Şair Ruhlu Şövalye'm

Part; 53

"Anne, baba. Nasılsınız?" Bilgisayarın ekranı daha yeni geliyorken annem ve babam bana bakıyorlardı.

"Sky. Tatlım sen evde değil misin?"

"Hayır anne bir arkadaşımlayım. Onun için sizi arayacaktım sonra direkt yüzünüzü göreyim istedim. Bu akşam yemeğe gelebilir misiniz? Arkadaşımın evinde."

"Geliriz hayatım. Ama bu arkadaş da kim?"

"Şey bir süredir beraber kalıyoruz. Geldiğinizde tanıştırırım. Size adres bilgisini yollayacağım. Sizi çok seviyorum."

"Bizde seni seviyoruz hayatım." Annem her zamanki gibi babama fırsat vermeden benimle konuşmuş ve Laptopun ekranını kapatmıştı. Kafamı kaldırdığımda Ally bana bakıyordu.

"Lezbiyen olduğunu bilmiyor mı?"

"Lezbiyen değilim ben. Sadece ablana aşığım. Bir kız olduğunu söylediğimde sadece gülüp geçmişlerdi. Büyük ihtimalle şok olacaklardır."

"Merak etme. Alonza başarır. Herkesin gözüne girebilecek yetenek var onda. Hayır diyene evet dedirtmeyi iyi bilir."

Kafa salladım. Alonza gerçekten de bu konularda oldukça iyiydi. Gözlerim onu aramıştı birden salonda sahi neredeydi.

"Ablam gitti. Babam ona bir görev vermiş."

"Ne görevi?"

"Bilmiyorum. Alonza böyle şeyleri söylemez. Sahi. Onun dizlerinin bağı bir tek senin karşında çözülüyor. Bir şey merak ettiğinde ona sorman yeter. Özellikle keyfi yerindeyse sana asla yalan söylemez. Zaten yalancı biri de değildir. Oldukca dürüst, cesaretli ve açık sözlüdür. Kilo aldım mı dersen evet demekten bile çekinmez."

"Kilo mu almışım?"

"Hayır. Konu bununla alakalı değil Sky."

"Biliyorum. Ama sen birden dedin ve ben de bir an şaşırdım."

Biz konuşmaya devam ederken Alonza elinde bir paketle kapıyı açtı paketi masaya bırakırken konuşmaya başladı.

"Ne konuşuyordunuz?"

"Kilo mu aldım."

"Zayıflamışsın. Biraz kilo alsan iyi olur. Annen ve baban sana bakmadığımı düşünebilir. Oysa ki güzel bakıyorum."

"Güzel bakıyorsun evet." Kız kardeşinin saçını okşayarak onu es geçtikten sonra bana gelip hızlı bir öpücük bıraktı dudaklarıma. Ardından telefonunu ve arabanın anahtarını ünitenin üzerine bırakıp ceketini çıkarttı.

"Bir şey soracağım sizce bana lacivert gider mi?" Bize dönüp soru sorduğunda kilo konusunu düşünmekle meşguldüm ve Ally bana bakıyordu. İkimiz de ona döndüğümüzde etrafında bir tur tam dönüş yaptı.

"Yakışır sevgilim."

"Annemin terzisine söylemeliyiz."

"Neyi?" Ally telefonunu çoktan kulağına götürmüşken Alonza kaşlarını kaldırıp soruyu sormuştu.

"Yapma Alonza. Takımını hazır mı alacağız." Alonza'ya cevabını verdikten sonra gözlerini devirdi ve telefon cevapladı.

"Anne lacivert takım istiyor. Kısa dar paça pantalonlu... Evet ceketi streç olmalı. Yoo hayır kilo vermiş... Bence onu geline bırakmalıyız... Evet modelleri çıkartırsınız bize atın inceleriz.... Tamamdır. Görüşürüz."

Telefonu yerine koyduğunda Alonza ve ben onu dikkatle dinlemiş ne olduğunu algılamaya çalışmıştık.

"Nee? Anneme haber verdim. Örnekleri akşama kadar atar. Beraber bir sonuca varırsınız. Ah bu arada Sky'ın gelinliği hakkında bir fikri varmış. Bir ara gülümser kafa sallarsınız. Onun dediğini yapmak zorunda değilsiniz pek umursamaz unutur."

"Alonza. Çok hızlı."

"Evet. Meğersem beni evlendirmeye meraklılarmış."

"Sen evlendikten sonra babam Fransa'da ki şatoyu satılığa çıkarıcak ve gizli bir şilde yine kendisi alacak. Sen almış gözükeceksin. Düğün hediyen olarak düşünüyor."

"Babamdan bir hediye istemedim. Hatta mümkünse bana iş vermekten başka bir şey yapmasın."

"Sen ilk çocuksun. Hayatım senin aksiyon dolu hayatını dinlemekle geçti. Yanımızda olsan bu kadar konuşulmazsın. Her yemekte mutlaka konun açılır ve alevlenirse babamın 'O sizin büyük kardeşiniz!' demesiyle son bulur. Anlarsın ya seni bıraktıkları için vicdan azabı çekiyorlar."

"Hiç sorun değil. Mutluyum."

"Ha bu arada Alonza. Eğer bir erkek çocuk doğurursanız onu şirketin hissedarı yapacakmış. Senin istemeyeceğini düşünerek vasiyetine tastikledi. Ve avukatlarına eğer kabul etmezsen. Çocuğun reşit yaşında önünde sürülecek bir antlaşma imzaladı."

"Ne saçmalık bu! Çocuk istemiyorum!"

"Afedersin Al? Çocuk mu istemiyorsun?" Ellerimi birden Alonza'nın boynundan çekip ona doğru bakmaya başladım. Eğilip belimi kavradı.

"Hey yapma güzelim çok genciz. Ve pek tarzım değil. Daha çok. Seninle ülke ülke gezip sabah akşam odamda tutmak geliyor içimden.''

"Bunu sonra konuşacağız. Annemler için hazırlık yapmalıyım. Ama emin olun hanımefendi. Bu konu burada kapanmadı!"

"Ben de seni seviyorum hayatım."

#KalbiDengem
Yorum.