Andrew place his pointed finger on her head ang acted that he was thinking. "Mag-iisip pa ako."

Ijust smiled ayaw nkong magpaasar sa kanya. And He smiled back.

We smiled to each other without knowing that there was a pair of eyes who's angrily staring at us.

"Sige lang magpakasaya kayo, I will make sure na maagaw ko ulit sa'yo si Andrew."

💞💞💞