Ruj İzi

16. Bölüm

İyi okumalar. 😊😊

Nişanın üzerinden yaklaşık 1 hafta geçmişti. Bu zaman içersinde Emre'yle de hiç görüşmemiştik.

Duru'nun sesiyle kendime geldim.

"Hadi Bir şeyler ye!"

Kafamı olumlu anlamada sallayıp "tamam." Dedim. Gülümseyerek "Emre'yi mi düşünüyordun?" Diye sordu.

Gözlerim devirip "bu imalarından ne zaman vazgeçeceksin gerçekten çok merak ediyorum Duru!" Dedim.

Gülümseyerek "ne zaman itiraf edersen o zaman." Dedi. Kaşlarımı çatıp "neyi itiraf edeceğim?" Diye sordum. Bana yaklaştı ve gözlerimin içine bakarak "Emre'den azda olsa hoşlandığını." Dedi.

Kafamı iki yana sallayıp "yok öyle bir şey." Dedim ve ayağa kalkıp Duru'nun  boşalan çay bardağını doldurmak için aldım.

Bardağı doldurup tekrar yanına döndüğümde "bugün dışarı mı çıksak acaba?" Diye sordum.

"Eğer istiyorsan çıkarız."

Arkama yaslanıp "aslına bakarsak çok istemiyorum ama canım çok sıkılıyor." Dedim. Elini elimin üstüne koyup "bu aralar hep evdesinde ondan. Dediğin gibi bugün dışarı çıkıp biraz yürüyelim hem bebekte hava alır biraz." Dedi.

Kafamı olumlu anlamada salladım ve yerimden kalktım.

"Tamam ben üzerime bir şey alıyım çıkalım hemen."

Kafasını olumlu anlamda sallayıp "tamam bekliyorum canım." Dedi.

Hızlı bir şekilde odama gittim ve üzerime fazla kalın olmayan, beyaz sade buluzumu giydim altıma siyah bol pantolonumu giydim ve saçlarımı açık bıraktım.

Tekrar Duru'nun yanına döndüm. Bana gülümseyerek yaklaştı ve koluma girip "kaç kere söylüyorum sana benim yanımdayken bu kadar güzel olma diye." Dedi. Kısık sesle kahkaha attım.

Kaşlarını çatıp bana döndü ve "gülünecek hiçbir şey yok bunda Arya Hanım! Ayrıca ben çok ciddiyim sonra herkes sana bakıyor." Dedi.

Gülümseyerek "abartma Duru!" Dedim biraz durduktan sonra ciddi bir şekilde devam ettim "hemen artık anne olacağım ve ne kadar istemesem de nişanlıyım ben." Dedim.

Gözlerini devirip "bir anda nasıl bu kadar ciddileştiğini hiçbir zaman anlamadım anlamayacağım." Dedi ve derin bir nefes alıp "hadi artık çıkalım." Dedi.

***

Deniz kenarın da bir banka oturup uzun bir süre sessizce oturduk.

Bu sessizliği bozan ise daha önce hiç görmediğim bir erkeğin gelip yanımıza oturması oldu.

Kaşlarımı çatıp şaşkın şaşkın yanımıza oturan çocuğa bakıyordum.

Duru sevinçle kahkaha atıp "senin ne işin var burada?" Diye sordu.

Ne olduğunu anlamaya çalışarak "sen tanıyor musun Duru?" Diye sordum ama bir cevap alamadım.

Önce çocuk sonra Duru ayağa kalktı ve sevinçle çocuğun boynuna atladı.

Çocuk boğuk bir sesle "yavaş boğacaksın beni!" Dedi ve Duru geri çekildi. Yüzünden kocaman bir gülümseme vardı.

"Bu çocuğun kim olduğun artık söylecek misin?" Sesim bir öncekine göre daha yüksekti.

"Arkadaşın haklı Duru bizi ne zaman tanıştıracaksın?"

Derin bir nefes alıp kendini topladı ve "bu sana bahsettiğim arkadaşım Arya, Arya buda Berk." Dedi.