the soccer guy || VOLTOOID

Chapter 42

*Hope Kamilton*

Ik sluit mijn ogen als de trein voorbij raast. De tranen rollen nog steeds over mijn gezicht. Ik voel zijn armen om mijn middel, en zijn lippen in mijn nek.

"Blijf bij me." Zegt hij zacht. Ik knik met mijn ogen gesloten. Ik leg mijn koude handen over zijn koude handen, en blijf door huilen. Net 2 minuten geleden wilde ik een eind aan mijn leven maken, maar ik ben blij dat ik het niet gedaan heb.

Ik draai me om en kijk hem aan. Hij opent zijn armen, waar ik in kruip. Hij drukt een kus op mijn haar.

"Ik ben zo blij dat je er nog bent." Zegt hij. En hij drukt nog een kus op mijn haar. "Ik hou van je."

"Ik hou ook van jou." Glimlach ik. Hij grinnikt en laat me los.

"Wil je mijn vriendin weer zijn?" Hij gaat op één knie, waardoor ik moet lachen. En pakt mijn handen. Ik knik, hij staat op, en drukt een kus op mijn lippen.

"Ik heb je gemist." Zegt hij zacht.

"Ik jou ook." Hij pakt mijn handen en drukt er allemaal kusjes op. Ik moet lachen. Ik spring en klem mijn benen om zijn heupen. Hij valt lachend tegen het muurtje aan, en hij gaat door zijn knieën.

"Ik weet niet wat me bezielde." Zegt hij en ik hoor een trilling in zijn stem. "We gaan er zo'n top tijd van maken." Ik glimlach en druk een kusje in zijn nek. "Ik ga je beter beschermen, ik ga proberen voor minder ruzie te zorgen. Al weet je dat ik daar slecht in ben."

"Ik ga helpen." Ik druk mijn neus tegen zijn neus, waarna ik hem aankijk. "En ik blijf weg van treinsporen." Hij knikt en drukt een kusje op mijn lippen.

"Gaan we naar huis?" Hij knikt .

"Wiens huis?" Vraagt hij. Ik knik naar hem.

☆_☆_☆

"Mag ik een trui van jou aan?" Vraag ik. Hij knikt. Ik ren naar zijn kast en kijk erin. Ik zie een donker groene trui met een rendier erop. Ik grinnik en trek die aan. Het is vandaag 2e Kerstdag, dus het kan nog. Hij komt tot het midden van mijn boven benen. Ik grinnik en kijk Cameron aan, die mij al aankeek.

"Hij staat je leuk." Zegt hij. Ik grinnik en draai een rondje. "Moet je vaker aan doen."

"Misschien." Ik doe de kast dicht en ga op Cameron liggen. Met mijn gezicht in zijn nek en mijn armen er omheen. "De trui is lekker warm."

"Weet ik. Daarom kocht ik hem." Ik knik, en sluit mijn ogen. "Ben je moe?"

"Ja, ik heb best lang niet goed kunnen slapen." Zucht ik. Waarna ik hem beter vastpak. "Komt door jou"

"Ja joh, geef mij maar de schuld." Ik kijk hem glimlachend aan.

"Ik hou wel van je hoor." Ik druk allemaal kleine kusjes op zijn lippen, waardoor hij moet lachen.

"Ga maar slapen dan." Ik knik en ga zitten. Ik trek mijn jeans uit en trek de trui wat lager. "Kom. Ik ga toch niet weg." Hij opent zijn armen en ik kruip er weer in. "Lekkerding." Lacht hij. Hij drukt nog een paar keer een kus op mijn haar. Ik moet ook lachen, maar val dan in slaap.

-------------

Sorry voor het kleine hoofdstuk😕
Idk waarom het zo klein is, had niet zo heel veel inspiratie om er veel tussen te doen.

Hope you like it xx