Şair Ruhlu Şövalye'm

Part; 49

"Ve ablan sınıftan koşa koşa çıktı neden bilmem ama o an onu takip edesim gelmişti içimden. Eğer takip etmeseydim. Pişman olurdum eminim."

"Etkileyici. Buradaki Ana olay senin bir başkasına Alonza demen. Alonza fazlasıyla alıngan ve tabii ki bunu kaldıramazdı. Ona göre bir mekana girdiğinde herkes onun Alonza olduğunu anlamak zorundaydı. Tanınmadığı ortamlarda obu görmelisin. Süt dökmüş kedi gibi köşede durur ve sahibinin yeni sut koymasını bekler." 

Ally'ye Alonza ile tanışmamızı detaya çok girmeden anlatmıştım. Başka bir kadını öptüğümü ya da ablasının bir sapık gibi odama girip çıktığını daha bilmiyordu.

"Alonza 24 yaşına yeni girdi. Erkek kardeşimiz ondan 3 yaş küçük. Bir kız kardeşimiz daha var. O da Alonza'dan 5 yaş küçük. Ben en küçükleriyim Alonza ile aramızda 9 yaş olmasına rağmen. O en çok benimle ilgilendi. Kardeşlerimiz Eduard ve Emily, Alonza ile yakın değiller. Ben doğduğumda Alonza bizimle yaşamıyordu. Ve bizimle sadece bir iki yaz kaldı. Ben 7-8 yaşındayken beni alıp Fransa'nın her köşesinde gezdirdiğini ve normal bir çocuğun neler yaptığinı gösterdiğini hatırlıyorum. Tüm gün beraber olurduk. Bunu ayda bir kere falan yapardık. O günün gelmesini iple çekerdim. Alonza'yı görmek için. Eduard, Alonza ile hep kavga eder Emily ise onunla pek. Emily tam bir hanımefendi gibidir. Eduard da beyefendidir. Babam Emily'nin bizim kadar büyük olan bir şirket sahibinin oğlu ile evleneceğini sôyledi. Eduard ise yavaş yavaş babamın işlerini devralıyor. Tek kaçışım Alonza. Sen olmadan ônce ona geldiğimde benimle mecburiyetten bile olsa ilgileniyordu. Şimdi senin ilgilenmeni istiyor ya da benimle kimse ilgilenmiyor."

Yutkundum. Alonza bana bunların hiçbirini anlatmamıştı. Sadece normalce konuşurdu. 3 kardeşi vardı. Bana dediği sadece buydu.

"Ablam Fransa'yı çok sever. Eskiden bazen bisikletini ve kitabını alır evden çıkar bisikletle yer yer dolaşır. Kitabı okur bitirir ve yenilenmiş sekilde eve dönerdi."

"Maalesef ki Alonza benimle sizinle ilgili bir şey konuşmadi. Belirli şeyler dışında."

"Ablam öyle bir insan evet. Seni tanıyabildiğime şükrediyorum. Hep onun nasıl insanlar sevdiğini görmek isterdim. Hep merak ederdim. Önceki sevgililerinin bir iki tanesinin adını duymuştuk ama hiç tanıştırma gereği falan duymadı. Seni ise bizle tanıştırmaya can atıyordu. Gerçi haksız da sayılmaz. Senden iyisini mi bulacak?"

"Ah teşekkürler." Utanarak etrafa baktım. Yemeklerimiz bitmişti biz de uzun uzun sohbet etmiştik. Üzerine tatlıyı söyledik. Tam Ally ile tekrar sohbete girecektim ki gözlerim iki el tarafından kapandı.

"Bil bakalim ben kimim???" Alonza'nin ellerini tutup dudaklarıma götürdüm. Minik bi öpücük bıraktım.

"Biz de seni bekliyorduk hayatım tatlı ister misin?" Kafasını yana sallayıp yanıma oturdu ve iyice dibime girdi.

"Eee siz ikiniz ne konuşuyordunuz "

"Seni." Ally soğukkanlılıkla soruyu cevaplayıp yeni gelmiş olan tatlısından bir çatal aldı.

"Demek beni konuşuyordunuz? Bir şey mi var?"

"Hayır bana Eduard ve Emily'i anlattı."

"O Eduard değil Eduardo. Ally, Eduard diyor. Ama abisinin tam adı başka."

"Ne fark eder ki? İkisi de yakın." Ally bu sefer daha yavaş konuşup eline telefonu aldı. Az önceki neşeli kızdan eser yoktu.

Alonza ise bana dönmüş doğrudan dudaklarıma bakıyordu. İkisine tekrar tekrr baktım. İki kardeş arasında küslük olmanalıydı.

Ve benim müstakbel karım. Çok inatçı ve zor bir kadındi...

#KalbiDengem
-Yorum.