In het geheim (Flikken Maastricht)

42

'Smaakt goed' zegt Eva 'wat is het'. 'Een nieuw recept die we van de week hebben uitgeprobeerd' antwoordt Wolfs maar voor dat hij verder kan gaan gaat de deurbel 'ik ga wel' staat Eva al op 'hey jij weer' zegt Eva lachend 'ja dit zijn de laatste 2 dossiers moest ik er van Mechels bijzeggen' 'oké bedankt hè'. 'Succes, prettige avond' roept hij nog en stapt in zijn dienstwagen.
Triomfantelijk houdt ze de stapel omhoog 'De laatste 2 dossiers, komt wel goed uit kunnen we die vanavond doornemen en morgen vol frisse moed aan de slag' grinnikt ze. 'Wel gelijk na het eten dan want ik wil samen douchen en op tijd naar bed' zegt hij met een ondeugende blik in zijn ogen. Met een knipoog gaat ze weer zitten 'dan zal ik maar snel dooreten'.

'Wolfs, van Dongen mijn kantoor' horen ze Mechels roepen als ze net 1 stap over de drempel van de kantoortuin zetten. Verschrikt kijkt Eva op haar horloge 10 voor 8 dus ze zijn op tijd. Eva zucht en kijkt hulpeloos naar Wolfs de blik die hij haar geeft stelt haar gerust. Hij legt de stapel dossiers op zijn bureau en samen lopen ze richting het kantoortje. 'Mevrouw Mechels goede morgen' zegt Wolfs met een sarcastische ondertoon. 'Sorry, ook goede morgen' mompelt Mechels 'maar ik heb een mededeling voor jullie, jullie gaan niet samen maar er gaat nog een recherche duo met jullie mee naar Spanje'. 'Waarom' roept Eva boos uit 'orders van de hoofd commissaris Limburg, Eva, daar kan ik verder niks aan doen'. Boos staat Eva op uit haar stoel 'u weet dat ik een hekel heb aan samenwerken met vreemden'. 'Eef doe eens even rustig' fluistert Wolfs in haar oor en legt geruststellend 2 handen op haar heupen 'wij doen dit toch samen' fluistert hij weer. 'Ja Wolfs maar jij hebt makkelijk praten, jij lult tegen iedereen en met iedereen, ik kijk liever eerst de kat uit de boom' en zo blijft ze maar door ratelen, totdat ze heel plotseling wordt onderbroken door zijn lippen die een fractie van een seconde die van haar raken waar ze zo van schrikt omdat ze in het kantoor van hun leidinggevende staan. 'Vertrouw op je eigen capaciteiten' hoort ze Wolfs weer zeggen maar met een woedende blik kijkt ze hem aan. Mechels ziet dat het uit de hand dreigt te lopen 'ja Eva, Wolfs heeft gelijk jij hebt weer andere kwaliteiten en samen vullen jullie elkaar perfect aan en vormen jullie mijn top-team, ik stuur jullie niet voor niks, over een half uur weet ik meer, jullie kunnen voor nu gaan'.

Na 2 minuten kijkt Mechels verschrikt op van haar beeldscherm door harde stemmen, ze ziet Wolfs en Eva als 2 kemphanen tegenover elkaar staan te schreeuwen 'zoiets doe je toch niet, gek' hoort ze Eva schreeuwen als ze het kantoortje opent. 'Van Dongen mijn kantoor' roept Mechels en ze ziet Eva verschrikt opkijken en dan weer boos naar Wolfs 'zie je nou' sist ze tussen haar tanden door naar hem. 'Ik zei van Dongen, Wolfs, jij kunt gaan'.
'Waar gaat die ruzie over' vraagt Mechels als Wolfs de deur weer heeft gesloten. 'Uhh niks meningsverschilletje' Mechels kijkt haar ongeloofwaardig aan 'als dit een meningsverschilletje is vraag ik me af hoe een echte ruzie er bij jullie thuis aan toe gaat' grinnikt ze zachtjes. 'Als het over die vluchtige kus gaat, hij probeerde je te kalmeren Eva van Dongen je was een beetje aan het doordraven van onzekerheid, dat ben ik niet gewend van jou en hij probeerde je te redden voordat je helemaal...ja nou ja, hij bedoelde het in ieder geval goed dus ga samen een kop koffie drinken of naar buiten desnoods maar praat het uit, als jullie over een half uur maar weer hier zijn want dan weet ik meer over wie er komen en wanneer ze komen' en ze wuift met haar hand naar de deur.
'Pfff zat er af en toe maar een gebruiksaanwijzing bij die twee' zucht Mechels nog eens diep.

'Waar ging dat geheimzinnige onderonsje over, waarom mocht ik daar niet bij zijn' vraagt Wolfs pissig aan Eva.
'niet nu Wolfs zometeen' zegt Eva zacht
'oh jij mag wel schreeuwen en boos op mij zijn hier op kantoor, maar zodra ik het word op jou moet ik maar zachtjes doen, nou dat dacht ik niet van Dongen, ze mogen best...'
Nu onderbreekt Eva hem met een kus op zijn lippen 'sorry' fluistert ze. Ze horen het geroezemoes en zachte gelach in de kantoortuin 'ga je mee naar buiten' fluistert ze weer en hij knikt.
'Ik kreeg op m'n flikker van Mechels dat ik boos werd op jou om die kus in haar kantoor' zegt Eva zacht als ze samen buiten lopen. Hij slaat zijn arm om haar heen en drukt haar stevig tegen zich aan 'je bleef maar door ratelen, je werd zo onzeker over je zelf en dat hoef je helemaal niet te zijn' geeft hij een kus op haar slaap. 'Niet iedereen praat makkelijk en zeker niet met vreemden maar dan hoef je echt niet onzeker te zijn over je zelf, jij doet voor niemand onder, je bent een goeie rechercheur Eef, de beste partner die ik ooit gehad heb, ik vertrouw je voor 200% en ik vertrouw ook op je kunnen, je hebt veel in je mars'. Ze glimlacht naar hem 'dank je wel' fluistert ze 'ik vertrouw jou ook voor 200%'.

Ik zou het leuk vinden als jullie in een reactie aangeven wat jullie leuk vinden of je bijvoorbeeld de verhaallijn of de schrijfstijl leuk vindt of misschien heb je nog tips! Alvast bedankt.