*Demir*
Gözlerimi açtığımda Arya'nın beni izlediğini gördüm. Gülümsedim ve ona yaklaşıp dudaklarına kısa bir öpücük kondurup yataktan çıktım.
" Yine kardeşine mi gidiyorsun?"
Derdi neydi bu kızın? Beni kız kardeşimden kıskanıyor olamazdı değil mi?
" Arya , yine başlama lütfen. Yakında onunla tanışınca çok seveceksin onu. Şimdi kalk ve kahvaltıyı hazırla" dedim yumuşak sesimle.
Sabahlığını üzerine geçirip odadan çıktı. Bazen bu kızın triplerine katlanmakta zorlanıyordum.
Hazırlanıp aşağı indiğimde beklediğim mükemmel kahvaltı masasını görememiştim.
" Arya! " diye kükredim. Bu kükrememe karşılık alamayınca bir şeylerin ters gittiğini anlamıştım. Hemen salona girdim.
Arya'nın sabahlığı koltuğun üstünde duruyordu. Salondan çıkmak üzereyken masanın üstündeki notu farkettim, nota uzanan ellerim titriyordu.
- Sevgilin elimde Demir Poyraz :*
- İsimsiz-
Bu da neydi şimdi , isimsiz de kimdi? Arya bensiz ne yapardı , o çok kırılgan çok güçsüzdü . Benim miniğimdi o.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EVRİM
Genç Kız EdebiyatıHayatı boyunca yiyip yiyip kilo almayan kızlara beddua etmişti , onlar gibi olmak istemişti. Her sinirlendiğinde kendini yemeğe veriyor, mutlu oluyordu . Ta ki isimsiz e postalar alana kadar . Sıradan bir hayatı olan Öykü o günden sonra bir daha e...
