Uit?!

325 8 1
                                    

Na een uur

Na een uur waren we wakker geworden. Ik klom uit bed en liep naar de wachtkamer. Maar zie Peter nergens wel de boze vader van Justin. Voordat we ook maar iets konden doen waren de vader en moeder van Justin al naar binnen gerend. Ik liep ook naar binnen en 1 van de bewakers ook. Justin snapte er helemaal niks van. Ik liep naar hem toe maar de vader van Justin werd zo boos op mij ik schrok er van. Justin werd boos en schreeuwde met al zijn kracht dat hij had. "Ik weet niet wie je bent maar ik wil dat je van haar af blijft". Die vader van hem keek hem geschrokken aan. Zijn moeder pakte zijn hand vast en zij "Justin we zijn je ouders". Maar Justin trok zijn hand weg de bewakkers haalde ze weg. Ik liep naar hem toe. Ik probeerde hem alles uit te leggen maar niks lande bij hem. Ik pakte mijn telefoon en liet fotos van hem zijn en met ons 2. Maar op een een of andere manier herkent hij alleen maar de fotos van ons 2. Ik liet hem zijn eigen muziek luisteren. Want ik dacht muziek is heel belangrijk geweest in zijn leven zij hij het nog wel herkennen. Maar hij herkende niks. Mijn ogen vulden zich met tranen. Justin zag het en keek me met bezorgde ogen aan. Toen kwam zijn manager binnen. Justin wou niet met hem praten want hij kent hem niet zegt hij. Ik legde alles uit aan de manager van hem. Dat hij alleen mij herkent. Dus ik ging met de manager en de dokter zitten. Toen kwam Peter er net aanlopen. Hij kwam er bij zitten want Peter kent Justin beter dan de manager die Justin nu heeft. De doker zecht dat alle Heringen die Justin kwijt niet meer weet bijna niet meer terug komen. Uiteindelijk hebben we gezegt dat Justin gaat stoppen met zijn carriere. Want het heeft geen nut want hij weet niks meer van die tijd en ook niet zijn eigen nummers. Alleen we moeten nog kijken wat ze met Justin doen als hij weg mag uit het ziekenhuis want mijn zijn ouders wil hij niks over weten. Zijn ouders zaten ook niet bij het gesprek. Want die ouders zijn te erg in de war met dit alles dus het was maar beter dat ze niet bij het gesprek waren. Ik liep met Peter naar Justin toe. We gaan weer een poging doen met Justin om Peter weer te herkennen. Justin was wakker toen we binnen liepen. We gingen naast zijn bed zitten. "Weet je wie hij is?" vroeg ik aan Justin. Justin keek hem aan en dacht na. "Ik weet het niet zo goed meer" zei Justin. "Maar je hebt hem vaker gezien toch?" zei ik tegen hem. "ja volgens mij wel want hij was er ook wel eens bij onze momenten die ik nog weet" zei Justin. Ik keek Peter aan en glimlachte breed. Hij begon Peter te herinneren. Omg ik ben zo blij en keek Justin weer aan. "hij is je manager geweest toen je nog een zager was" zei ik tegen hem. "Echt" vroeg Justin en ik knikte naar hem. Hij ging gewoon vooruit het is een wonder. Maar ik denk niet dat we nog veel verder Dan Peter komen we niet. Justin ging weer slapen en ik wou blijfen maar van Peter moet ik naar huis want ik ben echt niet normaal meer veel in dit ziekenhuis. Ik ging met Peter mee naar huis. Thuis ging ik douchen en eten. Ik mocht pas volgende dag weer naar Justin toe. Ik maak me echt zorgen of het wel goed gaat komen met hem zonder mij. Ik ben ook al dagen niet meer naar school geweest en Nate heb ik ook al lang niet meer gezien. En ik heb meer even app contackt gehad met Nate. Omg ik ben zo slecht als vriendin. Hij appt mij wel maar ik antwoord niet want ik ben druk bezig met Justin. Ik belde hem op.

N: hey lang niet gesproken he (zei hey op een kut toon)

K: ja sorry ik heb zo druk en veel te doen

N: je hebt me niet eens verteld wat hij heeft en zo.

K; nou hij heeft een ongeluk gehad en heeft een week in coma gelegen en heeft nu geheugen verlies. Hij kan alleen maar mij herinneren maar alles er om heen niet meer. Dus ja ik heb veel aan mijn hoofd op dit moment.

N; ik vind dit alles heel er voor je maar ik kan het niet uitstaan dat je gewoon niet reageerd op mijn appjes. Dat doe je gewoon niet ja en al helemaal niet tegen je vriendje. (zei hij op en boose toon tegen mij)

K; Het spijt me zo maar ik ben er echt kapot van wat er hem gebeurd is.

N: kan je dan ook aan mijn gevoelens denken. Want als ik je app of ik lang zou komen want ik wou er voor je zijn want je bent mijn vriendin. Zei je nee

K: ik heb daar een rede voor want hij heeft rust nodig.

N: nou ik kan toch ook buiten de kamer er voor je zijn.

K; sorry maar dat kan echt niet.

N; oke sorry Kelly maar ik hou echt van je maar blijkbaar jij niet van mij zo het is uit.

Mijn gedachten sloegen op hol met het horen van het woordje UIT.

K; nee Nate please niet. Ik hou van je. Ik kan het 100% uit leggen maar ik zo doen nu.

N; ik heb daar nu echt geen zin in.

En hij hing op. Ik rende naar me bed toe en begon te huilen. Justin ligt in het ziekenhuis met geheugenverlies en het is uit tussen mij en Nate.

best friends or sister and brotherWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu