ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΝΕΑ

919 86 12
                                    

'' We need to talk''

Το πρωί ξυπνάω από το κινητό μου το οποίο χτυπάει σαν μανιασμένο. Είναι η Κλειώ.

'' Ελα... Στον ύπνο σου με έβλεπες πρωινιάτικα;'' την ρωτάω καθώς το σηκώνω και πνίγω ένα χασμουρητό.

'' Πας καλά παιδί μου; Εχθές έφυγες άρων άρων και ανησυχήσαμε, μετά σε παίρνω τηλέφωνο και δεν το σηκώνεις και μου απαντάς μόνο με ένα μήνυμα... και τώρα απλά για να ξες, είναι δυο η ώρα το μεσημέρι.''

''  Δύο τι; '' σκούζω ''Καλά καλά έχεις δίκαιο. Να έρθω από εκεί μόλις συνέλθω;'' συνεχίζω και σηκώνομαι απο το υπερβολικά άνετο, για να σηκωθείς, κρεβάτι μου...

'' Ναι και να φέρεις και το παγωτό που αγοράσαμε εχθές από το μίνι μάρκετ και δεν έφαγες''

'' Καλά άντε τα λέμε'' της απαντάω και κλείνω το τηλέφωνο.

Πάω στο μπάνιο, πλένομαι και φοράω πραγματικά ότι βρίσκω μπροστά μου και παίρνω και μία ζακέτα γιατί έχει λίγο κρύο σήμερα.

Κατεβαίνω κάτω και βλέπω την μαμά μου να κάθεται στο τραπέζι του σαλονιού έχοντας μια κούπα καφέ μπροστά της. Κάθομαι κοντά της.

'' Λοιπόν συγνώμη για εχθές το βράδυ απλά έγινε κάτι και εκνευρίστηκα χαλάστικα... όπως θες πέστο.''

'' Και μπορώ να μάθω τι είναι αυτό το κάτι;'' Με ρωτάει και πίνει μιά γουλιά από τον καφέ της.

'' Έγινε κάτι με τον Στράτο. Απλά δεν θέλω να το αναλύσουμε τώρα'' λέω και της πέρνω την κούπα κατεβάζωντας μιά γουλιά.

'' Καλά δεν σε πιέζω απλά θέλω να ξέρεις πως πρέπει να αφήνεις χώρο στα άτομα που είναι κοντά σου, δεν είναι για όλους εύκολο να εκφράζονται και να δείχνουν τα αισθήματα τους τόσο εύκολα.'' Μου λέει με ένα μισό χαμόγελο και αρχίζει να πλένει κάτι πιάτα στον νεροχύτη.Μα καλά απαντήστε μου πως μπορούν να διαβάζουν βουλωμένο γράμμα αυτές οι μαμάδες;

Την φιλάω κάνοντας της και μία σφιχτή αγκαλιά.

'' Πάω στην Κλειώ τα λέμε μετά!'' και έτσι βγαίνω από την πόρτα αφού έχω πάρει και το παγωτό στα χέρια μου.

Χτυπάω το κουδούνι και περιμένω να ανοίξει η πόρτα. Μόλις ανοίγει την πόρτα με τραβάει γρήγορα γρήγορα μέσα στο σπίτι και ξεκινάει να με βομβαρδίζει με ερωτήσεις.

'' Ηρέμησε λίγο παιδάκι μου... θα σου πω είπαμε...''

Και κάπως έτσι της είπα ότι έγινε και δεν έγινε εχθές.

The summer I met youTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon