- X -

1.7K 102 0
                                    

'Ah kom op neef' zegt Kermichil, 'je laat me nooit bloed drinken van jouw personeel.'

'En waarom denk je van niet? Omdat je te veel drinkt en ze verslaafd raken aan jouw gif.'

'Dus je wil dat ze verslaafd raakt aan jouw gif.'

'Kerr, wegwezen. Als ik merk dat je ook maar dichter bij haar bent dan een meter dan kom ik achter je aan.'

Kermichil grinnikt en gaat weg. 'Dank...' zeg ik maar hij stopt me door zich meteen om te draaien.

'Niet doen, ik had je niet alleen moeten laten met hem.'

'Hij heeft me niets gedaan.'

Hij zucht en sluit de deur met zijn telekinese. Hij doet zijn masker af en zegt: 'Ik wil niet dat hij alleen met je kan zijn.'

'Waarom niet Sire?'

'Omdat hij je dan kan doden als hij merkt dat we hebben gekust.'

'Waarom zou hij me doden?'

'Ik had een meisje waar ik nogal gesteld op was vroeger. Ze voelde als een zusje voor me. En toen hij hier kwam doodde hij haar toen hij erachter kwam. Ik mocht geen gevoelens hebben voor een mens vond hij.'

'En dat wil hij ook bij mij doen?'

'Waarschijnlijk wel, hij vind mensen geen goed gezelschap.'

'Dan blijft hij bij ze uit de buurt. Hij kan toch niet voor u bepalen.'

'Daar heb je gelijk in, maar ik moet hem wel een beetje bevriend houden. Ik ben net koning en de adel kent hem beter dan mij. Ze vertrouwen hem en mij nog niet.'

'Dus wat ga je daaraan doen?'

'Ik denk dat... dat... ik weet het niet.'

Ik houd mijn hoofd iets schuin en kijk naar het plafond. Na even zeg ik: 'Een diner met alle adel.'

'Om?'

'Om ze u te laten kennen. Zonder het masker.'

'Nee.'

'Nee tegen het diner? Of nee tegen zonder het masker?'

'Nee tegen zonder het masker. Je weet dat jij en Tibby de enige zijn die me ooit zonder zagen.'

'Daarom moet u het hen juist laten zien, u laat dan zien dat u ze vertrouwt met uw "geheim".'

'Waarom help je me?'

'Ik ben hulpvaardig en ik... wil u gewoon helpen.'

Hij knikt en legt zijn hand weer voorzichtig op mijn wang. Hij pakt mijn hand en trekt me een beetje naar zich toe. 'Ik wil Vanora, dat je bij hem uit de buurt blijft. Als hij bij je in de buurt komt roep mijn naam in gedachten. Dat hoor ik en stuur ik hem weg.'

Ik knik. Hij brengt zijn lippen naar de mijne en kust me voorzichtig. Ik ga een beetje op mijn tenen staan en hij duwt zijn lippen beter op die van mij. Hij bijt zacht op mijn lip. 'Open je mond Vanora' zegt hij.

Ik open mijn mond een heel klein stukje en hij duwt zijn tong in mijn mond. Hij draait met zijn tong om de mijne heen. Mijn benen beginnen zwak aan te voelen. Hij tilt me opeens op in bruidsstijl en zet me neer op de vleugel. Hij gaat al kusjes gevend van mijn lippen naar mijn nek. Daar bijt hij zachtjes in mijn nek zonder bloed te drinken. Ik klauw met mijn handen in zijn haar. Hij grijnst tegen mijn huid aan.

Hij kijkt me aan. 'Je bent heel erg reactief.'

Ik frons een beetje en kijk hem vragend aan. 'Je reageert heftig op mijn aanraking' zegt hij.

the boy with the maskWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu