the boy with the mask

- XXVIII -

p.o.v Vanora

Ik word de volgende ochtend laat wakker. Ik kijk de kamer rond. Ik ben nog steeds in de kamer van Macaulay. Dus het was allemaal geen droom! Hij is me echt komen halen!

Ik kijk op de klok en zie dat het al half negen is. Ik stap uit bed en sluip naar de kamerdeur. Wanneer ik die open zie ik drie mensen op de bank zitten. Macaulay en twee mensen die ik nog niet ken. 'Goedemorgen' zegt de vrouw die op de bank zit.

'Goedemorgen' zeg ik zacht.

Macaulay staat op en neemt mijn hand. 'Mag ik je voorstellen aan mijn tante Maisie en oom Farlan' zegt hij.

Ik wil een reverence maken maar hij stopt me. 'Hoeft niet' zegt hij, 'vinden ze niet fijn.'

'Oh' zeg ik zacht.

'Zit' zegt Macaulay.

Ik ga op de bank zitten. Macaulay komt naast me zitten. 'Hoe gaat het met je' vraagt Macaulays tante.

'Wel goed, denk ik.'

'Denk je' vraagt Macaulays oom.

Ik knik, 'ik was in de war gisteren.'

Ik hoor iets breken naast me en kijk naar Macaulays hand. Hij heeft een gebroken pen vast. 'Waar is hij' vraag ik voorzichtig.

'In de cel' zegt Macaulay, 'waar ik hem voor eeuwig ga houden.'

'Omdat hij me verslaafd maakte?'

'Onder andere.'

Ik knik zachtjes. 'Ben ik nog steeds verslaafd aan zijn gif' vraag ik.

'Nee' zegt de vrouw, 'Mac heeft het uit je gezogen.'

'Uit me gezogen?'

'Ja' zegt de man, 'anders zou je aan ons gif verslaafd zijn geraakt.'

'Hoe vaak heeft hij je gebeten' vraagt Macaulays tante.

'Iedere dag één keer en zo lang totdat ik bijna flauw viel. Wat ik ook één keer deed.'

'Je viel flauw' vraagt Macaulay kwaad.

Ik kijk een beetje geschrokken naar hem en knik. Macaulay staat op en loopt weg. 'Mac' roept Macaulays tante, 'wat ga je doen?'

'Trainen' zegt Macaulay voordat de deur achter hem dichtslaat.

Ik kijk hen aan. 'Ik ga wel even naar hem toe' zegt Macaulays oom.

Hij staat op en loopt weg. Ik kijk hem na. 'Dus jij bent het meisje waar Mac verliefd op is' zegt ze.

Ik kijk haar aan. Ze glimlacht. 'Dat zei hij' vraag ik.

Ze knikt, 'dat heeft hij jou niet gezegd?'

'Soort van, ik had een vermoeden toen hij me begon te kussen.'

'Hij kuste je?'

Ik knik. 'Wauw, die had ik niet verwacht van hem.'

'Hij heeft nog nooit iemand gekust?'

'Nee, zelfs Edine niet.'

'Edine was het meisje die hij zag als zijn zusje?'

'Ja, Kerr heeft haar....'

'Gedood, Macaulay en Tibby hebben me dat verteld.'

'Dat heeft hij zelf verteld?'

Ik knik. 'Wauw, die had ik ook niet van hem verwacht' zegt ze, 'blijkbaar verander je hem wel.'

'Dat zei Tibby ook al.'

'Tibby en ik denken vaak hetzelfde' zegt ze glimlachend.

Tibby komt binnen. 'Godzijdank' fluistert ze, 'ik ben zo blij dat je ongedeerd ben liefje.'

Ze omhelst me. 'Nou ja' zeg ik, 'hij heeft me heel vaak gebeten.'

'Die gaan wel weg, Macaulay heeft ze geheeld als het goed is.'

Ik knik. 'Zal ik wat kleding halen' vraagt ze.

Ik glimlach, 'graag.'