Şair Ruhlu Şövalye'm

-Partié Dernier-

-2 Ay Sonra-

"Ne bu? Kobalt Mavisi mi? Ben Kobalt mavisi istemedim. Kraliyet mavisi istedim. Geleneksel Kraliyet Mavisi. Ya neden kimse beni dinlemiyor??"

"Sky ne oluyor burada."

"Bu mavi bana gitmiyor. Bu rengi sevmiyorum Alonza. İğrenç duruyor."

"Evde yankılanıyor seslerin. Biraz sakin olur musun? Aynı renk bunlar işte. Ne fark eder ki bebeğim?"

"Bu benim düğünüm neden kimse bana ne istediğimi sormuyor."

"Ughh yeter. Kucağıma gel bakalım sen."

Alonza beni kucağına çekerken elimdeki renk kodlarını yere fırlattım. Üzerinde beyaz bir gömlek vardı altında da siyah baksırı. Elini tuttum.

"Sen neden böylesin?"

"Nasılım?"

"Giyinmemişsin?" Bornozumu hafifçe araladı ve çıplak tenimi öptü.

"Sen de giyinmemişsin."

"Makyajım var." O sırada kapıdan Kim girince Alonza bornozumu kapatmıştı. Saniyeler içerisinde oda dolmaya başladı. Dört kadın ve iki erkek ellerinde çantalarla odaya girdi.

"Alonza defol."

"Karıma ne yapacaksınız?"

"Onu gelin yapacağız. Şimdi defol." Elinden tutup Alonza'yı çıkartırken gülümsedim. Kim elimi tutup beni sandalyeye oturttu. Kafamdaki havluyu çıkarttılar saçım taranmaya başlandı. Bir yandan bir kadın sağ elime manikür hazırlığı yapıyordu.

"Kim. Lütfen git ve bana Geneksel Kraliyet Mavisi renginde keseye sarılmış bahar çiçekleri bul."

"O da ne Sky? Umarım bir daha evlenmezsin bir daha senin baş nedimen olma ağırlığını taşıyamam!" Bağırarak odadan çıkmıştı arkama yaslanıp saç, manikür ve makyajımın bitmesini bekledim.

ALONZA'DAN

"Aman tanrım çok güzelsin!" Siyah ceketimi üzerime giydiğimde Yvonna gülerek bana sarılmıştı. Köşede duran topukluları gösterdim. Koşarak bana getirdi.

"Sky'ın çiceğini bulamadım Yvonna. Ah bu arada bizim yüzüklerimiz nerede!"

"Bilmiyorum Alonza. Bulacağım. Sky bahar çiceği de seviyordu. Gidip hemen aldıracağım."

Koşarak kapıdan çıktı. Aynada kendime baktım. Özenle dikilmiş siyah takımım üzerime tam oturmuştu. Hafif bol kumaş pantalon. Üzerime tam oturan düz yakalı bir ceket ve sevgilimin birebir elleriyle seçtiği yarı mat sütyen. Sky'ın hayalindeki gibi... Bedenimi yavaşça kapıya sürüklerken Emily yanında bir kadınla içeriye girdi.

"Hayatım bu Alonza. Benim en büyük kardeşim." Karşımda benden büyük, sarışın, bebeksi bir teni olan. Siyah dar elbiseli, güzel vücutlu bir kadın duruyordu. Elini yavaşça bana uzattı.

"Merhaba ben Jennah."

"Merhaba. Zaten tanıttı ben Alonza. Ablasıyım."

"Benim yapamadığını başarıp ailesini nasıl ikna ettiniz inanın bilmiyorum ama Emily ile uzun bir gelecek hayalim var. Ya da en azından o hevesini alana dek. Genç kızları bilirsiniz fazla telaşlı ve hevesli olurlar." Kadının dediğine gülümsedim. Ayaküstü kız bir konuşma yaptık. Çok resmi, zeki ve ciddi bir kadındı. Üstelik çok genç gözüküyordu. Emily'in ondan hoşlanması normaldi.