the soccer guy || VOLTOOID

Chapter 21

*Hope Kamilton*

Ik sta in de spiegel met betraande ogen. Het is 4 uur 's nachts. Ik heb mijn koffer ingepakt. Ik ga naar Australië. Samen met mijn moeder.

Allemaal Cameron's schuld. Door hem moet ik naar Australië. Ik haat hem zo veel, maar hou tegelijk ook heel veel van hem! Ik wil hem niet kwijtraken door mijn moeder! Het is haar gewoon gelukt. 

Zouden Cameron en ik elkaar niet meer zien? Dat is misschien wel waar. Cameron en ik zijn dan echt niet meer bij elkaar. Ik zucht bij de gedachte. Cameron en ik zijn dan definitief uit elkaar.

Ik maak een snap van me. En zet erbij Back to Australia, I guess...

Ik loop naar beneden en zie mijn moeder zitten. Ik slik en ga naast haar zitten.

"We gaan het echt naar ons zin hebben." Zegt ze aardig. Ik kijk haar fronsend aan. "Ik ga je beter opvoeden. Zoals je verdient." Ik glimlach. "Je mag met Cameron samen zijn."

"Samen zijn met Cameron? Mam! Dat kan niet als ik in Australië ben! We zijn aan de andere kant van de wereld!" Snik ik. Mijn gehuil overmeesterd mij gewoon. Ik wil Cameron niet kwijt, en ik hoop dat Cameron mij ook niet kwijt wilt.

En ineens staat Cameron in de kamer. Ik schrik en ga staan. Wat doet hij hier? Waarom is hij er? Hoe komt hij binnen?

"Ik heb je snap gezien." Zegt hij zacht. Je zou nu een speld horen vallen. "Ik hou van je. Ik wil niet dat je gaat."

"Ik kan niks anders doen, Cameron. Ik moet mee. En misschien werkt een lange afstands relatie?" Vraag ik, hij schudt zijn hoofd.

"Ik denk dat dit nu gewoon stopt." Zegt hij en hij haalt zijn schouders tegelijk op. Ik slik mijn tranen weg, maar er rollen er al een paar over mijn wangen. Is dit serieus het einde? "Sorry."

"Mam!" Roep ik boos, ik draai me om en kijk haar boos aan. Dit is haar schuld! Als zij nooit dat werk had als een prostituee, waren ze nog bij elkaar.

"De vlucht vertrekt morgen om 12 uur, dus we vertrekken om half 9." Zegt ze glimlachend. Hoe kan ze in hemelsnaam glimlachen in deze situatie? Ik richt me weer op Cameron.

"I love you so damn much." Hij spreid zijn armen waar ik me snikkend in nestel. Het is nu gewoon echt voorbij.

"We houden contact?" Vraag ik, hij knikt en drukt een kus op mijn haar.

"Maar blijft Jessie hier?" Vraagt hij en hij kijkt me aan. Ik knik.

"Dus niet ineens hooken met haar!" Zeg ik streng, hij moet lachen.

"I won't! I'll wait for you." Ik grinnik en kijk naar beneden.

"Wacht niet op me. Vind iemand!" Hij schudt zijn hoofd. Hij drukt zijn lippen op die van mij en ik glimlach door de kus heen. Hij heeft zijn handen op mijn wangen en ik mijn handen op zijn rug en wrijf cirkeltjes met mijn duimen. Maar daarna herinner ik me dat dit misschien onze laatste kus is.

Hij drukt nog een kusje op mijn voorhoofd en loopt dan naar de voordeur. Ik heb tranen in mijn ogen, en mijn lippen tintelen nog. Ik draai me om en ga naast mama zitten.

"Het komt vast goed." Troost ze me, ik schud mijn hoofd. Het komt niet goed.

"Het komt helemaal niet goed! Hij gaat door, en ik ga door. We hebben niks meer." Snik ik. "We gaan elkaar nooit meer zien!" Ik bijt op mijn lip om mijn tranen een beetje tegen te houden. Ik ben Cameron kwijt!

