best friends or sister and brother

ziekhuis

Ik heb bijna de hele week bij Justin geweest. Ik mocht van die vader van Justin niet naar binnen maar van Peter en de moeder van Justin wel. Zo als ik naar binnen ging werd die vader van Justin tegengehouden. Elke keer als ik bij Justin was bleef ik maar vol houden. Om elke keer mijn naam enzo te vertellen in de hoop dat hij mij nog kent. Het was maandag en vorige week maandag was het gebeurt. Het ging steeds beter met Justin. Ik zat weer bij hem en ik begon te praten. "Als je me kan horen knap in mijn hand of die iets alsjeblieft". Toen voelde ik een zachte knijp in mijn hand. Ik kan het niet geloven. Ik haalde een dokter en hij ging Justin controleren. "hij kan elk moment wakker worden" zei de dokter met een grote lach. Ik sprong bijna een gat in het dak zo blij was ik. Ik pakte mijn hand weer vast. "hey Justin alsjeblieft wordt zo snel mogelijk wakker ik mis je zo" zei ik. Op een gegeven moment werd ik weer uit de kamer gehaald. Shit hij kan elk moment wakker worden en dan ben ik niet bij hem. NEEEE. -3 uur later - ik mocht naar binnen. Ik ging naast hem zitten hij was nog niet wakker en hij heeft alleen nog maar in mijn hand geknepen. Ik pakte zijn hand op. En begon zomaar te huilen. Ik voelde dat zijn hand bewoog. Ik keek op en zag zijn open open gaan. Hij keek verward om zich heen en zij mijn naam. "ja" zei ik met tranen in mijn ogen. Er kwam een dokter binnen en vroeg Justin een paar vragen. Ik had nog steeds zijn hand in mijn handen. Toen kwam de vader van Justin binnen drukte mij aan de kant. Ik zag Justin heel verward om zich aan kijken. Hij trok zijn hand terug en Peter kwam binnen en hielp mij overeind want ik was op de grond gevallen. Justin wist niet wie iedereen was hij wist zijn eigen naam en mijn naam. Hij wist niet wie als die mensen waren. Hij zei naam. Ik keek om want ik liep net de kamer uit. Ik liep naar hem te. Hij reek zijn hand naar me uit. De dokter wou dat iedereen de kamer verliet en dat ik bleef. Ik pakte Justin zijn hand vast. De dokter stelde allemaal vragen over wie iedereen was. Maar hij wist niks meer alleen mij wist hij nog. Het had dus wel nut om elke keer tegen hem te zeggen die ik was. De dokter liet ons alleen. En ik richte me tot Justin en begon alles te vertellen. Over zijn leven en dat hij beroemd is. Maar hij weet er niks meer van. Hij weet alleen nog maar mij en onze momenten. Maar wist niet maar waar het allemaal is gebeurt. En toen kwamen zijn ouder weer binnen. Hij vond het echt niet leuk en keek mij aan "kelly wil je alsjeblieft deze mensen wegsturen!" ondertussen trok hij zijn hand weg want zijn moeder wou zijn hand pakken. Ik riep de beveiligers en stuurde de ouder weg. Peter kwam binnen. Maar Justin wist ook niet maar wie hij was. "ik heb hoofdpijn" zei Justin tegen mij. "Ga maar slapen" zei ik tegen Justin. Hij schoof een stukje op met al zijn kracht. En hij klopte op de lege plek. Ik klom in zijn bed en ging naast hem liggen. En zo vielen we in slaap.