Şair Ruhlu Şövalye'm

Part; 36

"Kızma bana. Yalvarırım kızma sevgilim. Üniversitede sanat eğitmeni olarak kalmak için başvuru yaparım.  Ya da dekan olabilmek için. Sorun değil onu hallederim. Sınavlarım olacak hallederim. Hiç sorun değil. Sen sadece evet de ve beni dünyanın en mutlu kadını yap. Seni mutlu edebileceğimi biliyorsun. Ben seni karşılıksız seviyorum."

"Çok güzel konuşuyorsun Alonza. Ama ben. Sanki bir hata yapıyorum." 

Sky ayağa kalkıp eline köşedeki ceketini aldı. Alonza yatağa uzandı. 

"Lütfen bari bu gece kal. Seninle uyuyamadım hiç. O duyguyu da yaşayayım. Belki de ilk ve son defa seninle uyuyayım..."

Sky ceketi olduğu yere bırakıp yatağa girdi ve Alonza'ya sırtını döndü. Alonza estetik hareketlerle Sky'ın arkasına geçti ve tüm vücutlarını birleştirdi. Burnunu saçlarına dayadı ve belki de milyonuncu kez saçlarını kokladı. Sky her zaman ki gibi aklındaki onlarca sorunla boğuşuyordu. Alonza'nın ani evlilik teklifi onu şoke etmişti. 

Kızmıştı, çünkü daha erkendi. 

Korkmuştu, her gün karşısına bir kadın dikilip evlenme teklifi etmiyordu nasıl olsa.

Kararsızdı, çünkü belki de tanığı kişi yarımdı.

Ama en çok da kırgındı. Çünkü Alonza kadar mantıklı bir insan. 2 aydır kendini tanıttığı insana ilk görüşmelerinde pat diye birine evlenme teklifi edemezdi! Akıllıca bile değildi bu.

"Belki de benim bir huyumdan çok iğreneceksin."

"Senin hiçbir şeyinden iğrenmem Sky. Sen benim tanrıçamsın. Sana tapıyorum. Sana taptığım için ne yapsan güneş güzellik. Ne yapsan çiçek bana."

Sky gözlerini kapattı. Derin bir nefes aldı. 

"Kilise nerede demiştin?" 

"Biraz şehrin doğusunda. Papaz Henry. Beyaz saçlı yaşlı bir adam."

"Beyaz mı giymeliyim?"

"Ne istersen giyersin. Bu senin düğünün."

"Annemlere haber vermeliyim. Kız kardeşim baş nedimem olmalı. Ve okul arkadaşlarım var. Hey tüm fakülteyi çağırsam sorun olur mu çok insan tanıyorum."

"Bir dakika? Ne diyorsun anlamadım Sky!?!"

"Evlenme teklifini kabul ediyorum. Yüzüğümü alabilir miyim artık." 

"NE?! AMAN TANRIM!!!"

Alonza bağırarak doğruldu. Bir kaç heyecan dolu zıplamadan sonra ona doğru dönmüş gülümseyen Sky'ın dudaklarını uzun uzun öptü. Vücudunu istemsizce onun vücuduna dayadı ve doğrulurken onun da doğrulmasını sağladı. Kafasını çekip anlını anlına dayadı.

"Seni seviyorum. Seni çok seviyorum Sky. Yemin ederim sana aşığım." Eli kutuyu buldu. Yüzüğü kutudan çıkartıp Sky'ın sağ elinin yüzük parmağına taktı. 

"Aman tanrım inanamıyorum beni çok mutlu ettin!" 

Sky gülümsedi. Neye gülümsediğini bile bilmeden içten kahkahalar attı. O güldükçe Alonza da güldü. İkisi de son derece mutlu gibiydi. 

Tüm masallarda olması gerektiği gibi...

°°°°°•°°°°°•°°°°°•°°°°°•°°°°°•°°°°°•°°°°°•°°°°°•°°°°°•°°°°°•°°°°°•°°°°°•°°°°°

#Yorum istiyorum. Ama lütfen kısalıktan şikayet etmeyin. Veee ders çalıştığım için geç kalıyor kusura bakmayın...