In het geheim (Flikken Maastricht)

3

Samen lopen ze het bijna verlaten ziekenhuis binnen, het bezoek uur is allang voorbij, buiten is het al schemerig. 'Van Dongen en mijn collega Wolfs, recherche Maastricht, wij komen voor meneer van Beek, hij zou een half uur geleden naar de afdeling zijn gebracht' zegt Eva tegen de receptioniste, deze kijkt secuur naar de id kaart die Eva haar voor houdt en Eva rolt met haar ogen naar Wolfs die nog net een lach kan onderdrukken. Ze toets iets in op haar computer en kijkt Eva aan 'kamer 420 op de vierde verdieping' en knikt vriendelijk. Eva loopt richting de trap maar Wolfs sleurt haar mee naar de lift en drukt op het knopje, de liftdeuren gaan open en beide stappen in. Wanneer de deuren weer sluiten drukt Wolfs weer op het knopje van de vierde verdieping en duwt Eva daarna ruw tegen de wand om haar vol passie te zoenen 'jij bent echt onweerstaanbaar' kreunt hij in haar oor ze gaat wild met haar handen door zijn haar als ze hem terug zoent. Wanneer het belletje klinkt stopt ze de zoen en fatsoeneert snel zijn haar 'jij ook' fluistert ze met een knipoog en verlaat met grote passen de lift. Hoofdschuddend loopt hij achter haar aan, hoe snel haar houding weer om kan schakelen naar professioneel blijft hem nog altijd verbazen, sinds 4 maanden hebben ze echt een affaire, maar in al die jaren dat ze nu samenwerken en dat is al ruim 3,5 jaar hebben ze al vaak het bed gedeeld. Beide zijn zeer op elkaar gesteld, geven om elkaar en gaan voor elkaar door het vuur. Kom niet aan Wolfs want dan kom je aan Eva en anders om. Collega's en vrienden kijken er al niet meer van op ze zijn het gewend maar dat was in het begin wel anders, continu kregen ze rare opmerkingen zoals: jullie lijken wel een stel of zijn jullie verliefd ofzo. Altijd wimpelden ze het weg met een geintje of een gevatte opmerking terug. Maar ondertussen was het verlangen naar elkaar weer opgeladen dat ze s'avonds met elkaar het bed in doken of als het niet anders kon in de auto, waarna ze na afloop ieder in hun eigen bed kropen. Het is niet alleen lust of de goede sex die ze samen hebben, het is ook houden van maar beide spreken ze het niet uit, bang voor de reactie van de ander plus wat gebeurd er met hun samenwerking, waarschijnlijk kunnen ze dan geen partners meer blijven. 'Hallo waar zit jij met je gedachten' geeft Eva Wolfs een duwtje, hij grinnikt en pakt haar bij haar heupen en drukt haar tegen zich aan 'bij jou' fluistert hij in haar oor. 'Niet doen gek we zijn aan het werk' en ze duwt hem geïrriteerd van haar af. 'Nou rustig maar hoor' snauwt hij terug en nu loopt hij met grote passen richting de juiste afdeling. Eva loopt op een drafje achter hem aan 'Wolfs wacht nou' en pakt hem bij zijn onderarm 'sorry oké' kijkt ze hem doordringend aan, hij knikt. Samen lopen ze kamer 420 binnen 'meneer Verbeek, mijn naam is Wolfs, recherche dit is mijn collega, allereerst gecondoleerd met uw vrouw' meneer Verbeek knikt en begint te snikken 'wat kunt u ons vertellen over het ongeluk' vraagt Wolfs zonder ook maar naar Eva te kijken, verbaasd blijft ze dan ook bij de deur staan. 'we waren opweg naar huis de zwarte Mercedes bus zonder kenteken reed ons met hoge snelheid voorbij gevolgd door een knal gele oude golf voor ons slaat de bus plotseling af naar rechts, de golf volgt, ik rem hard maar te laat, ik stuur nog terug naar links maar we belanden tegen de boom mijn vrouw sloeg hard voorover met haar hoofd op het dashboard ze bleek opslag dood te zijn' snikt hij nu met lange uithalen. 'Heeft u de inzittende gezien' vraagt Wolfs als hij een hand op de schouder van de man legt. 'In de bus zaten 2 mannen helemaal in het zwart gekleed, alsof ze een overval gingen plegen en in de golf zaten 2 jonge jongens in trainingsjack meer weet ik echt niet'. Na nog een aantal vragen beëindig Wolfs het gesprek 'waarschijnlijk komen we morgenmiddag bij uw thuis voor nog een paar vragen maar voor nu veel sterkt' en geeft de man een hand.  Zonder Eva een blik te gunnen loopt hij door de deur de gang op, op de voet gevolgd door Eva 'wat is dit' sist ze tussen haar tanden door. Verontwaardigd steekt hij zijn handen in de lucht 'ik doe gewoon mijn werk dat moest toch van jou'. Eva zucht en reageert 'Jezus wat ben jij kinderachtig zeg'. 'Meneer en mevrouw mag het wat zachter, de meeste patiënten slapen al'. Eva verontschuldigt zich en in stilte lopen ze terug richting de auto.

In de auto komen alle opgekropte frustraties eruit en aangekomen bij de Ponti is het nog verre van opgelost. 'Wat doen we' vraagt Wolfs met een botte ondertoon. 'Ik ben er ff helemaal klaar mee, morgen gaan we wel verder' en ze gooit de autodeur met een klap dicht. Als de voordeur open gaat horen ze de gezelligheid van beneden al, het is een dolle boel en de muziek staat harder. Wolfs zucht 'ik ben nog even naar de wc' en Eva loopt chagrijnig naar beneden 'heyyy wordt ze enthousiast begroet. Chantal en Jeroen dansen lachend door de keuken. 'Waar is floris' vraagt Maartje meteen en Eva wuift met haar hand naar boven. 'Hey schatje wat is er aan de hand want je kijkt niet vrolijk' komt Frank op haar aflopen. Jeroen draait de muziek wat zachter en neemt plaats aan tafel. Eva grijpt naar haar flesje water en neemt een paar grote slokken 'Eefje' vraagt Frank weer. 'Ach die zak, het is gewoon een eigenwijze kleuter' roept ze gefrustreerd uit. Een paar kunnen hun lach niet in houden maar op het zelfde moment komt Wolfs de keuken inlopen 'ik dacht dat jij dit morgen verder uit wilde praten' kijkt hij haar nijdig aan. 'Ja jongens kunnen we het gewoon gezellig houden' roept Chris hun ter verantwoording 'jullie houden werk en privé maar mooi gescheiden'. Beide zuchten en werpen elkaar nog een boze blik toe. Maartje slaat haar armen om Wolfs zijn nek en zoent hem liefdevol 'wat wil je drinken' fluistert ze tegen zijn lippen, hij glimlacht naar haar 'doe maar een whiskey daar ben ik wel aan toe' en Maartje loopt naar de keuken. Frank komt met een schaal met kleine toetjes aanlopen 'wij hebben nog wat voor jullie bewaard, lukt het om dit samen op te eten zonder ruzie' Eva en Wolfs glimlachen en knikken, iedereen gaat weer aan tafel zitten en kletsen vrolijk verder, terwijl Eva en Wolfs in stilte genieten van het lekkers af en toe wisselen ze een blik die al wat meer rust en ontspanning uitstraalt.

Iedereen loopt door elkaar heen naar de keuken, Frank en Chris staan af te spoelen en Amy zet alles in de vaatwasser. Eva staat ondertussen bij de koffiemachine. 'Maartje' roept Wolfs 'zou jij met Chris willen afspoelen zodat Frank de koffie kan regelen' ze kijken hem allemaal verbaasd aan 'ik wil het toch ff uitpraten' knipoogt hij naar de rest als hij 2 handen op Eva's schouder legt. Iedereen glimlacht hoofdschuddend als ze samen naar de bijkeuken lopen.