the soccer guy || VOLTOOID

Chapter 54

*Hope Kamilton*

Cam♡: Goodmorning, love. Sorry dat ik er gister niet was, maar ik ben blij dat wel veel hebben geappt met elkaar. I'm still the same person, and I always love you xx

Ik: Love you💕

Cam♡: Ga je vanavond mee? Naar het gala

Ik: Gala?

Cam♡: Er is een gala en ik was het een beetje vergeten.... Ga je mee?

Ik: Ummm, ja is goed er is wel vaak een gala?

Cam♡: Haha, ja best wel... We hebben ook veel sponsers, dus vandaar😏😂

Cam♡: Dan haal ik je op rond half 7

Ik: Okeey😏

Ik: Oohw verkeerd emoji😨 het moest deze zijn: 💕😂

Cam♡: Oohw 😔

Ik: Wachten, jij😂

Cam♡: Jaja

Ik: Als we verloofd zijn😘😂

Cam♡: Okeey🙄

Ik sta op uit mijn bed en kijk in de spiegel. What happend with my hair?! Het zit alle kanten op, maar dan ook alle kanten.

Ik ga maar eens douchen. Ik laat het water alvast op temperatuur komen en kleed me uit.

Ik kleed me weer terug aan en loop naar mijn kamer.

"Jess!" Roep ik. Ze stormt mijn kamer binnen, waarna ik haar lachend aankijk. "Ik heb vanavond een gala." Ze knikt.

"O mijn god.... De perfecte jurk hangt in mijn kast." Grijnst ze. Ze pakt mijn arm en trekt me naar haar kamer. Ze graait in haar kast en haalt er een mooie lichtroze jurk uit.

"Wauw." Glimlach ik. Ze grinnikt. "Mag ik het passen?" Ze knikt en geeft de jurk aan mij.

"Hij staat je echt geweldig!" Zegt Jessie. Ik glimlach. "Cameron zou niet kunnen wachten." Moet ze lachen. Ik sla haar en roep papa.

"Ja lie- Wauw." Zegt hij gelijk. Ik glimlach. "Mijn lief prinsesje." Ik grinnik en geef hem een knuffel.
"Cameron gaat jou zo mooi vinden. Hij mag blij zijn met een meisje zoals jij."

"Ik hou van je, pap." Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd.

*Cameron Blake*

"Vandaag grote dag?" Vraagt Robert. Ik knik en glimlach een beetje verlegen. "Ze gaat heus wel ja zeggen hoor, ik weet het zeker. Ze houdt zielsveel van je." Ik grinnik.

"Ik hoop het." Ik ben best zenuwachtig over dat hele verloving gebeuren. Wat als het fout gaat? Wat als ze nee zegt? Dan sta ik toch mooi voor schut op dat gala van vanavond. Okeey, jaa. Ze houdt van me, maar misschien vindt ze dat te vroeg..... Ik vind het zelf ook vroeg, maar ik wil haar gewoon duidelijk maken dat ik van haar ben, en dat zij van mij is.

"Ben je een beetje aan het dromen, liefje." Lacht mama. Ik zucht en kijk haar aan. "Zenuwachtig?"

"Natuurlijk ben ik zenuwachtig." Ik pak het glas met thee aan. Ik heb altijd behoefte aan thee, als ik zenuwachtig ben. Dat laat meestal mijn zenuwen weggaan. "Hoeveel mensen zullen er aanwezig zijn op het gala?" Ik neem een slokje van mijn perziken thee.

"Ongeveer 100 á 200 man." Ik zucht. Dat is veel als je afgaat. Maar daar denk ik gewoon niet aan. Dat is het beste, toch?

"Oei, uhmmmm." Ik zucht. Ik ben serieus nog nooit zo zenuwachtig geweest. En al zeker niet voor een meisje. Ik ken dit gevoel niet echt als de beste, maar dit is niet goed als je heel zenuwachtig bent. Mama pakt mijn handen vast.