the boy with the mask

- II -

'Ik wacht in de woonkamer, wil je iets drinken?'

'Nee hoor, dank u.'

Ze glimlacht kort en loopt weg. Ik kleed me om in de zwarte, A-lijn jurk. De jurk heeft lange mouwen en de rok komt tot de helft van mijn bovenbenen. De legging houd ik aan. Ik doe de zwarte muiltjes aan. Daarna loop ik de kamer uit. Tibby zit op een sofa. Ze glimlacht, 'Laten we maar gaan schoonmaken.'

Ik knik en loop met haar mee naar de kamer van de koning. 'Oké' zegt ze, 'de regels zijn heel simpel. Maak het schoon, ruim het op en maak het netjes. Eerst doen we de slaapkamer.'

Ik knik en loop met haar mee naar een kamer. 'Toe maar' zegt ze.

'Ik' vraag ik.

'Ja jij, het is simpel.'

'Maar ik ben hartstikke onhandig.'

'Toe nou maar' zegt ze terwijl ze me een beetje naar het bed duwt. Ik loop naar het bed en kijk eens hoe ik dit het beste aan kan pakken. Ik begin met het kussen op te schudden en leg daarna de deken goed. Ik draai me om. Ze staat nog steeds bij de deur. Glimlachend dan wel. 'Zie je' zegt ze, 'makkelijk. Vind je dat je nog iets moet doen?'

Ik kijk rond, 'de gordijnen openen?'

Ze knikt. Ik open de gordijnen. 'Goed zo' zegt ze, 'verder hoeven we niets te doen.'

Ik knik en vraag. 'En nu dan?'

'We gaan naar onze eigen kamers en blijven daar tot morgen.'

'U blijft daar tot morgen' zeg ik, 'ik moet terug hierheen.'

'O ja natuurlijk. Tot die tijd kunnen we even praten. Kom.'

Ik loop met haar mee terug. Ze maakt eerst thee en gaat dan naast me zitten. 'Oké' zegt ze, 'vertel eens wat over jezelf.'

'Mijn naam is Vanora, ik ben zestien jaar en komt uit district negen. En verder valt er niet veel te vertellen.'

'Geen broertjes of zusjes?'

'Een zusje, Lileas. Ze is zes.'

'En je ouders?'

'Ik heb alleen nog mijn vader. Maar hij werkt altijd de hele dag door. Ik zorgde voor mijn zusje.'

'Weet de koning dit?'

'Nee, hij weet alleen hoe ik heet, hoe oud ik ben en waar ik vandaan kom.'

Ze knikt. 'Oké, dat was mijn geschiedenis.'

Ze glimlacht, 'mijn naam is Tibby. Ik ben 2000 jaar oud en werk al zo lang als ik leef in het paleis.'

'Werkten uw ouders hier?'

'Ja,ik heb de koningin ook geholpen met de bevalling.'

Ik knik, 'en toen overleed ze.'

'Dat klopt, begin daar maar niet over waar de koning bij is. Het ligt nogal gevoelig.'

Ik knik. Ze glimlacht, 'geen zorgen. Het is een wijze en slimme jongeman. Hij is alleen niet zo heel sociaal.'

Ik knik. 'Drinkt hij vaak bloed?'

'Niet vaak, maar hij heeft wel mensenbloed nodig. Wij allemaal. Ik drink van de meisjes in de kerkers. Niet veel, gewoon wat ik nodig heb.'

Ik knik. Ze glimlacht. We blijven praten tot we gaan eten in de keuken. Meteen daarna brengt ze me naar de kamer van de koning. Ze klopt aan. 'Binnen' horen we.

Ze opent de deur en laat me naar binnen lopen. 'Uwe hoogheid' zeg ik met een reverence.

'Dank je Tibby, je kunt gaan.'

Tibby sluit de deur en gaat weg. Ik kijk de koning aan. Hij staat op. 'Ik heb je bloed nodig.'

Ik knik. 'Hoe wilt u mijn bloed drinken Sire?'

Hij wijst naar de bank. Ik loop naar de bank en ga erop zitten. Hij gaat naast me zitten en veegt mijn haren naar een kant. Daarna trekt hij me op zijn schoot met mijn ontblote nek naar hem toe. 'Kijk naar de muur' zegt hij.

Ik doe wat hij zegt en ik voel na even zijn tanden in mijn nek. Er stroomt iets warms langs mijn nek. Hij blijft me even bijten en daarna likt hij het bloed weg. Hij tilt me op en zet me neer op de bank naast hem. 'Ik heb iedere dag bloed nodig, dus ik wil dat je iedere dag na het eten naar mijn kamer komt. Je ontbloot een deel van je nek en doet wat ik net deed.'

'Ja Sire.'

'Goed, vertel meer over jezelf.'