the boy with the mask

- XXXV -

De feestzaal is prachtig versierd met allerlei gouden stoffen. Er lopen wat bedienden rond die de laatste puntjes op de i zetten. 

'Alles oké' vraagt Mac.

Ik kijk hem aan en knik. 'Alles komt goed' zegt hij terwijl hij me tegen zich aantrekt.

'Zolang jij bij me blijft wel' zeg ik.

Hij gniffelt. Maisie en Farlan komen binnen. Farlan heeft een zwart pak aan en een rood overhemd. Maisie draagt een zwarte, lange jurk. Beide hebben ze een masker op. Het zijn twee maskers die een stel zijn. De ene kant is rood en de andere kant goud. Het lijkt alsof het een twee grote puzzelstukjes in elkaar zitten. Bij Maisie is de linkerkant rood en bij Farlan de rechterkant. 'Goedenavond' zegt Farlan glimlachend.

'Goedenavond' zeggen we tegelijk.

'Hoe gaat het met jullie' vraagt Maisie.

'Goed hoor' zeg ik, 'en met u?'

'Met mij ook, maar je bent heel erg zenuwachtig. Al je spieren staan op scherp.'

Ik haal mijn schouders op. 'Ik ben best gespannen ja' zeg ik, 'maar ik zal hier het enigste mensenmeisje zijn met allemaal vampiers.'

'Die je niets doen' zegt Macaulay, 'anders ontplof ik.'

Farlan en Maisie grinniken. Ik glimlach. Er komt een bediende aanlopen.  'Uwe hoogheden' zegt hij met een buiging, 'de eerste gasten zijn gearriveerd.'

'Breng ze hier' zegt Macaulay.

De man buigt en loopt weg. hij komt terug met twee mannenlijke vampiers en een vrouwelijke. Ze buigen voor Macaulay, Maisie en Farlan. Er komen steeds meer vampiers. Iedere vrouw heeft wel andere jurken aan. Lang, kort, halflang, helemaal bedekt, bijna naakt, strak, los. Ik zie van alles en nog wat voorbij komen. Maisie ziet al snel wat oude vriendinnen en staat al een hele tijd lang te praten met hen.

Na een hele tijd neemt Macaulay mij en zijn oom mee naar het podium toe. Hij zal me binnen een paar minuten voor gaan stellen aan de rest als zijn nieuwe koningin. 'Waar zit Maisie toch' vraagt Farlan geërgerd.

'Zal ik haar zoeken' vraag ik.

Hij kijkt me aan. 'Hoeft niet hoor' zegt hij glimlachend, 'ze komt hier wel heen zodra ze merkt dat we hier zijn.'

Maisie komt aanlopen. 'Ben er' zegt ze, 'is er iets gebeurd?'

'Nog niets' zegt Farlan.

Macaulay kijkt naar mij. 'Blijf in de buurt van mijn oom en tante' zegt hij, 'ik weet niet hoe ze reageren.'

Ik knik. Maisie slaat een arm om mijn schouders. 'Mag ik even de aandacht' roept Macaulay.

Hij schreeuwt niet of roept niet meteen hard maar iedereen zal het horen door hun supergehoor.

Meteen kijkt iedereen naar hem. 'Allereerst wil ik jullie allemaal welkom heten in het paleis' zegt Macaulay, 'daarnaast zal ik jullie de voornaamste reden geven voor dit feest. Ik weet dat jullie mij niet goed kennen, daarbij is er nogal veel tussen mij en mijn neef gebeurd. Mijn neef, Kermichil heeft tot twee keer toe een meisje meegenomen waar ik nogal gesteld op was. Het eerste meisje heeft hij gedood. Het tweede meisje wil ik graag aan jullie voorstellen.'

Hij kijkt naar mij en steekt zijn hand uit naar me. Ik pak zijn hand en hij trekt me naast zich. 'Dit is Vanora' zegt Macaulay, 'mijn bloedslaaf en aanstaande koningin.'