Ruj İzi

8.Bölüm

Boşver  dün de sevilmemiştin...

Telefonu deniz kenarında buluşmak üzere kapattım.

Duru merakla "Emre miydi arayan?" Diye sordu. Kafamı olumlu anlamda salladım.

"Ne diyor peki?"

Derin bir nefes alıp "düğün falan konuşmak için buraya gelecek." Dedim. Şaşkınlıkla açılan gözleriyle "tamam o zaman ben hemen gidiyorum." Dedi.

Kaşlarımı çatıp "neden?" Diye sordum. Yutkunup "benim bazı işlerim var o yüzden gitmem gerek." Dedi ve hızla yerinden kalktı. Kolundan yavaşça tutup "Duru!" Dedim.

Kafasını iki yana sallayıp "ne? İşlerim var diyorum." Dedi.

Ona inanmadığımı gösteren bakışlarla bakmaya devam ettim. Beni kendine inandırmak için "gerçekten Arya." Dedi ve kolunu benden kurtarıp "işlerim erken biterse yanınıza gelirim." Dedi ve hızla uzaklaştı.

Kafamı iki yana salladım ve geriye yaslandım.

Duru'nun ne yapmaya çalıştığını gayet iyi anlıyorum ve bu yaptığını çocukça buluyorum.

Adamla zaten evleneceğim ne gerek var böyle abuk sabuk, çocukça şeylere!

Kollarımı birbirine bağladım. Denizi izlerken uçuşan saçlarımı da arada geriye doğru atıyordum.

Derin bir nefes aldım ve deniz havasını içime çektim.

Uzun bir süre hiç hareket etmeden Emre'nin buraya gelmesini bekledim.

Ve sonunda gelmişti!

Sinirle ona dönüp "ağaç oldum burada!" Dedim. Derin bir nefes alıp "işlerim vardı." Dedi.

Alayla "madem işlerin vardı haber verebilirdin!" Dedim.

Sert bir şekilde "bana sevgilinmişim gibi davranmayı kes! Ve şunu aklına iyice sok her şey bir formalite! Sadece bebeğim için!" Dedi.

Yutkunarak "bende meraklı değilim senin gibi kendini beğenmiş! Ukala biriyle olmaya!" Dedim.

Kafasını alayla salladı ve "buraya bunun için geldim." Dedi. Kaşlarımı çatıp "niçin?" Diye sordum.

Gözlerimin içine bakarak "evlendikten sonra ikimizden şimdiki hayatımıza devam edeceğiz ve çocuk doğduktan hemen sonra hiç vakit kaybetmeden boşanacağız. Tamam mı?" Dedi.

Gözlerimi gözlerinden ayırmadan "bana uyar!" Dedim.

"Şimdi gelelim diğer meseleye önce aile arasında bir nişan töreni yaparız. Sonrada fazla beklemeden bir düğün bundada hem fikir miyiz?"

Kafamı olumlu anlamda salladım. Hiç bir şey söyleyemiyorum.

Hayatım aptal bir şey yüzünden mahvoluyor ve ben sadece izliyorum.

Yüzümü tekrar denize döndüğümde boğazını temizleyip "yarın bu saatlerde seni buradan alacağım. Nişan için alışverişe başlasak iyi olur." Dedi.

Yine bir şey söylemeden kafamı olumlu anlamda salladım. Yanımdan yavaşça kalktı ve "artık sende gitsen iyi olur." Dedi.

Hiçbir şey söylemeden ayağa kalktım ve "sen benim ne yapacağıma karışamazsın!" Diye tıslayıp hızla uzaklaştım.

Herşeyin bir formaliteden ibaret olduğunu söylemek için mi gelmişti gerçekten!

Aptal herif!

Çok meraklıydım sanki onun gibi biriyle evlenmeye!

Hızlı adımlarla evime doğru ilerliyordum. Bir yandanda Emre denen o gerizekalının bana söylediklerin aklımdan çıkarmaya çalışıyordum.