the soccer guy || VOLTOOID

Chapter 43

*Hope Kamilton*

"Ik ben zo blij dat je er bent." Zegt Gabriella, tijdens het eten. Ik glimlach. Ik heb nog steeds de kersttrui van Cameron aan, maar wel met mijn broek natuurlijk. "Hij was hier vaak. Niet dat het me uitmaakt. Maar hij woont nu op zich eigen." Ik kijk Cameron aan, die zijn moeder glimlachend aankijkt. Daarna kijkt hij naar zijn glas met champagne en likt zijn lippen.

"Ik ben ook blij dat we weer samen zijn!" Ik kijk Cameron aan, en hij glimlacht naar me. "Als ik het had geweten, had ik me mooier gekleed."

"Babe, het staat je goed." Ik moet blozen door zijn woorden. Ik kijk hem door mijn wimpers heen aan. Hij legt grijnzend zijn hand op mijn been, waarna ik naar hem glimlach.

"Mam?" Vraagt Cameron als hij uit zijn glas drinkt. Gabrielle kijkt Cameron aan. "Wanneer is het gala?" Ik kijk op, en eet mijn mond leeg. Gala?

"Dat is aanstaande zaterdag." Cameron maakt een instemmend geluidje, waarna hij mijn vragende gezicht ziet.

"Zaterdag is er een gala van de voetbal." Zucht hij. "De junioren komen ook, en alle teams mogen komen. Waardoor we al aan 150 man zitten, zonder de vrouwen en vriendinnen. Dus het is heel druk." Ik knik. "Alleen wist ik niet meer wanneer het was...." Ik grinnik en we eten verder.

"Vraag haar mee." Fluistert Mira. Ik doe alsof ik niks hoor, en eet rustig verder.

"Niet nu." Fluistert Cameron terug.

"Waarom niet?" Vraagt ze zachtjes. Ik voel dat Cameron's hand in mijn been knijpt. Waardoor ik zijn kant op kijk. Hij glimlacht maar me, waarna hij verder praat met Mira.

"Dat durf ik niet." Zegt hij zacht.

"Awhh." Komt er uit mijn mond. Robert en Gabriella kijken me raar aan. "Sorry, uhmm." Ik schraap mijn keel en eet verder.

Ongemakkelijk.........

☆_☆_☆

Ik help Gabriella en Robert mee met de afwas.

"Lieverd, dat hoeft toch helemaal niet." Zegt Gabriella. Ik hoor haar Spaanse accent, waardoor ik glimlach. Het klinkt gewoon zo mooi!

"Jawel, dat doe ik graag." Glimlach ik. Ze glimlacht terug.

"Zingen jullie altijd tijdens het afwassen?" Vraagt Mira, ze word op tafel getild door Cameron. Ze pakt een bord en geeft die aan mij.

"Nee." Zeg ik. Ik begin het bord af te wassen. Mira begint te zingen, wat heel lief klinkt. Cameron zet ook in, waarna Gabriella ook inzet.

"Het klonk zo leuk." Zeg ik. Mira moet lachen. "Het was zo mooi Spaans."

"Ik kan je straks wel een liedje laten zien." Zegt Cameron. "Of we kunnen gaan schaatsen." Hij legt zijn armen rond mijn middel, waardoor ik glimlach. Ik heb al heel lang niet meer geschaatst.

"Kan jij schaatsen?" Zeg ik zacht.

"Ik kan het wel, ja." Ik knik. "Jij?" Ik schud lachend mijn hoofd.

"We gaan schaatsen!" Zegt Cameron als we naar boven lopen. Hij zoekt in de opbergkast, en vind dan zijn schaatsen. "Heb je wel een keer geijshockeyd?" Ik schud mijn hoofd. Hij heeft echt van die ijshockey schaatsen met van die lange veters.

"Jij wel dan?" Vraag ik, hij knikt.

"Een keer samen met Shawn." Ik knik, en stop de spullen, die hij geeft, in zijn zwarte Nike sporttas.

"Byee." Roept Cameron. Hij trekt me mee.

"Veel plezier." Glimlacht Gabriella. Cameron glimlacht naar haar.