ESMER RÜYA (Tamamlandı)

~15~

"Benim annem kim?" deyince yüzü bembeyaz kesildi. Kararlı duruşumu bozmadan cevap vermesini bekledim. Mirza da aynı ifadeyle babasına bakışlarını sabitlemiş cevabı bekliyordu. Ömer amca

"Bu soruyu neden soruyorsun? Annenin kim olduğunu biliyorsun" dedi ve arkasına yaslanıp eline aldığı kalemle oynamaya başladı. Mirza'ya bakıp ne söylemem gerektiğini düşündüm.
"Zuhal bence babama olanı biteni söyle ki durumu anlasın"dedi. Ömer amca masaya dirseklerini koyup tedirgin haliyle anlatacaklarımı bekliyordu.

"Siz evden çıkarken Zafer odamdaydı"dediğimde elindeki kalemi kırıp Mirza'ya döndü.
"Ne demek Zafer odamdaydı? Nasıl girer buraya? Mirza sen neredeydin? Bu hata nasıl yapıldı?"derken yüzü sinirden kızarmış öfkesi gözlerinden taşıyordu.
Eliyle masaya hızla vurup ayağa kalkınca irkildim. Sevecen görüntüsünün altından çıkan sinir küpü adama hayret ettim.
Mirza babasını sakinleştirmek için olayı anlatıp çözüm yolu aradığına ikna etmeye çalıştı. Konuşmaları bitince Ömer amca pencereye dönüp dışarıyı izlemeye başladı. Bana istediğim cevabı vermediği için tekrar sordum.

"Ömer amca, benim annem kim?" dedim ama bana dönmedi ve sesini çıkarmadı. Artık iyice gerilmiştim ve hızla yerimden kalktım. Ömer amcanın kolundan tutup kendime çevirmeye çalıştım. Mirza arkamdan omzumu tutup
"Sakin ol!" dedi ama elini yitip Ömer amcanın yüzüne kilitlendim.
"Lütfen anlatın, Zafer bana neden sizi hedef gösterdi? Annemle ilgili ne biliyor olabilir? Annem kim benim söyleyin artık" dedim. Ömer amca iki eliyle yüzünü sıvazlayıp
"Tamam anlatacağım ama lütfen otur ve sakin ol"dedi.
Yerime geçip oturdum ve neler anlatacağının merakıyla Ömer amcaya gözlerimi diktim.
"Annen Çiçek aslında benim Belkıs halamın kızı. Yani annen aslen Gaziantep'li. Benim düğünüm için baban buraya geldiğinde gördü anneni. Aşık oldu ve sonu ne olursa olsun almaya kararlıydı. Annenle konuştum, babandan etkilenmişti. Baban da bunu öğrenince hazırlığını yapıp deden, babaannen ve ordusunu alıp Mirza doğduğunda istemeye gitti. Eniştemiz Sabri ağa tehlikeli ve ters adamın tekiydi. Babanı kapısına diktiği eli silahlı adamları karşıladı. Bizim çabalarımızla tanışma dahi olmadan isteme merasimi gerçekleşti ama dedenin ününü duyan Sabri ağa Çiçek'i vermek istemedi. Derken kıyamet gibi kavga patladı. Herkes sustu ve silahlar konuştu. Ben Halil ve Çiçek'i arkama alıp korumaya çalışırken bana ateş etmek isteyen kişiyi baban vurunca herkes olduğu yerde kaldı. Baban tanımadığı için dayını vurmuştu.
Dayın babasına benziyor, vicdandan uzak yaşıyordu. Benim annen ve babanı korumamı kaldıramamış öldürmek istemişti ama ölen taraf olmuştu. Annen çığlık çığlığa ağlayarak dayına koşmak isteyince baban kolundan tutup sürükleyerek karışıklığı fırsat bilip anneni kaçırdı.
Sabri ağa bir gece de oğlunu ve kızını kaybetti. Anneni ve babanı öldürüp hem intikam alıp hem de namusunu temizleyecekti ama deden Sabri ağanın boyunu aşan gücüyle onları koruması altında tutmayı başardı. Asiye doğduğunda buraya gelmişlerdi ama ellerinden güçlükle kurtuldular. Baban da bir daha buraya adım atmamaya yemin etti. Annen senelerce abisinin ölümünden kendini sorumlu tutup, ailesine hasret kalmanın kahrı ile hastalığa yakalandı. Baban onu gördükçe acısı içinde derinleşti ve kendini asla affetmedi. Çiçek asla Halil'e kırılmadı çünkü istemeden öldürdüğünü biliyordu ama inandırmaya gücü yetmedi. Baban anneni tehlikeden uzak tutmak için ömrünü feda etti. Ölümün bir kurşunla değil de çaresiz bir hastalıkla gelmesi babanı yaktı kavurdu. Zuhal, senin varlığın babanın yaşama sebebiydi. Annen gittikten sonra senin elini tuttu. Tüm kadınlar sanki ona haramdı. Babanı da hastalık yakalayınca ne yapması gerektiğini bilemedi. Zafer ve Sabri ağanın olduğu dünyada seni yalnız bırakmak onu çok korkuttu. Sabri ağa babandan önce ölünce Belkıs halam haber gönderdi. 'Kızımın emaneti artık güvende' deyip onlardan sana zarar gelmeyeceğini bildirdi. Rüyamda gördüğümle de kesin karar vermiş olduk"