- XXXXV -

1.2K 69 8
                                    

'Hoe gaat het met je' vraagt ze, 'we waren allemaal heel erg ongerust over je.'

'Met mij gaat het goed.'

En dit maakt me dus boos. Ze doen nu opeens heel erg aardig tegen me alleen maar omdat Macaulay er nu bij is. 'En weet je misschien hoe het met Wynda gaat' vraagt ze met een kleine glimlach, 'je weet wel. Het meisje wat ook meeging.'

Ik kende Wynda wel. Vika was haar nicht. Samen hebben ze me vaak achterna gezeten. Maar ik kon altijd ontkomen aan ze. Ik kijk even naar Macaulay en zeg dan: 'Dat zul je de koning moeten vragen.'

'De koning' vraagt ze een beetje bang.

'Dus jullie weten niet dat ik de aanstaande koningin word' vraag ik terwijl ik om me heen kijk.

'Aanstaande koningin' vragen Peigi en Vika tegelijk.

Vika verbaasd en Peigi enthousiast. Ik kijk Macaulay aan, 'dat niemand het hier weet.'

'Niet mijn fout, ik heb genoeg mensen gestuurd om het te vertellen.'

Blijkbaar dringt het dan pas tot de rest door. 'Uwe hoogheid' zeggen ze snel met een diepe buiging.

Macaulay pakt mijn hand beet en trekt me tegen zich aan. 'Alles goed' vraagt hij fluisterend.

'Zij heeft me gepest.'

Ik hoor hem even diep ademhalen. 'Majesteit' zegt Vika, 'heeft u Wynda gedood?'

Macaulay knikt, 'dat klopt. Alleen Vanora heb ik laten leven.'

De mensen om ons heen knikken. 'Maar ik wil graag meer van het dorp zien Vanora' zegt Macaulay.

'Natuurlijk' zeg ik.

'Dan zullen wij weer doorgaan met onze zaken' zegt een man, 'met uw toestemming hoogheid.'

'Natuurlijk, gaat uw gang.'

De mannen buigen en vrouwen maken een reverence. Ze gaan weer door met waar ze mee bezig waren. Alleen Peigi en Vika blijven achter. 'Leid je ons nog verder rond Peigi' vraag ik glimlachend.

'Ja natuurlijk.'

'Kun je hem alleen rondleiden denk je? Ik wil nog iets regelen.'

'Ja hoor' zegt ze glimlachend.

Ik draai me om naar Macaulay. 'Ik zie je bij de muziekwinkel weer, oké?'

'Oké, ik vertrouw je Vanora.'

'Anders liet je me niet alleen gaan.'

Hij streelt mijn wang voordat hij met Peigi wegloopt. Ik kijk Vika aan. 'Je word de volgende koningin?'

'Ja.'

Ik loop weg. Ze komt achter me aan. 'Vanora, ik... wat er vroeger is gebeurd... dat... dat spijt me.'

Ik lees haar gedachten en weet dus dat ze liegt. Ik blijf stilstaan en draai me om. 'Nee, het spijt je niet. Ik weet niet of je het al weet maar ik ben nu een vampier. Ik ga niet lullig doen als ik koningin ben door je terug te pakken door je op te pakken of zo... maar ik vergeef het je niet Vika.'

Ik loop verder en laat haar achter. Ze is heel erg verbaasd hoor ik in haar gedachten.

Ik loop de muziekwinkel in. 'Vanora' roept de vrouw blij.


the boy with the maskWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu