"Drunk...in love"
Ξυπνάω. Ανοίγω αργά τα μάτια μου και βλέπω ένα χέρι περασμένο στην μέση μου. Σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω πως ξαπλώνω πάνω στον Στράτο. Το κεφάλι μου στο στήθος του και τα πόδια μας μπλεγμένα μεταξύ τους.
Το βλέμμα μου πέφτει πάνω στο γραφείο του και βλέπω πεταμένη την ολόσωμη μου. Ο θεέ μου! Τι έγινε; Κοιτάω τρομοκρατημένα τον εαυτό μου και βλέπω πως φοράω την μπλούζα του Στράτου από τα γενέθλια του. Ξεφυσάω και θυμάμαι πως εχθές την είχα φορέσει και χαλαρώνω...
Σηκώνω απαλά το χέρι του και χωρίς να τον ξυπνήσω σηκώνομαι όρθια. Παρατηρώ το μήκος της μπλούζας που είναι τόσο κοντό που μία κίνηση θα μπορούσε να τα αποκαλύψει όλα. Την τραβάω πιο κάτω και κάθομαι στο κρεβάτι...
Γιατί ήρθαμε εδώ τελικά; Και γιατί δεν κοιμήθηκα με την ολόσωμη; Τι παίζει να είπα μέσα στην όλη κατάσταση;
Το κεφάλι μου είναι λες και κάνει εκατό στροφές το δευτερόλεπτο. Τρίβω τους κροτάφους μου και στο μυαλό μου επικρατεί η λέξη: Σκέψου, σκέψου, σκέψου!
Σκέψου τι έγινε εχθές! Αλλά ακόμα επικρατεί θολούρα.
'' Καλημέρα...'' λέει ο Στράτος και τεντώνεται
'' Τι καλημέρα; Γιατί είμαι εδώ;'' Ρωτάω
'' Δεν θυμάσαι τίποτα;'' Ρωτάει και κάθεται στηρίζοντας την πλάτη του στο γραφείο.
Και μαντέψτε τι χαμόγελο έχει!
Τα μάτια του πέφτουν πάνω στα πόδια μου και αυτόματα τα μαζεύω και βάζω επάνω ένα μαξιλάρι.
'' Όχι... Τι θα έπρεπε να θυμάμαι;''
'' Θα με αφήσεις να πάω να σου κάνω ένα καφέ και μετά να έρθω να μιλήσουμε;''
'' Ναι... δεν ξέρω τι καφέ πίνουν όταν έχουν πονοκέφαλο από ποτό... κάνε ότι καταλαβαίνεις.'' Λέω και τον βλέπω να κλείνει την πόρτα με ένα χαμόγελο
'' Μην γελάς!'' τσιρίζω
'' Κάνε ησυχία! Άμα ακούσει η μάνα μου ότι κοιμήθηκες εδώ θα αρχίσει την κατήχηση'' λέει μισανοίγοντας την πόρτα έτσι ώστε να βλέπω το μισό πρόσωπο του
'' Είναι εδώ η μαμά σου;'' Ρωτάω τρομοκρατημένα
"Όχι πήγε ένα τετραήμερο στις Μπαχάμες" μου λέει έχοντας σηκωμένο το ένα φρύδι
"Ε;" ρωτάω μπερδεμένα
'' Αχ πλάκα σου κάνω. Και ναι είναι εδω. Σπίτι της είναι... έλα χαλάρωσε δεν κατάλαβε τίποτα.'' Λέει και φεύγει.
YOU ARE READING
The summer I met you
RomanceΗ Ηρώ ήθελε πάντα ένα σπίτι κοντά στην θάλασσα. Όταν τελικά βρίσκει το ιδανικό μαζί με την μαμά της και περνάει εκεί το καλοκαίρι, γνωρίζει καινούργιους φίλους και... τον Στράτο. Τον όμορφο και αλαζόνα Στράτο. Ξέρει ότι δεν πρέπει αλλά επίσης ξέρει...