"Ik ga maar weer slapen." Ik haal mijn neus op en loop naar mijn kamer. Ik kleed me weer uit en val in slaap.

Ik hoor mama mijn kamer binnenkomen. Ik houd mijn ogen gewoon dicht. Ik hoor dat ze in mijn kast rommelt. Ik schud het van me af en slaap gewoon verder.

"Wakker worden." Ik open mijn ogen kreunend en kijk mijn moeder aan. "We gaan zo vertrekken. Koffers staan al in de auto." Ik knik en sta op.

"Wil je dit aandoen?" Vraagt ze als ik beneden kom. Ze heeft de jurk vast die ik eigenlijk voor Cameron's vriend zijn bruiloft aan zou hebben. Ik slik en knik. Ik pak het jurkje aan en loop mijn kamer weer in.

Ik trek het aan. En bekijk mezelf in de spiegel. Ik begin mijn haar een beetje te doen. Ik doe een beetje makeup op en doe mijn allstars aan. Ik doe een choker aan en mijn ketting met een hartje.

"We kunnen gaan." Zegt mama glimlachend als ik beneden kom. Ik knik en pak nog snel een cracker. Ik doe er een lapje kaas op. Ik loop mama achterna en stap in de auto.

Cam: Veel plezier in Australië xx

Ik: Ik ga je zoveel missen!

Cam: Ik vertrek zo naar Ierland ;)

Ik: Ga je me niet missen?

Cam: Heel veel! Alleen je snapt toch wel mijn beslissing?

Ik: Ja, lange afstands relaties werken niet. Al had ik het wel gewild.

Cam: Ik ook, maar Luke had het ook. Maar dat verliep ook niet goed. Mijn neef ook, dat werd langzamerhand ook flut.

Ik: Veel plezier op de bruiloft💟

Cam: Jij veel plezier in Australië. Ik wens je heel veel, zelfs een geweldige man! :')

"We zijn er!" Ik zucht en stap uit. Ik kijk rond en zie niet het vliegveld. Ik kijk mama glimlachend aan en vlieg haar om de nek.

"Hoe? Waarom? Ga? Mam!" Glimlach ik, ze moet lachen.

"Ik heb me bedacht. Ik blijf gewoon in Engeland wonen. Een stadje verder. Heb jij nu maar de dag van je leven samen met Cameron." Ik glimlach en ze drukt een kus op mijn voorhoofd. Ik ren het appartementencomplex in en ren naar de goede verdieping en kamer.

Ik klop op de deur en zie Liam verschijnen.

"Cameron, is net 10 seconde weg." Ik zucht en ren weer de trappen af. Ik zie Cameron met mijn moeder praten en ren naar ze toe.

"Cam!" Gil ik. Hij opent zijn armen en tilt me op als ik bij hem sta. Ik klem mijn benen om zijn middel en leg mijn gezicht in zijn nek.

"Ze blijft uhm hier. Ik ga." Zegt ze ongemakkelijk. Ze rijdt weg. En Cameron kijkt me aan.

Hij drukt zijn lippen op die van mij. Ik loop achteruit, tot ik tegen zijn auto sta. Hij tilt me op, en zet me op de voorkant van de auto. Hij gaat tussen mijn benen staan.

"Zullen we gaan?" Vraag ik hijgend aan Cameron, onze neuzen raken elkaar nog. Cameron knikt en we stappen de auto in.

"Die jurk staat je te goed!" Grinnikt hij. Hij legt zijn hand om mijn been. Ik moet blozen en kijk naar buiten.

Zelf voel ik ook dat ik ben veranderd. Ik ben veel aardiger, Cameron had echt gelijk. Het komt denk ik ook door de liefde van Cameron.

"Dus ik moet hem vaker dragen?" Vraag ik grijnzend, hij kijkt me aan en likt zijn lippen. Hij knikt daarna grijnzend.