Ruj İzi

27. Bölüm

Herkese merhaba canlarım. Çooooooook uzun bir süredir yoktum. Bunun için hepnizden özür dilerim. Sizi daha fazla bekletmemek için kısa da olsa yeni bölüm atmak istedim. Umarım beğenirsiniz hepinizi çok seviyorum. Kendinize iyi ve güzel bakın canlar. 😍❤😘

Ablamların gitmesinin üzerinden nerdeyse 1 ay geçti. Ve bu zamana kadar hiç konuşmadık. Onlar beni aramadı, ben onları arayınca da açmadılar.

Elimdeki salata tabağıyla mutfaktan sıkkın bir şekilde çıktım ve masanın ortasına yavaşça bıraktım. Geri çekilip masaya baktım. Çok güzel görünüyordu. Hafifçe gülumsedim ve hızlı adımlarla odama çıktım.

Dolaptan çıkardığım mavi salaş t-shirt giydim. Altıma siyah dar pantolonu giydikten sonra Emre'yi aramak için telefonumu aldım.

Derin bir nefes alıp numarasını bulup aradım. Uzun uzun çaldıktan sonra açtı.

"Bir şey mi oldu Arya?" diye sordu açar açmaz.

"Yok bir şey olmadı. Ben ne zaman geleceğini merak etmiştim."

"En geç yarım saat sonra oradayım canım."

"Tamam. Görüşürüz."

"Görüşürüz." dedi ve telefonu kapattı.

Bende hiç beklemeden hemen Duru'yu aradım. Onunla da iki gündür konuşmuyorduk.

Emre'nin aksine telefonu hemen açtı.

"Nasılsın benim hayırsız arkadaşım!?"

"İyiyim benim çok hayırlı arkadaşım Duru! Sen nasılsın?"

"Bende iyi gibiyim."

"Iyi gibiyim derken, bir şey mi oldu?"

"Evet. Benim Arya adında hayırsız bir arkadaşım var ve ben aramadığım zaman beni merak edip kesinlikle aramaz!"

Gözlerimi devirip "abartma Duru! Alt tarafı iki gündür konuşmuyoruz. Hem biz seninle iki gün önce buluştuk." dedim.

"Neyse bu konuyu boşverelim şimdi. Emre'ye bebeğin cinsiyetini söyledin mi?"

"Bugün söyleceğim."

"Ayy! Çok heyecanlı."

"Evet gerçekten çok heyecanlı."

"Aryacığım seninle daha uzun konuşmayı çok isterdim ama annem huysuzlanmaya başladı gidip bir bakayım olur mu?"

"Tamam canım görüşürüz."

"Görüşürüz hayırsız arkadaşım." dedi ve kapattı.  Hayırsız arkadaşmış. Hayır ben seni aramadıysam sende beni aramadın. Kendi kendime söylenerek aşağı indim ve Emre'nin bir an önce gelmesi dua etmeye başladım.

***

Emre arayalı bir saat olmuştu ama hâlâ gelmedi. Emre'yi tekrar aradım. Kısa bir süre içinde açtı. Hiç beklemeden "hani yarım saat sonra buradaydın Emre!?" dedim.

"Son anda bir aksilik çıktı canım. Özür dilerim sana da haber veremedim."

"Peki. Ne zaman geleceksin."

"Geç geleceğim. Sen beni bekleme yemeğini ye."

Oflayarak "Sonra görüşürüz o zaman." dedim ve bir şey söylemesini beklemeden kapattım. Yavaş adımlarla masaya gittim. Birkaç dakika bekledikten sonra masayı topladım. Ve odama çıktım üzerimi değiştirip elime aldığım kitapla yatağa uzandım. Biraz kitap okuduktan ışığı kapatıp kendimi uykunun tatlı kollarına bıraktım.