Ruj İzi

15. Bölüm

Kolumdaki acıyla gözlerimi yavaşça araladım ve Duru'yla göz göze geldim.  Başımda dikilmiş beni izliyordu.

Yerimden kalkmadan "ne yapıyorsun sen?" Dedim. Kollarını biribirine bağlayıp "seni uyandırmaya çalışıyorum. Hadi kalk artık." Dedi.

"Hayır." Dedim ve yorganı kafama çektim. Sert bir şekilde yorganı üstümden çekip attı.

"Senin bugün nişanın var farkında mısın?"

Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Evet bugün pazardı ve benim formalitede olsa bir nişanım var. Hızla yerimden kalktım ve banyoya gittim. Ilık suyu açıp hızlı bir şekilde duş aldım ve kendime geldikten sonra hızla odama döndüm.

Dolaptan nişan için Emre'yle seçtiğimiz kırmız elbiseyi çıkardıktan sonra Duru'ya döndüm ve "beni dışarıda bekle. Üzerimi giyinince seni çağıracağım." Dedim.  Kafasını olumlu anlamda sallayıp dışarı çıktı.

Üzerimdeki bronozu çıkarıp elbiseyi büyük bir özenle giydim ve Duru'ya seslendim.

"Gelebilirsin."

Içeri girdi ve "yine çok güzelsin." Dedi.

"Teşekkür ederim ama sen benden daha güzelsin."

Derin bir nefes aldım ve devam ettim.

"Ne kadar zamanımız var? Yani saçlarım için."

Saatine baktı ve "fazla zamanımız yok canım ama sen hiç üzülme çünkü kardeşin bu işi de halledecek." Dedi.

Beni aynanın karşısına oturtup uzun zamandır kullanmadığım makyaj malzemlerimi dolaptan çıkarıp masaya koydu. Ve hızlı bir şekilde saçımı kuruttu.

Saçımı güzel bir şekilde topladı ve makyaja geçti. Ama bu makyaj daha öncekiler gibi sade değil fazla abartılı olmuştu.

Aynada kendime baktıktan sonra "daha vaktimiz varsa makyajımı biraz daha sade yapabilir misin?" Diye sordum. Kafasını olumlu anlamda salladı ve acele etmeden dediğim yaptı.

Tekrar aynaya baktığımda her şey oldukça güzeldi. Saçım arkadan güzel bir şekilde toplanmıştı. Makyajım ise ilkine göre daha sade ve güzeldi. Eyeliner, rimel ve kırmızı ruj...

Derin bir nefes aldım ve yerimden kalktım.

"Her şey için çok teşekkür ederim canım. İyi ki varsın."

Gülümseyerek "Sen de iyiki varsın." Dedi. Birlikte odamdan çıktım ve ablamların yanına oturma odasına geçtik. Ablam tıpkı beni istemeye geldikleri günkü gibi masayı donatmıştı.

İçimde nedenin anlayamadığım tuhaf bir heyecan vardı. Bu heyecanı kimseye belli etmemeye çalışarak ablama "ne gerek var bu kadar şeye alt tarafı bir nişan." Dedim. Derin bir nefes alıp "evet senin nişanın Arya." Dedi ve mutfağa gitti.

Duru ifadesiz bir yüzle bana baktı ve "Emre'yle aranız iyi diye düşünüyordum." Dedi. Derin bir nefes alıp "öyle... Ama bunun konumuzla ne ilgisi var Duru?" Diye sordum.

Dudaklarını büzüp bir koltuğa oturdu ve "hiçç.... Alakası yok... Öylesine yani." Dedi.

***

Kısa bir bekleyişin ardından kapı çaldı. Heyecanımı bastırmaya çalışarak derin bir nefes aldım ve kapıyı açmak için yürüdüm.

Derin bir nefes verdikten sonra yavaşça kapıyı açtım. Emre ve ailesi karşımda gülümseyerek duruyordu.

Gülümseyerek "hoşgeldiniz. Buyrun içeri geçin." Dedim. Annesi büyük bir içtenlikle bana sarılıp "çok güzel olmuşsun canım. " Dedi ve birlikte içeri geçtiler.