The summer I met you

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΙ ΕΞΙ

"Broken doll"

Στράτος pov

'' Μία μέρα πήγαμε όλοι μαζί για φαγητό και τότε μας ανακοίνωσαν κιόλας ότι η μαμά βρήκε δουλειά στην εταιρία κοσμημάτων και ότι τα πράγματα θα πήγαιναν πολύ καλύτερα από εδώ και πέρα... Περάσαμε πάρα πολύ ωραία εκείνη την νύχτα... Όταν τελειώσαμε βγήκαμε έξω και περιμέναμε το μπαμπά μου να φέρει το αυτοκίνητο για να μην περπατάμε μέχρι το στενό που το είχε παρκάρει. Μπήκε μέσα στο αυτοκίνητο και όταν πήρε την στροφή... συγκρούστηκε με ένα λεωφορείο... δεν προλάβαμε καν να το πάμε στο νοσοκομείο πέθανε ακαριαία...'' ξεκινάει να λέει η Ηρώ για τον μπαμπά της και στο τέλος δάκρυα αρχίζουν να κυλούν από τα μαγουλά της .

'' Σε παρακαλώ μην κλαις...'' της λέω παίρνοντας την στην αγκαλιά μου...

'' Το είδα Στράτο... τον είδα γεμάτο αίματα, το πώς έγινε το ατύχημα και δεν ήταν δικό του λάθος... ήμουν δέκα χρονών τότε''

'' Το ξέρω μωρό μου, ηρέμησε...'' προσπαθώ να την ηρεμήσω

'' Από εκείνη την ημέρα η μαμά μου δεν ήθελε να μείνουμε άλλο στην Αθήνα... ήθελε να γυρίσουμε στα μέρη της... πήρε μετάθεση από την εταιρία και τον επόμενο κιόλας μήνα φύγαμε... και από τότε τα ξες προσπαθούσαμε να ξεχάσουμε...'' λέει παίρνοντας μία βαθειά ανάσα και σκουπίζει τα δάκρυα της...

Δεν την έχω δει να ξανά κλαίει και αυτό τώρα με σκοτώνει... Ήταν πολύ δύσκολο για αυτήν σίγουρα. Καταστράφηκε ο κόσμος της μέσα σε μία νύχτα και ήταν ένα παιδί ακόμα...

Καθόμαστε αγκαλιά βλέποντας την Αθήνα και προσπαθώ να την αφήσω να ηρεμήσει. Είναι δύσκολο να μιλάς για τέτοια θέματα... το ξέρω από την δική μου περίπτωση αλλά όταν της τα είπα ένιωσα καλύτερα. Ήξερε την ιστορία μου και εγώ τώρα ξέρω την δική της. Μας φέρνουν πιο κοντά, καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον.

'' Τι θα έλεγες να πάμε για φαγητό μαζί;'' Λέω με ένα χαμόγελο.

'' Ναι πάμε ήδη πεινάω!'' λέει και χαμογελάει

Βγαίνω πρώτος από το παράθυρο και της πιάνω το χέρι για να είμαι σίγουρος ότι δεν θα πέσει. Κατευθύνομαι προς την πόρτα και την ακούω να κλείνει το παράθυρο. Κλειδώνει και την πόρτα και βάζει το κλειδί πάλι πάνω από την πόρτα. Προτού φύγουμε χαιρετάμε και τον κύριο Ερμή και μετά φεύγουμε από αυτό το κτήριο.

'' Που θες να πάμε;'' Την ρωτάω

'' Δεν ξέρω όπου θες!''

Τελικά τρώμε σε ένα μαγαζί με μακαρονάδες και μετά κάνουμε μια τελευταία βόλτα στο κέντρο.