In het geheim (Flikken Maastricht)

49

'Sorry, we waren in slaap gevallen' verontschuldigt Wolfs zich als hij hun kantoor binnen loopt. 'Geen probleem' zegt Rinus 'maar op het bureau vertelde ze dat ze een mail naar jou hadden gestuurd met een locatie vanwaar het telefoontje gepleegd is, het was nog niet nauwkeurig maar we kunnen in de omgeving gaan kijken' vertelt Rinus. Wolfs start z'n laptop op en opent zijn mail. 'Kun jij een mail-account voor ons vieren aanmaken' zegt hij tegen Sjoerd zodat wij dat mailadres alle 4 kunnen beheren hoeven we niet steeds alles door te sturen'. Sjoerd knikt en gaat aan de slag. Rinus en Wolfs buigen zich over de gegevens 'dat is niet ver van dat plein waar we gisteren avond op het terras zaten' mompelt Rinus. 'Op de aangegeven locatie zijn 2 cafés, 3 huizen een bakker en een restaurant' meldt Wolfs. 'Prima gaan we daar heen, kan jij in je mail als we onderweg zijn' vraagt Sjoerd, Wolfs knikt. Opdat moment komt Eva binnen 'je telefoon' overhandigt ze hem aan Wolfs 'en je sneakers want je kan niet op je slippers achter de boeven aan hè' grapt ze. Verbaasd kijkt hij naar zijn voeten en schudt zijn hoofd en verruilt zijn slippers voor zijn schoenen 'dank je want we moeten gaan, we hebben een aanwijzing'. 'Gewapend' vraagt ze de mannen aankijkend, ze schudden hun hoofd 'beetje rondkijken en oriënteren' zegt Sjoerd.

'Even opsplitsen en rondkijken' oppert Eva en de mannen gaan akkoord. Wolfs slaat een arm om haar heen en samen wandelen ze wat rond als toeristen Wolfs praat haar bij over het mailtje en hun gezamenlijke mailadres. 'Dat was ontzettend stom van ons' zegt Eva met een kleine glimlach 'maar wel lekker' grinnikt Wolfs en vangt haar stralende blik op met zijn ogen, die blik behoeft geen uitleg dat ook Eva ervan genoten heeft.
'Dit pleintje' mompelt Wolfs 'met dit restaurant, cafés, huizen en bakkertje, vanaf hier moet het telefoontje zijn gekomen. 'Even achterlangs proberen te komen' vraagt Eva aan hem, hij knikt en ze lopen een klein straatje in.

Na een minuut of 20 lopen ze samen het plein weer op waar Sjoerd en Rinus net op een terrasje zijn gaan zitten, 'nog een koffie en een water' besteld Wolfs in het Engels bij de serveerster die net van hun tafeltje wegloopt en wijst naar het tafeltje waar zijn vriendin bij aanschuift.
'In 1 van de huizen woont een jong gezin, we zagen een moeder met een peuter en een baby, moeder sprak in rap Spaans en het huis ernaast staat leeg' vertelt Sjoerd, Eva knikte dat hadden zij ook gezien. 'Dus wij dachten dat jullie als stelletje wel langs de makelaar konden voor een bezichtiging' grinnikt Rinus. 'Is goed' antwoordt Eva en legt haar hand op Wolfs zijn arm 'wij zouden hier wel een tweede huisje willen toch' knipoogt ze. Hij  lacht 'laten we eerst maar eens een ander huis in Maastricht zoeken'.
'Jullie hebben verhuisplannen' vraagt Rinus.
'Ja we wonen nog steeds in het huis van Eva's overleden vriend, hij is een half jaar geleden om het leven gekomen door een dronken automobilist'.
'Ohh heftig' zegt hij tegen Eva. 'Het is een pension met restaurant wat sinds die tijd is gesloten. We willen graag iets van ons samen kopen, dus als we terug zijn zetten we het pension te koop en gaan opzoek naar een ander huis' vertelt Wolfs. 'Dat kan ik me voorstellen' zegt Rinus. 'Jullie zijn wel snel samen gaan wonen dan' oppert Sjoerd. 'Jij hebt een goede detective-neus' grinnikt Eva. 'Rechercheur hè' reageert hij gevat. 'Maar je hebt gelijk hoor' zegt Eva zacht 'we zijn er niet trots op maar wij hadden al een hele tijd in het geheim een verhouding' Sjoerds ogen worden groter 'eigenlijk al vanaf het begin van onze samenwerking' kijkt ze nu beschamend naar de grond.
'In het begin was het alleen aantrekkingskracht de kick, de spanning en de lol maar later merkten we dat het meer was maar wisten het niet van elkaar en durfde er niet samen over te praten bang voor de reactie van de ander. Een half haar geleden hadden we eindelijk besloten om open kaart te spelen en samen verder te gaan, toen overleed Frank en sindsdien wonen wij samen' maakt Wolfs het verhaal in het kort af. 'Pff heftig hoor' zucht Rinus en Sjoerd knikt. Wolfs hand ligt al even op Eva's been hij knijpt er zachtjes in om haar op te beuren.
'Dan gaan wij morgenochtend maar eens langs de makelaar schatje' grapt Eva terwijl ze snel een traan wegveegt.
'We zullen ook moeten gaan posten om de boel hier in de gaten te houden, zolang we nog niks concreets hebben nog niet s'nachts' oppert Wolfs. De andere knikken. 'Zullen we hier gezamenlijk eten en dat jullie hier dan blijven tot een uur of 11/12, zodat wij morgenvroeg rond 7 uur weer starten en jullie in de loop van de ochtend naar de makelaar kunnen? Stelt Sjoerd voor. 'Is prima maar dan loop ik straks mee terug om de auto en de camera op te halen' zegt Eva.