Η Ηρώ ήθελε πάντα ένα σπίτι κοντά στην θάλασσα. Όταν τελικά βρίσκει το ιδανικό μαζί με την μαμά της και περνάει εκεί το καλοκαίρι, γνωρίζει καινούργιους φίλους και... τον Στράτο. Τον όμορφο και αλαζόνα Στράτο. Ξέρει ότι δεν πρέπει αλλά επίσης ξέρει...
Το πρωί ξυπνάω κατά της δώδεκα γιατί εχθές το διαλύσαμε πραγματικά αργά. Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου κοιτώντας το ταβάνι και θυμάμαι όλα αυτά που έγιναν εχθές. Πήγαμε να φιληθούμε και μπορεί να έφυγα. Το ήθελα όμως ... πολύ. ΌΧΙ. Δεν το ήθελες....
Το μυαλό μου είναι τόσο θολωμένο που θέλω να πάω απλά για τρέξιμο στην παραλία. Φοράω το αγαπημένο μου μωβ σορτσάκι, με το μαύρο τοπ μου και τα μωβ αθλητικά μου. Τα μαλλιά τα πλέκω σε δύο γαλλικές πλεξούδες. Παίρνω το κινητό μου και τοποθετώ τα ακουστικά στα αυτιά μου.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Κατεβαίνω στον κάτω όροφο και βλέπω την μαμά μου να ετοιμάζει πρωινό. Της λέω πως δεν έχω όρεξη και βγαίνω από την πόρτα αρχίζοντας να τρέχω παραλιακά.
Μετά από τριάντα λεπτά τρεξίματος σταματάω και κατευθύνομαι προς την προβλήτα. Κάθομαι στην άκρη της και καθρεπτίζομαι στο καθαρό νερό. Διάφορα περνάνε από το μυαλό μου μέχρι που ακούω να χτυπάει το κινητό μου.
Κοιτάω την οθόνη και βλέπω πως είναι η Κλειώ. Το σηκώνω και της λέω να περάσει από εδώ να κάτσουμε μαζί. Μετά από δέκα λεπτά έρχεται και κάθεται δίπλα μου.
'' Πως είσαι;'' την ρωτάω...
'' Να σου πω την αλήθεια; Δεν ξέρω γιατί αλλά είμαι καλύτερα από ότι περίμενα. Μάλλον δεν ήταν τίποτα αληθινό από την αρχή.''
'' Χαίρομαι πολύ για εσένα!''
'' Και θέλω να σου πω ευχαριστώ που ήσουν εκεί για εμένα. Σε νιώθω πραγματικά σαν κολλητή μου.''
'' Και εγώ Κλειώ, είσαι η καλύτερη φίλη που θα μπορούσε κάποιος να ζητήσει!''
'' Για πες εσύ τι έγινε εχθές με τον Στράτο;''
'' Όταν πήγα να περπατήσω ήρθε από πίσω μου και μετά καθίσαμε κάτω και μιλήσαμε. Βασικά μου ζήτησε συγνώμη...''
'' Σοβαρά; Ο Στράτος ζήτησε συγνώμη από άνθρωπο; Δεν το πιστεύω!''
'' Και μετά σηκώθηκε πρώτος και μου έδωσε το χέρι του να με σηκώσει και παραλίγο να-''
