the boy with the mask

- XXXI -

Een maand verstrijkt waarin Macaulay langs alle provincies gaat.Ik mis hem verschrikkelijk in die hele maand. Mijn zusje plaagt me veel dat ik hem heel erg leuk vind. Maar ik pieker heel erg als ik 's nachts in bed lig. De adel gaat het nooit goed vinden dat de koning met een mensenmeisje trouwt! Nooit! Zelfs al kennen ze hem beter dan gaat het nog niet gebeuren!

Ik zit nu aan het ontbijt. Macaulay stond erop dat mijn familie, ik en zijn familie met elkaar zouden eten. Maakte niet uit wanneer. Maar ik heb geen honger. Ik leun met mijn hoofd op mijn hand en speel met een stukje bacon. 'Vanora' zegt Lileas.

Ik schrik op en kijk haar aan. 'Wat is er' vraagt ze.

'Niets, het is niets.'

'Het is niet niets. Jij vind bacon lekker, en nu eet je het niet.'

'Vanora' zegt mijn vader, 'heeft de koning misschien iets meer gedaan dan...'

'Nee' zeg ik, 'pap alsjeblieft.'

Hij heft zijn handen. 'Zullen we zo even praten Vanora' vraagt Maisie.

Ik kijk haar aan. 'Graag' zeg ik.

'Waarom niet met mij' vraagt mijn vader.

'Je zal het niet begrijpen, en zij weten hier meer van dan jij.'

 'Mmh.'

Ik eet mijn bacon op en daarna sta ik op. Maisie en Farlan lopen met me mee naar een zitkamer. Ik sluit de deur achter hen. 'Wat wil je weten' vraagt Farlan.

'Ik... Macaulay en ik...'

'Zijn verliefd' zegt Maisie terwijl ze op de bank gaat zitten, 'dat wisten we al liefje.'

Farlan gaat naast haar zitten. Ik ga tegenover hen op de bank zitten. 'Wat zegt de wet daarover' vraag ik.

'De wetten...' zegt Farlan met een zucht, 'tja... die... die zijn daar vrij duidelijk over. Het is de koning niet geoorloofd om een mensenmeisje te trouwen of als koningin te kronen.'

'Dus het kan niets worden' vraag ik somber.

Ik voel dat er een brok in mijn keel komt waardoor ik gewoon weet dat ik zo meteen zal gaan huilen. Maar dat mag ik niet doen! Ik ben met Macaulays familie! 'De wetten zeggen niets over een trouwerij of koningin die een mensenmeisje was en nu een vampier' zegt Maisie, 'je moet dan wel bereid zijn om vampier te worden.'

Ik knik langzaam. 'Maar dat moet je bespreken met Mac' zegt ze, 'want het kan nog wel eens een beetje pijn doen.'

'Een beetje?'

'Zacht uitgedrukt' zegt Farlan, 'bij ons valt het mee. Maar jullie hebben het gen niet, dus is de weg om een vampier te worden wat pijnlijker. Het lijkt op groeipijn zei iemand.'

'Groeipijn' vraag ik, 'dat ken ik niet. Zo groot ben ik niet.'

'Dan zul je dat waarschijnlijk snel ervaren' zegt hij.

Ik knik. Er word geklopt. 'Binnen' zegt Farlan.

Er komt een man binnen. 'Uwe hoogheden' zegt hij, 'de koning is terug.'

Maisie staat op net als ik. 'We komen' zegt Farlan.

De man buigt en loopt weg. Farlan staat op en we lopen naar de hal. Zodra Macaulay ons ziet stuurt hij zijn bedienden weg. Ik vlieg op hem af en spring om zijn hals. Hij vangt me op en slaat zijn sterke armen om me heen. 'Ik miste je' fluister ik.

'Ik jou ook' zegt hij zacht.