22. Bölüm

10.2K 334 56
                                    

Keyifli okumalar.😊



Handan Teyze'yle konuşalı tam üç gün oldu. Bu üç gün içerisinde Emre'yle pek konuşmadık. Duru oflayarak "ben çok sıkıldım Arya." Dedi. Gülümseyerek "akşam bol bol eğlenirsin merak etme." Dedim.

Gözlerimin içine bakıp "tabiî ki eğleneceğim kızım. Sonuçta bugün en yakın arkadaşımın kınası var." Dedi. Derin bir nefes alıp "aman ne güzel!" Dedim. 

Yerinden doğrularak "bir şeyden de mutlu ol sende Arya!" Dedi. Omuz silkip önüme döndüm ve bir daha konuşmamak üzere sustum.

***

Akşama doğru kınam için hazırlandık. Ablam, Duru, ve Handa Teyze'yle birlikte kuaföre gidip saç ve makyaj yaptırıp kınayı yapacağımız mekâna geçtik.

Bir köşeye geçip oturduğum zaman ben hariç herkesin çok mutlu olduğunu gördüm. Onlara ayak uydurmayı çok isterdim ama içimde garip bir üzüntü olduğu için yapamıyordum.

"Ne zaman gülmeyi düşünüyorsun?" Diye sert bir soru sordu Duru.

Derin bir nefes alıp "bilmem..." Dedim.

"Küçük bir kız çocuğu gibi davranmayı ne zaman kadar sürdüreceksin Arya?"

Kaşlarımı çatıp "saçmalamayı kes Duru!" Dedim.

"Etrafına bir bak herkes çok mutlu ve eğleniyor. Sende burada oturuyorsun!"

Olayın daha fazla uzamaması için diğerlerine katıldım ve herkese sahte gülücükler saçtım.

***

Aradan bir saat geçti ve artık bende eğleniyordum. Nihayet!

Duru'yla birlikte saçma sapan dans ederken içeriye Emre girdi. Handan Teyze hızlıca oğlunun yanına geçip gülümsedi. Birkaç dakika sonra müzik  kesildi.

Evet kına yakılacaktı!

Emre'yle ikimizi yan yana oturtup etrafımızda o meşhur kına türküsüyle dönmeye başladıklarıda bakışlarımı Emre'ye çevirdim. O da bana bakıyordu. Göze gözeydik ama fazla uzun sürmedi. Bakışlarımı hızlıca ondan çektim.

Klasik kına yakma faslı da bittiğinde eğlenceye kaldığımız yerden devam ettik.

"Az önce ağlıyorduk şimdi kopuyoruz!" Diye bağırdı gülerek Duru. Kafamı olumlu anlamada salladım.

"Tamamen saçmalık!"

***

Gecenin sonunda Emre, ben, Duru, ablam ve Handan Teyze hep birlikte eve döndük.

Araba apartmanın önünde durduğunda inmek için bir hamle yaptım ancak Handan Teyze engel oldu.

"Ben yukarıya lavaboya çıkacağım o zaman kadar sen Emre'yle kal." Dedi ve inip ablamlarla birlikte apartmana girdi.

Emre "çok güzel olmuşsun." Diyerek aramızdaki sessizliği bozdu.

"Sende öyle." Dedim gülümseyerek.

"Pazar gün düğünümüz var iyi dinlen."

Kaşlarımı çatıp "beni bu kadar düşündüğünü bilmiyordum." Dedim.

"Ben de." Dedi. Boğazını temizleyip "cumartesi günü yani yarın eve gitmek ister misin?" Diye sordu.

"Olur zaten buradan götürmem gerekenler var."

"Tamam. " Dedi.

Handan Teyze gelince arabadan indim. Gülümseyerek Emre'ye baktım ve yavaşça el salladım. Ben apartman girdiğimde onlarda gitmişlerdi.

Ruj İzi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin