- XXXIV -

1.5K 77 6
                                    

Een half jaar later is eindelijk de dag dat het feest is. Ik heb Macaulay toestemming gegeven om me voor te stellen aan iedereen als zijn aanstaande koningin.

Bij de volgende bloedmaan zal hij me laten sterven en dan zal ik wakker worden als vampier. Ik krijg iedere dag een beetje van zijn bloed te drinken. Dan word het gen vanzelf aangemaakt door mijn lichaam. Alle cellen zullen dan het gen bevatten.

Mijn vader zal ook bij bloedmaan tot vampier worden gemaakt. De avond dat hij me wilde spreken vroeg hij me waarom ik hem niet vertrouwde. Ik vertelde hem dat ik wist hoe hij vampiers zag. Als bloederige monsters en dat hij meteen dacht dat ik onder invloed was van Macs gif. Hij gaf me gelijk en knuffelde even met me. Na een week zei hij dat ik bij Mac mocht slapen als ik wilde. Maar in de wetten stond dat dat absoluut verboden is!

Ik ben nu in mijn eigen kamer. Tibby helpt me om mijn jurk aan te trekken. Het is een lichtrode jurk met een wit lint aan de bovenkant en witte lange mouwen. Die in een punt uitlopen. Mijn schouders zijn bloot en de jurk komt tot mijn knieën. Er zit veel onder de rok zodat die wat boller word. Mac bracht hem zelf bij me. Hij heeft me ook iets anders gegeven. Een tiara. Het is een gouden tiara met kleine rode steentjes die naar de zijkant lopen en daar samenkomen als een bloem. Ik vind hem prachtig en hij stond erop dat ik hem vanavond draag.

'Alles goed' wekt Tibby me uit mijn gedachten.

Ik knik. 'Ja, ben alleen een beetje zenuwachtig.'

'Geeft niet' zegt ze terwijl ze me insnoert, 'de koning ook.'

'Hij is niet zenuwachtig' zeg ik, 'dat is hij nooit.'

'Denk je dat' vraagt ze, 'ik ken de koning langer en vroeger was hij altijd heel erg zenuwachtig.'

Ik frons een beetje. 'Kom' zegt Tibby, 'doe je masker maar snel op.'

ik knik en pak het masker. Het is een gemaskerd bal zodat Macaulay zich niet aangekeken voelt. Het was een ideetje van mij samen met Maisie en Tibby. Mac bracht mij een wit venitiaans masker met rode stof rond de randen. Er zitten gouden glitters rond de kijkgaten. De glitters zijn een soort oogschaduw lijkt het. Op mijn voorhoofd zitten wat rode en witte veren in een plooi. Waar alle veren samenkomen zit een rode diamant op het masker. Ik doe hem op en maak hem vast achter mijn hoofd. Ik kijk Tibby aan. Ze glimlacht. 'Klaar?'

'Dat denk ik' zeg ik zacht, 'maar ik moest hier wachten van Mac.'

Ze glimlacht en knikt. Ik ga op de bank zitten. Net als zij. 'Tibby' zeg ik, 'wat doen ze bij bloedmaan?'

'Waarom vraag je dat?'

'Gewoon, ik was nieuwsgierig.'

Ze knikt. 'Er zal een kogel door je slagader worden geschoten zodat je doodbloed. Ze brengen een ander bloedslaafje en jij zult haar leegdrinken. Zo word jij sterker. Daarna word je wakker. Je zult moeten wennen aan de snelheid en zo maar het gaat goed komen.'

Ik knik. Macaulay komt binnen. Hij draagt een zwart pak met rode colbert. Hij bekijkt me eens. Ik sta op. 'Kom' zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt naar me.

Ik pak zijn hand aan. 'Dank je Tibby' zegt Macaulay nog voordat hij me naar beneden leid.

the boy with the maskWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu