EVRİM

E-33

-1 Yıl Sonra-

" Öykü , annemin ilaçlarını içirebilir misin ben markete gidip geleceğim.  " dedi Evrim . Kafa sallayıp mutfaktan ilaç sepetini alıp Necla teyzenin yanına çıktım.

" İlaçlarını getirdim. Eğer bunları içersen sana köfte ve makarna yaparım" dedim gülümseyerek. Necla teyze ilaçlarını içmeyip yastığın altına saklıyordu ama ben yakalamıştım.Artık ilaçları içmesi karşılığında ona istediği yemeği yapıyordum .

Bir yıl önce Evrim onu huzurevinden alıp getirmişti. Başlarda biraz isyan etse de alışmıştı , oğluna çok kırılmıştı haklıydı da .Evrim babasının ölümünü araştırmış , korkunç gerçekle de yüzleşmişti. Babası zehirlenmiş hem de bir çok kez. En son zehiri aldıktan sonra da kalp krizi geçirmişti.Günlerce odasından çıkmamış , yemek yememişti Evrim. Annesini bulup getirdiğimizde biraz olsun mutlu olmuştu heleki annesi onu affedince daha da mutlu olmuştu.

Necla teyze yürümekte zorlanıyordu biraz , doktor bunun normal olduğunu eğer iyi bakarsak düzelebileceğini söylemişti .Evrim annesi için hiç düşünmeyip asansörlü bir ev almıştı . Bende onlarla kalıyordum çünkü gidecek bir yerim yoktu.

" Heyy , nereye daldın öyle gelin hanım! " diye seslendi bana gülümseyerek . Bana hep gelin hanım diyordu evli sanıyordu bizi çünkü .

" Hadi ilaçlarını iç bakalım. " dedim ilacı uzatıp . İkiletmeden ilacı alıp içti. Bu kez su bile istememişti , ben yinede ona biraz su içirdim.

" Evrim markete gitti. Bizde banyo yapalım mı? " Kafa salladı. Tekerlekli sandalyesine oturtup banyoya götürdüm . Banyodaki sandalyeye oturtup yıkamaya başladım.

Bir yandan da şarkı mırıldanıyordum.(içimden )

*Evrim*

Elimdeki poşetleri mutfağa bıraktığım sırada bir ses duydum.Arkamı döndüğümde annem karşımdaydı. Yıkanmış , tertemiz kıyafetlerinin içinde çok tatlı görünüyordu.

" Sıhhatler olsun annem. Öykü  nerede? "

" Beni aşağı indirip gitti. Odamı temizliyor. Karnım acıktı." dedi başını öne eğerek.

" Ben sana çorba ısıtayım. "

" Evrim, ben oraya köfte sıkıp bıraktım  kızartır mısın? " diyerek geldi Öykü. Onun annemle  böyle  ilgilenmesi beni çok  mutlu ediyordu.

Birlikte yemeği hazırlayıp masaya oturduk. O sırada kapı çaldı.Dışardaki kimse kapıyı yumruklamaya başlamıştı.

Kalkıp kapıyı açtım. Enes beni ittirip içeri girdi. Yanında da polisler vardı.

" Karım nerede lan? Ne yaptın ona?"

Öykü masadan kalkıp yanımıza geldi.

" E-enes ? "

Öykü*

" Geçti bitanem. Her şey bitti artık. Hadi gidiyoruz. " Geri çekildim.

" Nereden buldun beni? "

Polisler Enes'in işaretiyle Evrim'e kelepçe takmıştı.

" Bu adam seni kaçırdı , seni öldü gösterdi. Sen hâlâ onun yanında duruyorsun kim bilir neyle tehdit etti seni! "

" Bana yardım etti o . Sırf çocuklarım ve sen güvende ol diye öldü gösterildim. O sadece Ecrin'in bir kurbanı , inan bana . Bak , o hapse girerse annesi yalnız kalacak daha yeni buldu annesini. Ecrin yüzünden ailesi dağıldı. "

" Ne saçmalıyorsun sen? Bu adam seni zorla tutmuyor mu ? " Enes'in kollarından kurtulup Evrim'i tutuklayan polise işaret ettim onu çözmesi için . Enes polislerden özür dileyip göndermişti onları .

Daha sonra da her şeyi baştan sona kadar anlattım. Enes ikna olmuştu .

-1 Hafta Önce-

Yazarın Anlatımı;

Melisa ve Enes düğünden sonra fotoğraf çekilmek için bir fotoğraf stüdyosu ile görüşmeye gitmişlerdi .Enes  fotoğrafları incelerken kasada camın altındaki resim dikkatini çekti . Bu resimdeki yakın zamanda ölen karısından başkası değildi .

Hemen adamın yakasına yapıştı.

" Bu resim ne zaman çekildi?"

" Dün abi , evet dün. Hatta kadının yanındaki adam birazdan gelip resmi alacak. " dedi adam bir çırpıda .

Melisa'yı gönderdikten sonra pusuya yatıp adamı beklemeye başladı. Bir adam girdi içeri uzun boylu yakışıklı biriydi.Resmi alıp parasını ödeyip gitti. Hemen arkasından çıkıp takip etti adamı.

Adam bir evin önüne gelip kapıyı çaldı , kapıyı açan karısıydı.

*Enes*

Öykü'yü  alıp gelmiştim. Ne kadar gelmek istemese de zorla getirmiştim onu.

" Kızım nerede? " Bana bakmadan cevapladı  sorumu.

" Dayısına  gitti, biz senle yalnızız."

" Sakın bana yaklaşayım deme, sen o Melisa sürtüğü ile berabersin. " Onu koltuğa oturttum.

" Mal mal konuşma. Tamam sen gittikten sonra bana çok destek oldu ama onunla beraber olmadım . Seni bulunca da görüşmeyi kestim onunla."

" Hadi gel sana sarılıp uyumak istiyorum, söz uyuyacağım sadece. " dedi gülümseyerek.

Öykü*

Mal Enes. Hâlâ seviyordum onu ama aklım Evrim de kalmıştı. Ona çok alışmıştım. Enes uyuduktan sonra telefonumu alıp Evrim'i aradım , hemen açmıştı.

" İyi misin?"

" Evet annemi zor zaptettim gelinimi kaçırdılar komşular diye diye  uyudu en  sonunda . Sensiz ev ne sessizmiş. "

" Biliyor musun alışmışım sana. Çok sevdiğim Enes bile yabancı geliyor artık. "

O sırada bir el bana doğru uzanıp telefonu alıp yere fırlattı. Bu mal kocamdı. Yetmemişti üzerime üzerime geliyordu.

" O herifle yattın mı? " Bağırıyordu.

" Ne saçmalıyorsun mal! " Tokadı  yüzümde şaklarken donup kalmıştım.

" Kaç kez dokundu sana? Kaç kez dokundurttun kendine? Ha söyle hadi! " 

" Ben bir şey y-yapmadım y-yemin  ederim."  Kolumdan çekiştirerek çatı katındaki odaya çıkardı beni.Siyah bir koliden ip , bant çıkarıp beni oturttu.

" Ben sadece evinde kaldım onun. O iyi biri . Enes bana inanmak zorundasın. Lütfen! "

Beni sıkıca bağlayıp ağzımı bantladı. Cebinden ilaç gibi bir şey çıkarıp attı ağzına. Antidepresan mıydı o?  Alnımdan öperken kulağıma fısıldadı.

" Sana acı çektirme niyetinde değilim. Sadece ne kadar kızgın olduğumu anla istiyorum. Seni ne kadar çok sevdiğimi anla . Ha bu arada aşkım 1 yıl öldü gösterdin ya kendini 1 hafta da burada kal aklın başına gelsin. "