EVRİM

E-27

- 2 Gün Sonra-

" Aşkım, iyiyim merak etme. Söz veriyorum stres falan yapmayacağım. Ceren'i ne zamandır görmüyorum." dedim Enes'e yavru köpek gibi bakarak.

" Ah tamam peki. Ezan okunmadan evde ol. " dedi sırıtarak.Güldüm ve çantamı alıp evden çıktım.Ceren falan umurumda değildi. Arya'yla buluşacaktım. Hastanede gizlice yanıma gelmiş, bir adres bırakmıştı.

Bir taksi durdurup bindim. Taksici kağıttaki adrese geldiğinde teşekkür edip ücreti verdikten sonra taksiden indim.Burası iki katlı , müstakil bir evdi. Aralık kapıdan içeri girdim. Arya , koltukta oturmuş beni bekliyordu. Beni görünce kalkıp sarıldı, ağlıyordu.

" Otur , lütfen. Sana her şeyi anlatacağım."

" Biliyorum bana kızgınsın. Demir'i her şeyden çok seviyorum ama kaçırıldığım gün o kız da oradaydı. Demir'in yeni sevgilisi. Beni kaçırtan oydu, yanında yaşlı bir adam vardı. Sürekli kıza beni bırakmasını söylüyordu. Ama kız beni bırakmak yerine yaşlı adamı gözünü bile kırpmadan öldürdü. Demir'i de öldüreceğini fakat ben onu terk edersem bir şey yapmayacağını söyledi. Ben onu bırakmaya mecburdum, annem için. Çünkü o kızın yanında babam da vardı. " Hıçkırarak ağlamaya başladı. Gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Boğazını temizlemek için öksürdü.

" Babam da Demir'i bırakırsam annemin yerini söyleyecekti ama söylemedi. O kıza dikkat edin , o bir katil. "

" Biliyorum canım, o isimsizin ta kendisi. Az kaldı onun foyasını ortaya çıkaracağım. Benimle gel , bana anlattıklarını abime de anlat."

Başını hayır anlamında sağa sola hareket ettirdi. Ziyanı yoktu. Anlattıklarını ses olarak kaydedip abime yollamıştım.

Arya'nın yanından ayrıldıktan sonra doğruca abimin evine gittim. Kapıda polisler vardı. İçeri girmek için hazırlık yapıyorlardı.Anlam verememiştim. Selçuk ve Dilara da oradaydı. Selçuk beni görünce yanıma geldi , birlikte içeri girdik. Ecrin ortalığı toparlıyordu her şeyden habersiz, yanına yaklaştım.

" Oyun bitti isimsiz." Kaşlarını çattı.

Ona her şeyi anlattım. Bulduğum delilleri , öğrendiğim şeyleri.

" Sana kimse inanmaz. " dedi kahkaha atarak.

" Ben inanıyorum." Sesin geldiği yöne döndük. Ama bu, olamaz.Ecrin mutfak dolabından çıkardığı silahı annesine doğrulttu.İçeri  dört tane polis girmişti. Yanlarında da Enes , abim ve Arya vardı. Selçuk ve Dilara uzaktan yaşlı gözlerle bana bakıyordu.

Arya isimsize yaklaşıp " Anne!! " dedi.
Anne mi ? Ya ben daha 19 yaşındayım , bu kadarı fazla değil mi?

" Şu polislere söyle, anlatacağım şeyler var . Beni sonra da vurabilirler. "  Polisler silahlarını indirip beklemeye başladı.

" Perihan, adım bu canım." dedi bana bakarak.

" Öykü , sana anlattıklarım doğru, şu kağıtta yazanlar. Harun, Arya ve Ecrin'in babası. Ahmet , Arya'yı benden kopardı. Ecrinden kurtulmak için intihar süsü verdim. Herkes kendimi astığımı sanıyordu."

Arya ve Ecrin kardeşti. Bunu ikiside şimdi öğreniyordu. Ecrin silahını bana doğrulttu.

" Yolun sonuna geldin. " dedi Perihan.

" Babam ölümü hak etmişti anne! O kadına  aşık  oldu, eğer  o kadın  olmasaydı  biz çok  mutlu olacaktık. Bu kızı  korumak için  beni hastaneye  yatırmaya  çalıştınız,  ikinizden de nefret ediyorum. " dedi. Kadın güldü. Bir kaç dakika sonra bahçe kapısından içeri Harun girdi.

" Beni öldüremedin kızım, ama senin ölümüne bir gram üzülmeyeceğim. Sen suçsuz  insanlara yıllarca  acı  çektirdin,  senin yüzünden deli damgası  yedim ben. "

O sırada yine bahçe kapısından içeri Ahmet yani Arya'nın babası bildiği adam girdi. Elindeki silahı Ecrin'e doğrultarak üç  kez ateş etti.

" S*ktiğimin kapısından başka kim gelecek? " diye sordu polis memurlarından biri Ahmet'i vururken.

¤¤¤

Artık bitmişti. Ecrin ve Ahmet ölmüştü. Harun ve Perihan kızlarının  ölümüne  üzülmüştü. Kolay  değildi  ama Ecrin  ölmek  için  her şeyi  yaptı.

Aradan bir kaç hafta geçti. Bugün  benim doğum günümdü 19 yaşıma girecektim.Kalkıp kahvaltıyı hazırlayıp, evdekilere seslendim.

Harun amca ve Perihan teyze odalarından çıkmış geliyordu. Herkes masada yerini aldıktan sonra kahvaltılarımızı yaptık.

¤¤¤

Gece için hepimiz hazırdık. Enes kapının önüne Dilara için ambulans dikmişti. Dilara neredeyse doğuracaktı çünkü. Pasta kesildikten sonra herkes ufak tefek hediyelerini verip yeni yaşımı kutlamıştı.

Enes yanıma yaklaşıp ellerimi tuttu.

" Evliyiz, bir yüzüğümüz bile yok. Uzat bakalım parmağını." Gözlerim dolmuştu.

Enes uzattığım parmağıma bir alyans ve tektaş takmıştı. Kendi alyansını da parmağına taktıktan sonra alnımdan öptü.

Nikah memuru içeri girince gülümsedim. Kocamla gizlice Arya ve abim için belediyeye nikah için başvuruda bulunmuştuk.

" Siz Arya Akın, Demir Poyraz'ı kocalığa kabul ediyor musunuz?"

" Evet!"

" Siz Demir Poyraz , Arya Akın'ı karılığa kabul ediyor musunuz?"

" Evet!!"

" Bende sizleri karı koca ilan ediyorum. "

Abim bize kötü kötü bakmasına rağmen mutlu olmuştu. Onların  mutlu olması beni de mutlu ediyordu. Telefonuma gelen mesaj sesiyle irkildim. Bizimkilerin telefonuna da mesaj gelmişti.

*Hiçbir şey bitmedi, daha yeni başlıyor*

- İSİMSİZ:)

Kafamı kaldırdım , hepsinin gözünde korku vardı.