Ruj İzi

5.Bölüm

Yalnızlığım;
Hayatımın tek sırdaşı.

3 Gün sonra

Emre ile beraber test sonuçlarını aldık ve dışarı çıktık. Sonuçları Emre'nin elinde hızla çekip aldım.

Yine aynı hızla açtım ve baktım bebeğin babası kesinlikle Emre'ydi. Sevinçle "sana kendimden emin olduğumu söylemiştim," diyerek göz kırptım.

Şaşkınlıkla "ben miyim yani babası?" Dedi. Gülerek "inanmıyorsan al bak," diyerek kağıdı ona uzattım.

Kağıdı tereddütle elimden aldıktan sonra dikkatle inceledi.

Gözlerimi kısıp "ne yapacağız şimdi?" Diye sordum. Derin bir nefes alıp "mecburen evleneceğiz, yani başka bir çaremiz yok," dedi.

Kafamı yere eğip "evet," dedim fısıltıyla. Boğazını temizleyip "bize gidelim ve evdekilere her şeyi anlatalım," dedi ve devam etti " sonra da size gideriz," dedi. Kafamı olumlu anlamda salladım. Hızla arabaya binip Emre'nin evine doğru yola çıktık.

Sıkıcı bir yolculuğun ardından sonunda eve gelebilmiştik. Arabadan indik ve beraber evin kapısına doğru yürüdük.

Emre zile bastıktan saniyeler sonra uzun siyah saçlı, hafif kilolu ve orta boylu tatlı bir bayan kapıyı açtı ve "hoşgeldiniz" dedi.

Emre önden ben arkadan eve girdik. Emre yalandan bir gülümsemeyle "sizi tanıştırayım bu Arya, Arya bu annem, buda babam." Dedi.
Hafif bir tebessümle "memnun oldum," dedim. Annesi sevecen bir şekilde "niye ayakta dikiliyorsunuz? Oturun," dedi.

Koltuklardan birine Emre ile yan yana oturduk. Emre boğazını temizleyip "DNA testi sonucunu aldık bugün, çocuk benden." Dedikten sonra kafasını yer eğdi.

Babası sakin bir şekilde "o zaman yapılacak tek bir şey var o da evlilik," dedi.

Ne ben nede Emre cevap veremiyorduk. İkimizde kafamızı  yere eğmiş halı desenlerini inceliyorduk.

Annesi "bakın çocuklar siz ne derseniz deyin bu evlilik olmak zorunda. Bu konuda anlaşalım. Bir diğer konu ise Arya, ailenin haber var mı?" Diye sordu.

Kafamı olumlu anlamda sallayıp "sadece ablamın haberi var," dedim. Annesi merakla "peki ya annenin, babanın?" Dedi.

Yutkunarak "onları trafik kazasında kaybettik." Dedim. Annesi üzgün bir şekilde "bilmiyordum, özür dilerim," dedi.

Buruk bir gülümsemeyle "önemli değil," dedim. Babası "peki ailende ablandan başka biri var mı? Varsa onların haberi var mı?" Diye sordu.

Ciddi bir şekilde "bir tek eniştem var. Ondan da saklıyoruz." Dedim. Adam kafasını sallayıp "madem öyle seni yarın istemeye geliyoruz. Hem eniştende böylece bir şey anlamaz," dedi.

Kafamı olumlu anlamda salladım. Annesi güler bir yüzle "hadi şimdi gidin ve bu olanları ablana anlatın. Daha sonra da hazırlıklara başlayın," dedi.

***
Ablama olanları özetle anlattıktan sonra Emre gitti. Ablamla evde baş başa kaldık.

Ablam endişeyle yarına kadar bütün evi nasıl temizleyeceğini düşünürken "fazla hazırlık yapma sonuçta her şey bir formaliteden ibaret!" Dedim.

Gözlerini devirdi ve "ama bu formaliteden eniştenin haberi yok," dedi. Alayla gülüp "olsa ne olur ki? Sonuçta artık evleniyorum." Dedim.

Ablam sinirle söylene söylene akşama kadar bütün evi temizledi.

Akşam hep  beraber sofraya oturduk. Ablam derin bir nefes alıp "yarına misafirlerimiz var Cemil," dedi.

Enişte merakla "ne misafiri?" Diye sordu. Ablam gülerek "Arya'yı istemeye geliyorlar," dedi.

Eniştem bir şey demeden yemeğini yerken ablam "yarın erken gel," dedi. Eniştem "tamam," diyerek yemeğe devam etti.

Yemeğimi yiyip masadan kalktım ve Duru'ya olanları anlatan bir mesaj daha attım.

Kendimi yatağa atıp heyecanla yarını düşünmeye başladım...